Index of Greek Words and Phrases Μερος: 1 ὕλη: 1 . . . γεννήσαντα υἱὸν μονογενῆ πρὸ χρόνων αἰωνών, δι᾽ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας καὶ τὰ ὅλα πεποίηκε . . . κτίσμα τοῦ Θεοῦ τέλειον . . . θελήματι τοῦ Θεοῦ πρὸ χρόνων καὶ πρὸ αἰώνων κτίσθέντα, καὶ τὸ ζῆν καὶ τὸ εἶναι παρὰ τοῦ πατρὸς εἰληφότα καὶ τὰς δόξας συνυποστήσαντος αὐτῷ τοῦ πατρὸς. Οὐ γὰρ ὁ πατὴρ δοὺς αὐτῳ πάντων τὴν κληρονομίαν ἐστέρησεν ἑαυτὸν ὧν ἀγεννήτως ἔχει ἐν ἑαυτῷ. πηγὴ γὰρ ἐστι πάντων, ὥστε τρεῖς εἰσιν ὑποστάσεις . . . Ὁ υἱὸς ἀχρόνως γεννηθεὶς οὐκ ἦν πρὸ τοῦ γεννηθῆναι οὐδὲ γὰρ ἐστιν ἀΐδιος ἤ συναΐδιος ἤ συναγένητος τῷ πατρὶ οὐδὲ ἅμα τῷ πατρὶ τὸ εἶναι ἔχει . . . Ἀρχὴ αὐτοῦ ἐστιν ὁ Θεός, ἀρχεῖ γὰρ αὐτοῦ ὡς Θεὸς αὐτοῦ καὶ πρὸ αὐτοῦ ὥν.: 1 Βρονθῶν τὰ θεῖα τῇ βοῇ τῶν δογμάτων, Ἠχήσας ὄντως τὴν ὑπουράνιον, μάκαρ· Καὶ πάσας ἀπρὶξ μωράνας τὰς αἱρέσεις, Τον κόσμον ἐστήριξας ἐν τοῖς σοῖς λόγοῖς.: 1 Διατί οὖν οἱ Ἀρειανοὶ τοιαῦτα λογιζόμενοι καὶ νοοῦντες οὐ συναριθμοῦσιν ἑαυτοὺς μετὰ τῶν Ἑλλήνων; καὶ γὰρ κᾳκεῖνοι, ὥσπερ καὶ οὖτοι, τῇ κτίσει λατρεύουσι παρὰ τὸν κτίσαντα τὰ πάντα Θεόν· ἀλλὰ τὸ μὲν ὄνομα τὸ Ἑλληνικὸν φεύγουσι, διὰ τὴν τῶν ἀνοήτων ἀπάτην, τὴν δὲ ὁμοίαν ἐκείνοις διάνοιαν ὑποκρίνονται. καὶ γὰρ καὶ τὸ σοφὸν αὐτῶν, ὅπερ εἰώθασιν λέγειν, οὐ λέγομεν δύο ἀγέννητα, φαίνονται πρὸς ἀπάτην τῶν ἀκεραίων λέγοντες· φάσκοντες γὰρ· “οὐ λέγομεν δύο ἀγέννητα,” λέγουσι δύο Θεοὺς καὶ τούτους διαφόρους ἔχοντας τὰς φύσεις, τὸ μὲν γενητήν, τὸ δὲ ἀγένητοι. Εἰ δὲ οἱ μὲν Ἕλληνες ἑνὶ ἀγενήτῳ καὶ πολλοῖς γενητοῖς λατρεύουσιν. οὗτοι δὲ ἑνὶ ἀγενήτῳ καὶ ἑνὶ γενητῷ, οὐδ᾽ οὕτω διαφέρουσιν Ἑλλήνων.: 1 Διττοῦ ὄντος τοῦ κατ᾽ αὐτὸν τρόπου, καὶ τοῦ μὲν σώματος ἐοικότος κεφαλῇ ᾗ Θεὸς ἐπινοεῖται, τοῦ δὲ ποσὶ παραβαλλομένου, ᾗ τὸν ἐν ἡμῖν ἄνθρωπον ὁμοιοπαθῆ τῆς ἡμῶν αὐτῶν ἕνεκεν ὑπέδυ σωτηρίας, γένοιτ᾽ ἂν ἡμῖν: 1 Διωκόμεθα: 1 Διὰ τῆς τοῦ πνεύματος ἐνεργείας τὸ αἰσθητὸν ὕδωρ πρὸς θείαν τινὰ καὶ ἀπόρρητον μεταστοιχειοῦται δύναμιν, ἁγιάζει δὲ λοιπὸν τοὺς ἐν οἷς ἂν γένοιτο: 1 Διὸ μετὰ τὰς ἐκκλησίας καὶ οἶκοι εὐκτήριοι τῷ Θεῷ τῆς προηγορίας ὑμῶν (scil. of the angels) ἐπώνυμοι, ᾧ εὐάρεστος ξυνωρὶς ἀρχαγγέλων, οὐκ ἐν μόναις ταῖς πόλεσιν, ἀλλὰ καὶ στενωποῖς ἰδίᾳ καὶ οἰκίαις καὶ ἀγροῖς ἱδρύθησαν, χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ ἢ καὶ ἐλέφαντι κοσμηθέντες· ἴασίν τε οἱ ἄνθρωποι καὶ εἰς τὰ ἀπωτέρω τῆς ἐνεγκαμένης αὐτοὺς χωρία τὰ ἔχοντα οἷον ὡς πρυτάνια ἐπιτευγμάτων τὰ εὐκτήρια προβεβλημένα, οὐκ ὀκνοῦντες καὶ πέλαγος διαλαβεῖν ἢν δέοι μακρόν . . . ὡς πειραθησόμενοι πλείονος εὐνοίας μὲν τῆς περὶ τὴν πρεσβείαν ἀπὸ ὑμῶν, μετουσίας δὲ τῆς τῶν φιλοτιμουμένων ὑπὲρ τοῦ εὖ ἀγαθῶν παρὰ τοῦ Θεοῦ.: 1 Διόσκορος εἶπεν· οὔτε σύγχυσιν λέγομεν οὔτε τομὴν οὔτε τροπήν. ἀνάθεμα τῷ λέγοντι σύγχυσιν ἢ τροπὴν ἢ ἄνάκρασιν: 1 Διόσκορος πάντα ἀκαθοσιώτως πράττων, νομίζων τε ἀνωτέρω πάντων εἶναι, οὔτε τοὺς θείους τύπους οὔτε τὰς μεγίστας ἀποφάσεις συνεχώρησεν ἐκβιβασθῆναι, ἑαυτοῦ τὴν χώραν μᾶλλον ἤ τῶν κρατούντων εἶναι λέγων: 1 Δῆλον οὖν ὡς εὐδοκίᾳ λέγειν γίνεσθαι τὴν ἐνοίκησιν προσήκει, εὐδοκία δὲ λέγεται ἡ ἀρίστη καὶ καλλίστη θέλησις τοῦ Θεοῦ ἣν ἂν ποιήσηται ἀρεσθεὶς τοῖς ἀνακεῖσθαι αὐτῷ ἐσπουδακόσιν ἀπὸ τοῦ εὖ καὶ καλὰ δοκεῖν αὐτῷ περὶ αὐτῶν . . . ἄπειρος μὲν γὰρ ὢν ὁ Θεὸς καὶ ἀπερίγραφος τὴν φύσιν πάρεστιν τοῖς πᾶσιν· τῇ δὲ εὐδοκίᾳ τῶν μὲν ἔστιν μακράν, τῶν δὲ ἐγγύς: 1 Εἰ γὰρ πνεῦμα ὁ πατήρ, πνεῦμα καὶ ὁ υἱός, πνεῦμα καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα, οὐ νοεῖται πατὴρ ὁ υἱός· ὑφέστηκε δὲ καὶ τὸ πνεῦμα, ὅ οὐ νοεῖται υἱός, ὅ καὶ οὐκ ἔστι . . . Τὰς ἰδιότητας προσώπων ὑφεστώτων ὑποστάσεις ὀνομάζουσιν οἱ ἀνατολικοί, οὐχὶ τὰς τρεῖς ὑποστάσεις τρεῖς ἀρχὰς ἢ τρεῖς θεοὺς λέγοντες . . . Ὁμολογοῦσι γὰρ μίαν εἶναι θεότητα . . . ὅμως τὰ πρόσωπα ἐν ταῖς ἰδιότησι τῶν ὑποστάσεων εὐσεβῶς γνωρίζουσι, τὸν πατέρα ἐν τῇ πατρικῇ αὐθεντίᾳ ὑφεστῶτα νοοῦντες, καὶ τὸν υἱὸὐ μέρος ὄντα τοῦ πατρός, ἀλλὰ καθαρῶς ἐκ πατρὸς τέλειον ἐκ τελείου γεγεννημένον καὶ ὑφεστῶτα ὁμολογοῦντες, καὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, ὅ ἡ θεία γραφὴ παράκλητον ὀνομάζει, ἐκ πατρὸς δι᾽ υἱοῦ ὑφεστῶτα γνωρίζοντες . . . Οὐκοῦν ἐν πνεύματι ἁγίῳ υἱὸν ἀξίως νοοῦμεν, ἐν υἱῷ δὲ μονογενεῖ πατέρα εὐσεβῶς καὶ ἀξίως δοξάζομεν: 1 Εἰ δύο αἰτίαι ἐν τῇ θεαρχικῇ καὶ ὑπερουσίῷ τριάδι καθορᾶται, ποῦ τὸ τῆς μοναρχίας πολυύμνητον καὶ θεοπρεπὲς κράτος: 1 Εἰ τό; Ἑκ γαστρός, καὶ τό· Ἐκ πατρὸς ἐξῆλθον καὶ ἥκω, ὡς μέρος τοῦ ὁμοουσίου καὶ ὡς προβολὴ ὑπὸ τινων νοεῖται, σύνθετος ἔσται ὁ πατὴρ καὶ διαιρετὸς καὶ τρεπτὸς καὶ σῶμα . . . καὶ τὰ ἀκόλουθα σώματι πάσχων ὁ ἀσώματος Θεός.: 1 Εἰ ἀνθρώπῳ τελείῳ συνήφθη Θεὸς τέλειος, δύο ἂν ἦσαν, εἷς μὲν φύσει υἱὸς Θεοῦ, εἷς δὲ θετός: 1 Εἰρηνη ἡ Ἀθηναια αὐτοκρατειρα Ῥωμαιων: 1 Εἱ καὶ ἕτερόν ἐστιν ὡς γέννημα ὁ υἱός, ἀλλὰ ταὐτόν ἐστιν ὡς Θέος· καὶ ἕν εἰσιν αὐτὸς καὶ ὁ πατὴρ τῇ ἰδιότητι καὶ οἰκειότητι τῆς φύσεως καὶ τῇ ταυτότητι τῆς μιᾶς θεότητος: 1 Θεοῦ θελήσει ὁ υἱὸς ἡλίκος καὶ ὅσος ἐστίν, ἐξ ὅτε καὶ ἀφ᾽ οὗ καὶ ἀπὸ τότε ἐκ τοῦ Θεοῦ ὑπέστη, ἰσχυρός Θεὸς ὤν: 1 Θεὸν τέλειον ἐκ Θεοῦ τελείου: 1 Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, δι᾽ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο : 1 Θεὸν ἐκ Θεοῦ: 1 Θεὸς δεύτερος: 1 Θεὸς λόγος: 1 2 Θεὸς ξένος καὶ ἄγραφος: 1 Θεὸς παντοκράτωρ: 1 Θεὸς σαρκωθεὶς δι᾽ ἡμᾶς: 1 Θεὸς σταυρωθείς: 1 Θεόν: 1 Θεός: 1 Θεός ὁμοούσιος: 1 Θεότης, οὐσία, ὑπόστασις, ἰδίοτης τῆς οὐσίας, οἰκειότης τῆς οὐσίας (ὑποστάσεως): 1 Κοινὸν τὸ μὴ γεγονέναι καὶ ἡ θεότης. Ἴδιον δὲ πατρὸς μὲν ἡ ἀγεννησία, υἱοῦ δὲ ἡ γέννησις, πνεύματος δὲ ἡ ἔκπεμψις: 1 Λὐξάνοντος ἐν ἡλικίᾳ τοῦ σώματος, συνεπεδίδοτο ἐν αὐτῷ καὶ η τῷς θεότητος φανέρωσις . . . τὸ ἄνθρώπινον προέκοπτεν, ὑπεραναβαῖνον κατ᾽ ὀλίγον τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ θεοποιούμενον καὶ ὄργανον τῆς σοφίας πρὸς τὴν ἐνέργειαν τῆς θεότητος καὶ τὴν ἔκλαμψιν αὐτῆς γενόμενον: 1 Λόγος σὰρξ ἐγένετο—ἐνταῦθα τὸ “ἐγένετο” οὐδαμῶς ἑτέρως λέγεσθαι δυνάμενον εὑρήκαμεν ἢ κατὰ τὸ δοκεῖν . . . τὸ δοκεῖν οὐ κατὰ τὸ μὴ εἰληφέναι σάρκα ἀληθῆ, ἀλλὰ κατὰ τὸ μὴ γεγενῆσθαι: ὅταν μὲν γὰρ “ἔλαβεν” λέγῃ οὐ κατὰ τὸ δοκεῖν ἀλλὰ κατὰ τὸ ἀληθὲς λέγει· ὅταν δε “ἐγένετο”, τότε κατὰ τὸ δοκεῖν· οὐ γὰρ μετεποιήθη εἰς σάρκα: 1 Μία οὐσία (μία θεότης) ἐν τρισὶν ὑποστάσεσιν: 1 Νεκυια: 1 Οτι εἷς ὁ Χριστός: 1 Οὐ σώζεται τὸ ἀνθρώπινον γένος δι᾽ ἀναλήψεως νοῦ καὶ ὅλου ἀνθρώπου, ἀλλὰ διὰ προσλήψεως σαρκός: 1 Οὐδεμία διαίρεσις τοῦ λόγου καὶ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ ἐν θείαις φέρεται γραφαῖς· ἀλλ᾽ ἔστι μία φύσις, μία ὑπόστασις, μία ἐνέργεια: 1 Οὐδέν ἐστιν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Θεοῦ, πάντα δὲ βουλήματι αὐτοῦ γενόμενα: 1 Οὐκ ἄρα καταβὰς ἐβελτιώθη ἀλλὰ μᾶλλον ἐβελτίωσεν αὐτὸς τὰ δεόμενα βελτιώσεως· καὶ εἰ τοῦ βελτιῶσαι χάριν καταβέβηκεν, οὐκ ἄρα μισθὸν ἔσχε τὸ λέγεσθαι, υἱὸς καὶ Θεός, ἀλλὰ μᾶλλον αὐτὸς υἱοποίησεν ἡμᾶς τῷ πατρὶ καὶ ἐθεοποίησε τοὺς ἀνθρώπους γενόμενος αὐτὸς ἄνθρωπος. Οὐκ ἄρα ἄνθρωπος ὢν ὕστερον γέγονε Θεός, ἀλλὰ Θεὸς ὢν ὕστερον γέγονεν ἄνθρωπος, ἵνα μᾶλλον ἡμᾶς θεοποιήσῃ: 1 Οὐκ ἔστι τύπος ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος τοῦ σώματος καὶ αἵματος Χριστοῦ· μὴ γένοιτο, ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ σῶμα τοῦ κυρίου τεθεωμένον: 1 Οὐκ ἔστι φύσις ἀνυπόστατος: 1 Οὐκοῦν διὰ τῆς πρὸς φιλιππησίους ἐπιστολῆς ἐδίδαξεν ἡμᾶς πῶς ἡ ὑπόστασις τοῦ υἱοῦ ὁμοία ἐστὶ τῇ ὑποστάσει τοῦ πατρός· πνεῦμα γὰρ ἐκ πατρός. Καὶ κατὰ μὲν τὴν τοῦ πνεύματος ἔννοιαν: 1 Οὐσία: 1 Παρὰ τοῦ υἱοῦ: 1 Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεὸν πατέρα παντοκράτορα, πάντων ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων ποιητήν, καὶ εἰς ἕνα κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, γεννηθέντα ἐκ τοῦ πατρός μονογενῆ—τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρός—Θεὸν ἐκ Θεοῦ, φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα—ὁμοούσιον τῷ πατρί—δι᾽ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο, τὰ δε ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ τὰ ἐν τῇ γῇ, τὸν δι᾽ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα καὶ σαρκωθέντα, ἐνανθρωπήσαντα, παθόντα, καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, ἀνελθόντα εἰς [τοὺς]οὐρανούς, ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, καὶ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα: 1 Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεὸν πατέρα παντοκράτορα, τὸν τῶν ἁπάντων ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων ποιητήν, καὶ εἰς ἕνα κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν τοῦ Θεοῦ λόγον, Θεὸν ἐκ Θεοῦ, φῶς ἐκ φωτός, ζωὴν ἐκ ζωῆς, υἱὸν μονογενῆ, πρωτότοκον πάσης κτίσεως, πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ἐκ τοῦ πατρὸς γεγεννημένον, δι᾽ οὗ καὶ ἐγένετο τὰ πάντα, τὸν διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν σαρκωθέντα καὶ ἐν ἀνθρώποις πολιτευσάμενόν καὶ παθόντα καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμερᾳ καὶ ἀνελθόντα πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἥξοντα πάλιν ἐν δόξῃ κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, καὶ εἰ ἔν πνεῦμα ἅγιον: 1 Πλωτῖνος ὁ φιλόσοφος ἐῴκει μὲν αἰσχυνομένῳ ὅτι ἐν σώματι εἴη: 1 Πρὶν γενηθῇ ἤτοι κτισθῇ ἤτοι ὁρισθῇ ἤ θεμελιωθῇ, οὐκ ἦν, ἀγένητος γὰρ οὐκ ἦν: 1 Πρόσωπον: 1 Πέπονθέ τι δεινόν: 1 Πῶς γὰρ, εἰ μὴ ἡ μονὰς ἀδιαίρετος οὖσα εἰς τριάδα πλατύνοιτο, ἐγχωρεῖ, αὐτὸν περὶ τοῦ πνεύματος ποτὲ μὲν λέγειν, ὅτι ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ποτὲ δὲ λέγειν, ἐκεῖνος ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν: 1 Πῶς ἄν περιεργάσαιτό τις τὴν τοῦ Θεοῦ λόγου ὑπόστασιν, ἐκτὸς εἰ μὴ μελαγχολικῇ διαθέσει ληφθεὶ τυγχάνοι.: 1 Σαρκὸς μὲν καινότητα Χριστὸς ἐπιδέδεικται καθ᾽ ὁμοίωσιν, τοῦ δὲ φρονοῦντος ἐν ἡμῖν τῆν καινότητα διὰ μιμήσεως καὶ ὁμοιώσεως καὶ ἀποχῆς τῆς ἁμαρτίας ἕκαστος ἐν ἑαυτῷ ἐπιδείκνυται: 1 Συλλουκιανιστής: 1 Σύ, Ὠριγένη, ἀπὸ τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας τυφλωθεὶς τὸν νοῦν ἐξήμεσας τὸν ἰὸν τοῖς πειθεῖσί σοι, καὶ γέγονας αὐτοῖς εἰς βρῶμα δηλητηρίου, δι᾽ ὧν αὐτὸς ἡδίκησαι ἀδικήσας τοὺς πλείους.: 1 Σῶμά ἐστιν ἀληθῶς ἡνώμενον θεότητι, τὸ ἐκ τῆς ἁγίας παρθένου σῶμα, οὐχ ὅτι τὸ ἀναληφθὲν σῶμα ἐξ οὐρανοῦ κατέρχεται, ἀλλ᾽ ὅτι αὐτὸς ὁ ἄρτος καὶ οἶνος μέταποιοῦνται εἰς σῶμα καὶ αἷμα Θεοῦ. εἰ δὲ τὸν τρόπον ἐπιζητεῖς, πῶς γίνεται, ἀρκει σοι ἀκοῦσαι, ὅτι διὰ πνεύματος ἁγίου, ὥσπερ καὶ ἐξ τῆς ἁγίας θεοτόκου διὰ πνεύματος ἁγίου ἑαυτῷ καὶ ἐν ἑαυτῷ ὁ κύριος σάρκα ὑπεστήσατο: 1 Ταύτης ὑφ᾽ ἡμῶν ἐκτεθείσης τῆς πίστεως οὐδείς παρῆν ἀντιλογίας τόπος, ἀλλ᾽ αὐτός τε πρῶτος ὁ θεοφιλέστατος ἡμῶν βασιλεὺς ὀρθότατα περιέχειν αὐτὴν ἐμαρτύρησεν. οὕτω τε καὶ ἑαυτὸν φρονεῖν συνωμολόγησε· καὶ ταύτῃ τοὺς πάντας συγκατατίθεσθαι, ὑπογράφειν τε τοῖς δόγμασι καὶ συμφωνεῖν τούτοις αὐτοῖς παρεκελεύετο: 1 Τοὺς δὲ λέγοντας· Ἦν ποτὲ ὅτε ἦν καὶ πρὶν γεννηθῆναι οὐκ ἦν, καὶ ὅτι ἐξ οὐκ ὄντων ἐγένετο, ἢ ἐξ ἑτέρας ὑποστάσεως ἢ οὐσίας φάσκοντας εἶναι [ἢ κτιστὸν] ἢ τρεπτὸν ἢ ἀλλοιωτὸν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ [τούτους] ἀναθεματίζει ἡ καθολικὴ [καὶ αποστολικὴ] ἐκκλησία: 1 Τούτων ἕκαστον εἶναι καὶ ὑπάρχειν πιστεύοντες, πατέρα ἀληθινῶς πατέρα, καὶ υἱὸν ἀληθινῶς υἱόν, πνεῦμά τε ἅγιον ἀληθινῶς πνεῦμα ἅγιον, καθὰ καὶ ὁ κύριος ἡμῶν ἀποστέλλων εἰς τὸ κήρυγμα τοὺς ἑαυτοῦ μαθητὰς εἶπε· : 1 Τοῦ Ἑλληνισμοῦ λήξαντος ὁ τοῦ Ἀρειανισμοῦ πόλεμος ἰσχυρῶς ἐκράτει: 1 Τὴν πάλαι γὰρ αὐτοῦ κακόνοιαν τὴν χρόνῳ σιωπηθεῖσαν νῦν διὰ τούτων (by letters) ἀνανεῶσαι βουλόμενος, σχηματίζεται μὲν ὡς ὑπὲρ τούτων γράφων· ἔργῳ δὲ δείκνυσιν, ὡς ὅτι ὑπὲρ ἑαυτοῦ σπουδάζων τοῦτο ποιεῖ: 1 Τὸν μέντοι Κωνσταντινουπόλεως ἐπίσκοπον ἔχειν τὰ πρεσβεῖα τῆς τιμῆς μετὰ τὸν τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπον, διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν νέαν Ῥώμην: 1 Τῆς ἀνθρωπότητός ἐστιν ἡ ὕψωσις: 1 Χριστὸς οὐκ ἔστιν ἀληθινὸς Θεός: 1 Χριστὸς τρεπτός: 1 αγεν[ν]ητα: 1 αγέννητοι.: 1 αἰτιατά: 1 αἱ διάφοροι φύσεις καὶ τὰ διάφορα πρόσωπα ἕνα καὶ μόνον ἑνώσεως ἔχουσι τρόπον τὴν κατὰ θέλησιν σύμβασιν, ἐξ ἧς ἡ κατὰ ἐνέργειαν ἐπί τῶν οὕτως συμβιβασθέντων ἀλλήλοις ἀναφαίνεται μονάς: 1 αἱ εἰκόνες καὶ τὰ σύμβολα παραστατικὰ ὄντα ἑτέρων πραγμάτων καλῶς ἐγίνοντο, μέχρι μὴ παρῆν ἡ ἀλήθεια· παρούσης δὲ τῆς ἀληθείας τὰ τῆς ἀληθείας δεῖ ποιεῖν, οὐ τὰ εἰκόνος: 1 αἴτιος ὁμοίας αὐτοῦ οὐσίας: 1 αὐγή, ἀκτίς, ἥλιος: 1 αὐτεξούσια: 1 2 αὐτεξούσιον: 1 αὐτοι: 1 αὐτοῦ τοῦ υἱοῦ μετέχοντες τοῦ Θεοῦ μετέχειν λεγόμεθα, καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ ἔλεγεν ὁ Πέτρος ἵνα γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως: 1 αὐτὴν τοῦ υἱοῦ θεότητα ἐξ ἀρχῆς ἄνθρωπον εἶναι: 1 αὐτὸς ὁ Θεός: 1 αὐτὸς ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο, καὶ ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων ἔλαβε δούλου μορφήν, ἔκ τε τῆς Μαρίας τὸ κατὰ σάρκα γεγένηται ἄνθρωπος δι᾽ ἡμᾶς, καὶ οὕτω τελείως καὶ ὁλοκλήρως τὸ ἀνθρώπινον γένος ἐλευθερούμενον ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐν αὐτῷ καὶ ζωοποιούμενον ἐκ τῶν νεκρῶν εἰσάγεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν: 1 αὕτη εἰκόνος φύσις μίμημα εἶναι τοῦ ἀρχετύπου καὶ οὗ λέγεται: 1 βαπτιζομεν εἰς τριάδα ὁμοούσιον: 1 βασιλεὺς καὶ ἱερεύς εἰμι: 1 βλέπε τὴν κτίσιν: 1 βέλτιον οἰκονομηθῆναι τὴν ἀλήθειαν: 1 γεννηθέντα οὐ ποιηζέντα: 1 γεννηθέντα ἐκ τοῦ πατρὸς μονογενῆ Θεὸν ἐκ Θεοῦ: 1 γεννησία: 1 2 γεννητοί: 1 γεννητός: 1 2 3 4 γεννᾶν, γίγνεσθαι, κτίζειν: 1 γνησίως γεγεννημένῳ: 1 γνωρίζεται ὁ υἱὸς καὶ ὁ πατὴρ χαρακτηρίζεται. Τὸ γὰρ ἀπαυγάσμα τῆς δόξης μὴ εἶναι λέγειν συναναιρεῖ καὶ τὸ πρωτότυπον φῶς, οὗ ἐστιν ἀπαύγασμα . . . τῷ μὴ εἶναι τὸν τῆς ὑποστάσεως τοῦ Θεοῦ χαρακτῆρα συναναιρεῖται κᾳκεῖνος, ὁ πάντως παῤ αὐτοῦ χαρακτηριζόμενος: 1 γνήσιος: 1 γνώμη: 1 γνώρισμα: 1 γυμναστικῶς: 1 γυμνὴ φωνή: 1 γέγονε τοίνυν ἴδια μὲν τοῦ λόγου τὰ τῆς ἀνθρωπότητος, ἴδια δὲ πάλιν τῆς ἀνθρωπότητος τὰ αὐτοῦ λόγου: 1 γένεσις καὶ ποίησις: 1 γέννημα: 1 2 3 γέννημα τοῦ πατρὸς: 1 δευτέρα οὐσία: 1 δηλονότι τῶν φύσεων διακεκριμένων; ὅταν μὲν γὰρ τὰς φύσεις διακρίνωμεν, τελείαν τὴν φύσιν τοῦ Θεοῦ λόγοῦ φαμέν, καὶ τέλειον τὸ πρόσωπον· οὐδὲ γὰρ ἀπρόσωπον ἔστιν ὑπόστασιν εἰπεῖν· τελείαν δὲ καὶ τὴν τοῦ ἀνθρώπου φύσιν καὶ τὸ πρόσωπον ὁμοίως· ὅταν μέντοι ἐπὶ τὴν συνάφειαν ἀπίδωμεν, ἓν πρόσωπον τότε φαμέν: 1 διαμένοντα βασιλέα καὶ Θεὸν εἰς τοὺς αἰῶνας: 1 διὰ τοῦ υἱοῦ: 1 2 διὰ τοῦτο γὰρ ὑποστάσεις οἱ ἀνατολικοὶ λέγουσιν, ἵνα τὰς ἰδιότητας τῶν προσώπων ὑφεστώσας καὶ ὑπαρχούσας γνωρίσωσιν: 1 διὰ τί δύο φύσεις ὀνομαζόντων αὐτῶν ἡνέσχετο ἢ καὶ ἐπῇνεσε ὁ τῆς Ἀλεξανδρείας: 1 διὰ τὸ τὸν Θεὸν λόγον σαρκωθῆναι καὶ ἐνανθρωπῆσαι, καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς συλλήψεως ἑνῶσαι ἑαυτῷ τὸν ἐξ αὐτῆς ληφθέντα ναόν. Τὰς δὲ εὐαγγελικὰς καὶ ἀποστολικὰς περὶ τοῦ κυρίου φωνὰς ἴσμεν τὸυς θεολόγους ἄνδρας τὰς μὲν κοινοποιοῦντας, ὡς ἐφ᾽ ἑνὸς προσώπου, τὰς δὲ διαιροῦντας, ὡς ἐπὶ δύο φύσεων: 1 διὰ τὸ ἐξ ἀμφοῖν ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν εἶναι τὸν κύριον ἡμῶν Ἰ. τὸν Χρ. Τοὺς δὲ δύο υἱοὺς ἢ δύο ὑποστάσεις: 1 διὰ τῆς αὐξήσεως τῆς ἡλικίας τὴν ἐνυπάρχουσαν αὐτῷ σοφίαν εἰς φανέρωσιν ἄγων: 1 διά: 1 διάστημα: 1 διὸ κἂν πατέρα μόνον ὀνομάζωμεν, ἔχομεν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς συνυπακουομένην τὴν ἔννοιαν τοῦ υἱοῦ, πατὴρ γὰρ υἱοῦ πατὴρ λέγεται· κἂν υἱὸν μόνον ὀνομάσωμεν, ἔχομεν τὴν ἔννοιαν τοῦ πατρός, ὅτι υἱὸς πατρὸς λέγεται: 1 δι᾽ εἰκόνος ἡ γνῶσις τοῦ ἀρχετύπου γίνεται: 1 2 δι᾽ οὗ: 1 δι᾽ υἱοῦ τὴν ὕπαρξιν: 1 δι᾽ ἡμᾶς καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τοῦτο πάλιν περὶ αὐτοῦ γέγραπται. ὥσπερ γὰρ ὡς ἄνθρωπος ὁ Χριστὸς ἀπέθανε καὶ ὑψώθη, οὕτως ὡς ἄνθρωπος λέγται λαμβάνειν ὅπερ εἶχεν ἀεὶ ὡς Θεός, ἵνα εἰς ἡμᾶς φθάσῃ καὶ ἡ τοιαύτη δοθεῖσα χάρις: 1 δι᾽ ἦς τὰ ὅλα ἐξ οὐκ ὄντων ἐποίησεν ὁ πατὴρ τοῦ Θεοῦ λόγου, ἢ ἐξ αὐτοῦ τοῦ ὄντος πατρὸς γεγέννηται: 1 δοὺς τῷ υἱῷ καὶ τῆς ἰδίας ἀϊδιότητος ἔννοιαν καὶ γνῶσιν, ἵνα τὴν ταυτότητα σώζων κ.τ.λ.: 1 δυνάμει: 1 δυνάμεις: 1 δέχεται τὴν παρὰ πᾶσης τῆς κτίσεως προσκύνησιν, ὡς ἀχώριστον πρὸς τὴν θείαν φύσιν ἔχων τὴν συνάφειαν, ἀναφορᾷ Θεοῦ καὶ ἐννοίᾳ πάσης τῆς κτίσεως τὴν προσκύνησιν ἀπονεμούσης. Καὶ οὔτε δύο φαμὲν υἱοὺς οὔτε δύο κυρίους . . . κύριος κατ᾽ οὐσίαν ὁ Θεὸς λόγος, ᾧ συνημμένος τε καὶ μετέχων θεότητος κοινωνεῖ τῆς υἱοῦ προσηγορίας τε καὶ τιμῆς· καὶ φιὰ τοῦτο οὔτε δύο φαμὲν υἱοὺς οὔτε δύο κυρίους.: 1 δόγματα: 1 δύναμις δραστική: 1 δύο γὰρ φύσεων ἕνωσις γέγονε· διὸ ἕνα Χριστόν, ἕνα ὑιόν, ἕνα κύριον ὁμολογοῦμεν. Κατὰ ταύτην τὴν τῆς ἀσυγχύτου ἑνώσεως ἔννοιαν ὁμολογοῦμεν τὴν ἁγίαν παρθένον θεοτόκον: 1 δύο μὲν εἰσιν, ὅτι ὁ πατὴρ παρήρ ἐστι καὶ οὐχ ὁ αὐτὸς υἱός ἐστι· καὶ ὁ υἱὸς ἐστι καὶ οὐχ ὁ αὐτὸς πατήρ ἐστι· μία δὲ ἡ φύσις: 1 δύο οὐσίαι: 1 δύο σοφίας εἶναι. μίαν μὲν τὴν ἰδίαν καὶ συνυπάρχουσαν τῷ Θεῷ, τὸν δὲ υἱὸν ἐν ταύτῃ τῇ σοφίᾳ γεγενῆσθαι καὶ ταύτης μετέχοντα ὡνομάσθαι μόνον σοφίαν καὶ λόγον· ἡ σοφία γὰρ τῇ σοφίᾳ ὑπῆρξε σοφοῦ Θεοῦ θελῆσει. Οὓτω καὶ λόγον ἕτερον εἶναι λέγει παρὰ τὸν υἱὸν ἐν τῷ Θεῷ καὶ τούτον μετέχοντα τὸν υἱὸν ὡνομάσθαι πάλιν κατὰ χάριν λόγον καὶ υἱόν . . . Πολλαὶ δυνάμεις εἰσί, καὶ ἡ μὲν μία τοῦ Θεοῦ ἐστιν ἰδία φύσει καὶ αῒδιος, ὁ δε Χριστὸς πάλιν οὐκ ἔστιν ἀληθονὴ δύναμις τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μία τῶν λεγομένων δυνάμεων ἐστι καὶ αὐτός, ὧν μία καὶ ἡ ἀκρὶς καὶ ἡ κάμπη κ.τ.λ.: 1 δύο τέλεια ἓν γένεσθαι οὐ δύναται: 1 δύο φύσεις: 1 2 3 4 5 6 7 δύο φύσεις, δύο οὐσίαι, μία φύσις, σάρκωσις, ἐνανθρώπησις, θεάνθρωπος, ἕνωσις οὐσιώδης, ἕνωσις φυσική, ἕνωσις κατὰ μετουσίαν, σύγκρασις, μιξις, συνάφεια, μετουσία, ἐνοίκησις: 1 δύο ἀχώριστα πράγματα: 1 δύο ἢ καὶ πλειόνων ποιοτήτων περὶ τὰ σώματα μεταβολὴ εἰς ἑτέρας διαφερούσης τούτων ποιότητος γένεσιν: 1 δύο ἢ καὶ πλειόνων σωμάτων ἀντιπαρέκτασις δἰ ὅλων, ὑπομενουσῶν τῶν συμφυῶν περί αὐτὰ ποιοτήτων: 1 δύο ὑποστάσεις: 1 2 εἰ δὲ ταπεινοῖς, οὐκ οἰκονομικοι: 1 εἰ δὲ ὡς ἀπαξιῶν ὁ Θεὸς τὰ ἄλλα ἐργάσασθαι, τὸν μὲν υἱὸν μόνον εἰργάσατο, τὰ δὰ ἄλλα τῷ υἱῷ ἀνεχειρίσεν ὡς βοηθῷ· καὶ τοῦτο μὲν ἀνάξιον Θεοῦ· οὐκ ἔστι γὰρ ἐν θεῷ τύφος: 1 εἰ κτίσμα δὲ ἦν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἄν τις ἐν αὐτῷ μετουσία τοῦ Θεοῦ γένοιτο ἡμῖν· ἀλλ᾽ ἢ ἄρα κτίσματι μὲν συνηπτόμεθα, ἀλλότριοι δὲ τῆς θείας φύσεως ἐγινόμεθα, ὡς κατὰ μηδὲν αὐτῆς μετέχοντες . . . εἰ δὲ τῇ τοῦ πνεύματος μετουσίᾳ γινόμεθα κοινωνοὶ θείας φύσεως, μαίνοιτ᾽ ἄν τις λέγων τὸ πνεῦμα τῆς κτιστῆς φύσεως, καὶ μὴ τῆς τοῦ Θεοῦ· διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐν οἷς γίνεται οὗτοι θεοποιοῦνται· εἰ δὲ θεοποιεῖ, οὐκ ἀμφίβολον, ὅτι ἡ τούτου φύσις Θεοῦ ἐστι: 1 εἰκόνες: 1 2 εἰκόνες ἀχειροποίητοι: 1 εἰκών: 1 2 3 εἰς ἄλληλα τῶν μέρων περιχώρησις: 1 εἴ τις ἐν δύο φύσεσι λέγων, μὴ ὡς ἐν θεότητι καὶ ἀνθρωπότητι τὸν ἕνα κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν γνωρίζεσθαι ὁμολογεῖ, ἵνα διὰ τούτου σημάνῃ τὴν διαφορὰν τῶν φύσεων, ἐξ ὧν ἀσυγχύτως ἡ ἄφραστος ἕνωσις γέγονεν, οὕτε τοῦ λόγου εἰς τὴν τὴς σαρκὸς μεταποιηθέντος φύσιν, οὔτε τῆς σαρκὸς πρὸς τοῦ λόγου φύσιν μεταχωρησάσης—μένει γὰρ ἑκάτερον ὅπερ ἐστὶ τῇ φῦσει, καὶ γενομένης τῆς ἑνώσεως καθ᾽ ὑπόστασιν—, ἀλλ᾽ ἐπὶ διαιρέσει τῇ ἀνὰ μέρος τὴν τοιαύτην λαμβάνει φωνὴν ἐπὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν μυστηρίου, ἢ τὸν ἀριθμὸν τῶν φύσεων ὁμολογῶν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἐνὸς κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ τοῦ Θεοῦ λόγου σαρκωθέντος, μὴ τῇ θεωρίᾳ μόνῃ τὴν διαφορὰν τούτων λαμβάνει, ἐξ ὧν καὶ συνετέθη, οὐκ ἀναιρουμένην διὰ τὴν ἕνωσιν—εἷς γὰρ ἐξ ἀμφοῖν, καὶ δἰ ἐνὸς αμφότερα—ἀλλ᾽ ἐπὶ τούτῳ κὲχρηται τῷ ἀριθμῷ, ὡς κεχωρισμένας καὶ ἰδιοϋποστάτους ἔχει τὰς φύσεις· ὁ τοιοῦτος ἀνάθεμα ἔστω: 1 εἶδος: 1 εἷς κὰι ὁ αὐτός: 1 εὔδηλον ὅτι διὰ τοῦτο εἴρηκεν ἑαυτὸν μὲν ἐν τῷ πατρὶ, ἐν ἑαυτῷ δὲ πάλιν τὸν πατέρα, ἐπεὶ μήτε τὸν λόγου, ὅν διεξήρχετο, ἑαυτοῦ φησιν εἶναι, ἀλλὰ τοῦ πατρὸς δεδωκότος τὴν δύναμιν: 1 ζητῶν: 1 ζωοποιός: 1 ζωὴν ἐκ ζωῆς: 1 θεανδρική: 1 θελήσεις ἢ θελήματα: 1 θεογενεσία: 1 θεοτόκος: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 θεοτόκος γεγέννηκε σαρκικῶς σάρκα γεγονότα τὸν ἐκ Θεοῦ λόγον: 1 θεωρία: 1 θεωρίᾳ μόνῃ: 1 θεϊκὴ ἄρα σάρξ, ὅτι Θεῷ συνήφθη καὶ αὕτη μὲν σώζει: 1 θεϊκῶς: 1 θείων δογμάτων ἐπιτμή: 1 θεότης: 1 θεώσις: 1 2 θυσία ἀσώματος καὶ νοερά: 1 θέωσις: 1 2 3 κ. μ. πίστις: 1 καθ᾽ ὁμοίωσιν: 1 2 καθ᾽ ὑπόστασιν: 1 καινὴ θεανδρικὴ ἐνέργεια: 1 κακῶν κάκιστον ἡ ἐν τῷ ἁγίῳ συμβόλῳ προσθήκη: 1 καταβέβηκεν ἐξ οὐρανοῦ νὲν τῇ εἰς τὸν ἄνθρωπον ἐνοικήσει· ἔστιν δὲ ἐν οὐρανῷ τῷ ἀπεριγράφῳ τῆς φύσεως πᾶσιν παρών: 1 καταπέτασμα: 1 καταχριστικῶς: 1 κατὰ Σευήρου: 1 κατὰ μέρος πίστις: 1 2 3 κατὰ πρό̥γνωσιν ὁποῖός τις ἔσται: 1 κατὰ πάντα: 1 2 3 κατὰ πάντα ὅμοιον: 1 κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ, συνετῶν Θεοῦ, παίδων ἁγίωνμ ὀρθοτόμων, ἅγιον Θεοῦ πνεῦμα λαβόντων, τάδε ἔμαθον ἔγωγε ὑπὸ τῶν σοφίης μετε χόντων, ἀστείων, θεοδιδάκτων, κατὰ πάντα σοφῶν τε· τούτων κατ᾽ ἴχνος ἦλθον ἐγὼ βαίνων ὁμοδόξως ὁ περικλυτός, ὁ πολλὰ παθὼν διὰ τὴν Θεοῦ δόξαν, ὑπό τε Θεοῦ μαθὼν σοφίαν καὶ γνῶσιν ἐγὼ ἔγνων: 1 κατὰ συνουσιαστῶν: 1 κατὰ τὰς τῶν σωμάτων ὁμοιότητας, ταῖς τομαῖς ἤ ταῖς ἐκδιαιρέσεων ἀπορροίαις: 1 κατὰ τὴν καθ᾽ ὑπόστασιν οἰκονομικὴν ἕνωσιν: 1 κατὰ τὴν οὐσίαν καὶ κατὰ τὴν φύσιν: 1 κατὰ τὴν ἐν ἀλλήλαις τῶν φύσεων περιχώρησιν: 1 κατὰ τὸν τῆς ἀρχῆς καὶ αἰτίας λόγον: 1 κατὰ τὸν τῆς ἐνώσεως λόγον: 1 κατὰ τῶν μὴ βουλομένων ὁμολογεῖν θεοτόκον τὴν ἁγίαν παρθένον: 1 κατὰ φύσιν τυγχάνουσα τῆς πατρικὴς θεότητος: 1 κατὰ χάριν: 1 2 3 κατὰ χάριν (κατ᾽ εὐδοκίαν): 1 κατ᾽ οἰκονομίαν: 1 2 κατ᾽ οὐσίαν: 1 κατ᾽ ἐξοχήν: 1 κατ᾽ ὀικονομίαν: 1 καὶ γὰρ ἐν δύο φύσεσιν ὁμολογοῦντες τὸν Χριστον μετὰ τὴν σάρκωσιν τὴν ἐκ τῆς ἁγίας παρθένου καὶ ἐνανθρώπησιν, ἐν μιᾷ ὑποστάσει καὶ ἐν ἑνὶ προσώπῳ: 1 καὶ δὴ ταύτης τῆς γραφ͂ς ὑπ᾽ αὐτῶν ὑπαγορευθείσης: 1 καὶ δὴ ἀκουσόμεθα τῶν κορυφαιοτάτων πατέρων, Γρηγορίου μὲν τοῦ θεολόγου . . . Βασιλείου δὲ τοῦ μεγάλου: 1 καὶ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ συνπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν: 1 καὶ εἰς τὸν μονογενῆ αὐτοῦ υἱόν, τὸν κύριον ἡμῶν Ἰ. Χρ., τὸν πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ἐκ τοῦ πατρὸς γεννηθέντα, Θεὸν ἐκ Θεοῦ, φῶς ἐκ φωτός . . . λόγον ὄντα καὶ σοφίαν καὶ δύναμιν καὶ ζωὴν καὶ φῶς ἀληθινόν: 1 καὶ εἰς ἕνα κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων, φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ πατρί, δι᾽ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.: 1 καὶ οὐκ ἄδηλον, ὅτι οὐκ ἔστι τῶν πολλῶν τὸ πνεῦμα, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ᾽ ἕν ὄν. μᾶλλον δὲ τοῦ λόγοῦ ἑνὸς ὄντος ἴδιον καὶ τοῦ Θεοῦ ἑνὸς ὄντος ἴδιον καὶ ὁμοούσιόν ἐστίν: 1 καὶ τοὺς δύο μὲν πρὸ τῆς ἑνώσεως φύσεις τοῦ κυρίου μυθεύοντας, μίαν δὲ μετὰ τὴν ἕνωσιν ἀναπλάττοντας, ἀναθεματίζει: 1 καὶ τὰς μὲν θεοπρεπεῖς κατὰ τὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ, τὰς δὲ ταπεινὰς κατὰ τὴν ἀνθρωπότητα αὐτοῦ παραδιδόντας: 1 καὶ τῆς φύσεως οἰκειότητα: 1 καὶ τῷ υἱῷ ὁ πατὴρ ἀόρατος ὑπάρχει καὶ οὔτε ὁρᾶν οὔτε γιγνώσκειν τελείως καὶ ἀκριβῶς δύναται ὁ λόγος τὸν ἑαυτοῦ πατέρα, ἀλλὰ καὶ ὃ γιγνώσκει καὶ ὃ βλέπει ἀναλόγως τοῖς ἰδίοις μέτροις οἶδε καὶ βλέπει, ὥσπερ καὶ ἡμεῖς γιγνώσκομεν κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν. Ὁ υἱὸς τὴν ἑαυτοῦ οὐσίαν οὐκ οἶδε: 1 καὶ ἔσται (ὁ δημιουργὸς) μὲν καταδεέστερος τοῦ τελείου Θεοῦ, ἅτε δὴ καὶ γεννητὸς ὢν καὶ οὐκ ἀγέννητος—εἷς γὰρ ἐστιν ἀγέννητος ὁ πατήρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα . . . μείζων δὲ καὶ κυριώτερος τοῦ ἀντικειμένου γενήσεται καὶ ἐτέρας οὐσιας τε καὶ φύσεως πεφυκὼς παρὰ τὴν ἑκατέρων τούτων οὐσίαν . . . τοῦ δὲ πατρὸς τῶν ὅλων τοῦ ἀγεννήτου: 1 κεφάλαια: 1 κηρύγματα: 1 κοινόν: 1 κρᾶσις: 1 2 3 4 5 κρᾶσις (μῖξις): 1 κρᾶσις δἰ ὅλων: 1 κρᾶσις, σύγχυσις, τροπή: 1 κτιστὸν εἶναι καὶ θεμελιωτὸν καὶ γενητὸν τῇ οὐσίᾳ: 1 κτίσμα: 1 2 3 κτίσμα πεποιήται ἐξ οὐκ ὄντων καὶ ἕν τῶν πάντων ἐστίν?: 1 κτίσμα τέλειον: 1 2 κυρίως Θεός: 1 κάθαρσις: 1 κήρυγμα τῆς μοναρχίας: 1 κίνησις: 1 κώμας ὄκτω τῆς Μαρκίωνος καὶ τὰς πέριξ κειμένας, ἀσμένας πρὸς τὴν ἀλήθειαν ἐφοδήγησα· ἄλλην κώμην Εὐνομιανῶν: 1 λατρεία: 1 λεκτικὴ ἐνέργεια: 1 λογος ἐνδιάθετος ἤ προφορικός: 1 λέγοντες μὲν γὰρ ἐκεῖνοι τὸν Θεὸν ἀγένητον ἐκ τῶν γενομένων αὐτὸν ποιητὴν μόνον λέγουσιν, ἵνα καὶ τὸν λόγον ποίημα σημάνωσι κατὰ τὴν ἰδίαν ἡδονήν· ὁ δὲ τὸν Θεὸν πατέρα λέγων εὑθὺς ἐν αὐτῷ καὶ τὸν υἱὸν σημαίνει: 1 λόγια τοῦ Θεοῦ: 1 λόγος σαρκωθείς: 1 2 3 4 λόγος ἄνθρωπον εἴληφε τέλειον ἐκ σπέρματος ὄντα Ἀβραὰμ καὶ Δαυΐδ: 1 λόγος ὁμοούσιος ἐν σαρκί, (μία φύσις σύνθετος): 1 λόγος-κτίσμα: 1 λόγύς σαρκωθείς: 1 μαθήματα: 1 μαθήματα τῆς Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας: 1 μαθήσις: 1 μεμένηκε ὅπερ ἦν: 1 μενούσης ἑκατέρας φύσεως, ὅπερ ἐστίν, ἡνῶσθαι σαρκὶ νοοῦμεν τὸν λόγον: 1 μεσιτεία: 1 μεσιτεύουσα φύσις μονογενής: 1 μεσότης: 1 μεταβολή: 1 2 μεταβέβληται: 1 μεταποιεῖν καὶ μετατιθέναι; μετάστασις, μεταστοιχείωσις, ἀλλοίωσις: 1 μεταποίησις: 1 μεταρρυθμίζειν: 1 μετασκευάζειν: 1 μεταστοιχείωσις: 1 2 3 μετεποιήθη: 1 μετουσία: 1 μετουσία καὶ ἀνάκρασις: 1 μετοχῇ καὶ αὐτὸς εθεοποιήθη: 1 μετάβασις εἰς ἄλλο γένος: 1 μετάδοσις: 1 μνήμην τοῦ σώματος προσφέρειν: 1 μοναχικῆς τελειώσεως: 1 μονογενὴς Θεὸς: 1 μονογενής, πρωτότοκος: 1 μονογενῆ: 1 μονογενῆ Θεὸν: 1 μονογενῆ Θεὸν, Θεὸν ἐκ Θεοῦ, ἄτρεπτον τε καὶ ἀναλλοίωτον, τῆς θεότηρος οὐσίας τε καὶ βουλῆς καὶ δυνάμεως καὶ δόξης τοῦ πατρὸς ἀπαράλλακτον εἰκόνα, Θεὸν λόγον: 1 μονογενῆ, πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ὑπάρχοντα καὶ συνόντα τῷ γεγεννηκότι αὐτὸν πατρί: 1 μονοούσιος: 1 2 μονὰς τῆς θεότητος: 1 μονάδα τῆς θεότητος ἀδιαίρετον καὶ ἄσχιστον· λεχθείη μία ἀρχὴ θεότητος καὶ οὐ δύο ἀρχαί ὅθεν κυρίως καὶ μοναρχία ἐστιν: 1 μονάς: 1 2 μοούσιος: 1 μυσταγωγία: 1 2 3 4 5 6 μυστήρια ἐπὶ τῶν ἱερῶς κακοιμημένων: 1 μυστήριον: 1 μυστήριον τελετῆς μύρου: 1 μάθημα τῶν δογμάτων καὶ πράξεις ἀγαθαί: 1 μάθησις: 1 2 3 4 5 6 7 8 μέρος τοῦ πατρὸς ἢ τοῦ υἱοῦ: 1 μέρος ὁμοούσιον τοῦ πατρός: 1 μὴ δεῖν βασιλέα περὶ πίστεως λόγον ποιεῖσθαι: 1 μία θέλησις: 1 2 μία οὐσία: 1 μία τῆς σαρκὸς καὶ τῆς θεότητος φύσις: 1 μία φύσις: 1 2 3 4 5 6 μία φύσις θεοῦ λόγου σεσαρκωμένη: 1 μία φύσις σεσαρκωμένη: 1 2 μία φύσις σύνθετος: 1 μία φύσις τοῦ Θεοῦ λόγου σεσαρκωμένη: 1 2 3 μία φύσις τοῦ λόγου σεσαρκωμένη: 1 2 μία φύσις τοῦ λόγου σεσαρκωμένου: 1 μία φύσις, δύο φίσεις: 1 μία ἀρχή: 1 μία ἐνέργεια: 1 2 3 μία ἑνέργεια: 1 μία ὑπύστασις: 1 μίαν δὲ φρονοῦμεν διὰ τὸ ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρὸς εἶναι τὸν υἱὸν καὶ διὰ τὴν ταυτότητα τῆς φύσεως· μίαν γὰρ θεότητα καὶ μίαν εἶναι τὴν ταύτης φύσιν πιστεύομεν: 1 μίαν εἶναι τῆς σαρκὸς καὶ τῆς θεότητος φύσιν: 1 μίαν οἴδαμεν καὶ μόνην θεότητα τοῦ πατρός: 1 μίαν οὐσίαν τρεῖς ὑποστάσεις: 1 μίαν ὑπόστασιν, ἣν αὐτοὶ οἱ αἱρετικοὶ οὐσίαν προσαγορεύουσι: 1 μίμησις: 1 μόνος γεννητός: 1 μόνος ἀγέννητος: 1 μόνος ἐξαίρετον ἔχων τοῦτο ἐν τῇ πρὸς τὸν Θεὸν λόγον συναφείᾳ τῆς τε υἱότητος καὶ κυριότητος μετέχων, ἀναιρεῖ μὲν πᾶσαν ἔννοιαν δυάδος υἱῶν τε καὶ κυρίων: 1 μόνῳ τῷ πατρὶ τῷ γεγεννηκότι κατὰ πάντα τρόπον ὄμοιος: 1 μῖξις: 1 2 3 μῦρον: 1 ναός: 1 2 νοητόν: 1 2 νοητῶς: 1 νομίσας ἐπ᾽ αὐτῷ κεῖσθαι τὰ τῆς ἐκκλησίας: 1 νοήτον: 1 νοῦς: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 νοῦς ἔνσαρκος: 1 οἰκείωσις: 1 οἰκείωσις, ἀντίδοσις: 1 οἰκεῖον ἀξίωμα: 1 οἰκονομηθῆναι τὴν ἀλήθειαν: 1 οἰκονομία: 1 οἰκονομία κατὰ τὸν σωτῆρα: 1 οἱ δὲ: 1 2 οἱ δὲ προφάσει τῆς τοῦ ὁμοουσίου προσθήκης τήνδε τὴν γραφὴν πεποιήκασιν: 1 οἱ τοίνυν ἐσθίοντες τοῦ νυμφίου τὰ μέλη καὶ πίνοντες αὐτοῦ τὸ αἷμα τῆς γαμικῆς αὐτοῦ τυγχάνουσι κοινωνίας: 1 οἱ ἄγαν παρ᾽ ἡμῖν ὁρθόδοξοι: 1 οἵ οὐδὲ τῶν ἀρχαίων τινὰς συγκρίνειν ἑαυτοῖς ἀξιοῦσιν, οὐδὲ οἷς ἡμεῖς ἐκ παίδων ὡμιλήσαμεν διδασκάλοις ἐξισοῦσθαι ἀνέχονται· ἀλλ᾽ οὐδὲ τῶν νῦν πανταχοῦ συλλειτουργῶν τινὰ εἰς μέτρον σοφίας ἡγοῦνται· μόνοι σοφοὶ καὶ ἀκτήμονες καὶ δογμάτων εὑρεταὶ λέγοντες εἶναι, καὶ αὐτοῖς ἀποκεκαλύφθαι μόνοις, ἄπερ οὐδενὶ τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον ἑτέρῳ πέφυκεν ἐλθεῖν εἰς ἔννοιαν: 1 οἶκος: 1 οὐ βουλήσει οὐδὲ θελήσει: 1 οὐ καταμερίζειν τὴν μονάδα: 1 οὐ κατά τινα χρῆσιν Ἑλληνικὴν λαμβάνεται τοῖς πατράσι τὸ ὄνομα τῆς οὐσίας: 1 οὐ κινεῖται ἰδιαζόντως: 1 οὐ κάμνει ὁ Θεὸς προστάττων, οὐδε ἀσθενεῖ πρὸς τὴν τῶν πάντων ἐργασίαν, ἵνα τὸν μὲν υἱὸν μόνος μόνον κτίσῃ, εἰς δὲ τὴν τῶν ἄλλων δημιουργίαν ὑπουργοῦ καὶ βοηθοῦ χρείαν ἔχῃ τοῦ υἱοῦ. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ὑπέρθεσιν ἔχει, ὅπερ ἄν ἐθελήσῃ γενέσθαι, ἀλλὰ μόνον ἡθέλησε καὶ ὑπέστη τὰ πάντα, καὶ τῷ βουλήματι αὐτοῦ οὐδεὶς ἀνθέστηκε. Τίνος οὖν ἕνεκα οὐ γέγονε τὰ πάντα παρὰ μόνου τοῦ Θεοῦ τῷ προστάγματι, ᾧ γέγονε καὶ ὁ υἱός . . . ἀλογία μέν οὖν πᾶσα παρ᾽ αὐτοἱς· φασὶ δὲ ὅμως περὶ τούτου, ὡς ἄρα θέλων ὁ Θεὸς τὴν γενητὴν κτίσαι φύσιν, ἐπειδὴ ἑώρα μὴ δυναμένην αὐτὴν μετασχεῖν τῆς τοῦ πατρὸς ἀκράρου χειρὸς καὶ τῆς παρ᾽ αὐτοῦ δημιουργίας, ποῖει καὶ κτίζει πρώτως μόνον ἕνα καὶ καλεῖ τοῦτον υἱὸν καὶ λόγον, ἵνα τούτου μέσου γενομένου οὕτως λοιπὸν καὶ τὰ πάντα δὶ αὐτοῦ γενέσθαι δυνηθῆ· ταῦτα οὐ μόνον εἰρήκασιν, ἀλλὰ καὶ γράψαι τετολμήκασιν Εὐσέβιός τε καὶ Ἀρεῖος καὶ ὁ θύσας Ἀστέριος: 1 οὐ παρὰ γνώμην: 1 οὐ τοσοῦτον ἐκ τοῦ ἀϊδίου γνωρίζεται κύριος, ὅσον ὅτι υἱός ἐστι τοῦ Θεοῦ· υἱὸς γὰρ ὤν ἀχώριστός ἐστι τοῦ πατρός . . . καὶ εἰκὼν καὶ ἀπαύγασμα ὢν τοῦ πατρὸς ἔχει καὶ τὴν ἀϊδιότητα τοῦ πατρός: 1 οὐδεμία μεσότης ἑκατέρας ἔχει τὰς ἀκρότητας ἐξ ὁλοκλήρου, ἀλλὰ μερικῶς ἐπιμεμιγμένας: 1 οὐδὲ Θεὸς ἀληθινός ἐστιν ὁ λόγος: 1 οὐδὲ γὰρ Πλάτων τὸ δεύτερον καὶ τὸ τρίτον αἴτιον, ὡς αὐτὸς ὀνομάζειν εἴωθεν, ἀρχὴν ὑπάρξεως εἰλιφέναι φησί, καὶ Ὠριγένης συναΐδιον πανταχοῦ ὁμολογεῖ τὸν υἱὸν τῷ πατρί: 1 οὐδὲ γὰρ μετὰ τὸν ἁγιασμὸν τὰ μυστικὰ σύμβολα τῆς οἰκείας ἐξίσταται φύσεως. μένει γὰρ ἐπὶ τῆς προτέρας οὐσίας καὶ τοῦ σχήματος καὶ τοῦ εἴδους καὶ ὁρατά ἐστι καὶ ἁπτά, οἷα καὶ πρότερον ἦν: 1 οὐδ᾽ ἄχρι τινὸς ἐννοίας: 1 οὐκ ἀεὶ ἦν ὁ υἱός, πάντων γὰρ γενομένων ἐξ οὐκ ὄντων καὶ πάντων ὄντων κτισμάτων καὶ ποιημάτων γενομένων, καὶ αὐτὸς ὁ τοῦ Θεοῦ λόγος ἐξ οὐκ ὄντων γέγονε, καὶ ἠν ποτε ὅτε οὐκ ἦν, καὶ οὐκ ἦν πρὶν γένηται, ἀλλ᾽ ἀρχὴν τοῦ κτίζεσθαι ἔσχε καὶ αὐτὸς . . . Ἦν μόνος ὁ Θεὸς καὶ οὔπω ἦν ὁ λόγος καὶ ἡ σοφία, εἶτα θέλησις ἡμᾶς δημιουργῆσαι, τότε δὴ πεποίηκεν ἕνα τινὰ καὶ ὡνόμασεν αὐτὸν λόγον καὶ σοφίαν καὶ υἱόν, ἵνα ἡμᾶς δι᾽ αὐτοῦ δημιουργήσῃ: 1 οὐκ ἀεί ὁ Θεὸς πατὴρ ἦν, ἀλλ᾽ ἦν ὅτε ὁ Θεὸς μόνος ἦν καὶ οὔπω πατὴρ ἦν, ὕστερον δὲ ἐπιγέγονε πατήρ: 1 οὐκ ἐνεργεῖ ποτὲ φύσις οὐχ ὑφεστῶσα: 1 οὐκ ἔστι φύσις ἀνυπόστατος . . . ἀνυπόστατος μὲν οὖ φύσις, τουτέστιν οὐσία, οὐκ ἂν εἴη ποτέ: 1 οὐκοῦν τῷ ἀγεννήτῳ πατρὶ οἰκεῖον ἀξίωμα φυλακτέον, μηδένα τοῦ εἶναι αὐτῷ τὸν αἴτιον λέγοντας, τῷ δὲ υἱῷ τὴν ἁρμόζουσαν τιμὴν ἀπονεμητέον, τὴν ἄναρχον αὐτῷ παρὰ τοῦ πατρὸς γέννησιν ἀνατιθέντας: 1 οὐσία: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 οὐσία : 1 οὐσία κοινή: 1 οὐσία ἀκατάληπτος . . . τὸ· Θεὸς, οὐδὲν ἕτερον ἢ τὴν οὐσίαν αὐτοῦ τοῦ ὄντος σημαίνει: 1 οὐσία ἀνυπόστατος: 1 οὐσία, φύσις: 1 οὐσία, ὑπόστασις: 1 2 οὐσία, ὑπόστασις, πρόσωπον: 1 οὐσία, ὑπόστασις, φύσις: 1 οὐσία, ὑπόστασις, ὑποκείμενον: 1 οὐσίαι, ὑποστάσεις: 1 οὐσίᾳ μὲν οὖν λέγειν ἐνοικεῖν τὸν Θεὸν τῶν ἀπρεπεστάτων ἐστίν . . . οὔτε οὐσίᾳ λέγειν οὔτε μὴν ἐνεργείᾳ οἷόν τε ποιεῖσθαι τὸν Θεὸν τὴν ἐνοίκησιν: 1 οὐσίᾳ ἕν ἐστιν αὐτὸς γεννήσας αὐτὸν πατήρ: 1 οὐχ᾽ ὡς τῆς τῶν φύσεων διαφορᾶς ἀνῃρημένης διὰ τὴν ἕνωσιν: 1 οὑσία: 1 οὔτε μήν, τρία ὁμολογοῦντες πράγματα καὶ τρία πρόσωπα: 1 οὔτε ἄνθρωπος ὅλος οὔτε Θεός: 1 οὔτὲ υἱοπάτορα φρονοῦμεν ὡς οἱ Σαβέλλιοι, λέγοντες μονοούσιον καὶ οὐχ ὁμοούσιον καὶ ἐν τούτῳ ἀναιροῦντες τό εἶναι υἱὸν: 1 οὗ βασιλεια ἀκατάλυτος οὖσα διαμενεῖ εἰς τοὺς ἀπείρους αἰῶνας· ἔσται γὰρ καθεζόμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ πατρὸς οὐ μὸνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι: 1 οὗτος ἐν Νικαίᾳ πίστιν ἐξὲθετο: 1 οὗτος ἐν Νικαίᾳ πίστιν ἐξέθετο: 1 οίκονομία: 1 παραδείγματα: 1 παραπέτασμα: 1 παρὰ: 1 παρά: 1 παράθεσις: 1 παράθεσις, μῖξις, κρᾶσις: 1 πατρικὴ θεογονία: 1 πατέρα οὐκ ἄν τις εἴποι, μὴ ὑπάρχοντος υἱοῦ· ὁ μὲν τοι ποιητὴν λέγων τὸν Θεὸν οὐ πάντως καὶ τὰ γενόμενα δηλοϊ· ἔστι γὰρ καὶ πρὸ τῶν ποιημάτων ποιητής· ὁ δὲ πατέρα λέγων εὐθὺς μετὰ τοῦ πατρὸς σημαίνει καὶ τὴν τοῦ υἱοῦ ὕπαρξιν. διὰ τοῦτο καὶ ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν εἰς τὸν πατέρα πιστεύει· εἰς γὰρ τὸ ἴδιον τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας πιστεύει, καὶ οὕτως μία ἐστιν ἡ πίστις εἰς ἕνα Θεόν: 1 πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ, υἱὸς ἐν τῷ παρτί . . . ἡ τοῦ υἱοῦ θεότης τοῦ πατρός ἐστι . . . ἡ θεότης καὶ ἡ ἰδιότης τοῦ πατρὸς τὸ εἶναι τοῦ υἱοῦ ἐστί: 1 πατήρ: 1 πεπληρωμένην καὶ ἄλλην Ἀρειανῶν τῷ φωτὶ τῆς θεογνωσίας προσήγαγον. καὶ διὰ τὴν θείαν χάριν οὐδὲ ἓν παρ᾽ ἡμῖν αἱρετικῶν ὑπελείφθη ζιζάνιον: 1 πεποιήκασι: 1 περιχώρησις: 1 περὶ διαφορᾶς οὐσίας καὶ ὑποστάσεως—περὶ τοῦ οἴεσθαι λέγειν Θεούς—πρὸς Ἕλληνας ἐκ τῶν κοινῶν ἐννοιῶν: 1 περὶ τ. τ. κυρ· ἐνανθ.: 1 περὶ τοῦ τόμου τῶν Δυτικῶν καὶ τοὺς ἐν Ἀντιοχείᾳ ἀπεδεξάμεθα τοὺς μίαν ὁμολογοῦντας πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος θεότητα: 1 περὶ τριαδ.: 1 περὶ τριάδος: 1 2 περὶ τῆς ἐν εἴδει καὶ ἐν ἀτόμῳ θεωρουμένης φύσεως καὶ διαφορᾶς, ἑνώσεώς τε και σαρκώσεως καὶ πῶς ἐκκληπτέον, τὴν μίαν φύσιν τοῦ Θεοῦ λόγου σεσαρκωμένην: 1 περὶ ἐνανθρωπήσεως: 1 2 περὶ ἱερωσύνης: 1 περὶ ὑποταγῆς: 1 2 περί τῆς τοῦ κυρίου ἐνανθρωπήσεως: 1 πηγή, αρχή, αἰτία τῆς θεότητος: 1 πιστεύομεν εἰς ἕνα, τὸν μόνον ἀληθινόν, Θεὸν καὶ πατέρα, τὴν μόνην φύσιν ἀγέννητον καὶ ἀπάτορα, ὅτι μηδένα σέβειν πέφυκεν ὡς ἐπαναβεβηκυῖα· καὶ εἰς ἕνα κύριον, τὸν υἱόν, εὐσεβῆ ἐκ τοῦ σέβειν τὸν πατέρα, καὶ μονογενῆ μέν, κρείττονα πάσης τῆς μετ᾽ αὐτὸν κτίσεως, πρωτότοκον δέ, ὅτι τὸ ἐξαίρετον καὶ πρώτιστόν ἐστι τῶν κτισμάτων, σαρκωθέντα, οὐκ ἐναθρωπήσαντα, οὔτε γὰρ ψυχὴν ἀνθρωπινην ἀνείληφεν, ἀλλὰ σὰρξ γέγονεν, ἵνα διὰ σαρκὸς τοῖς ἀνθρώποις ὡς διὰ παραπετάσματος Θεὸς ἡμῖν χρηματίσῃ· οὐ δύο φύσεις, ἐπεὶ μὴ τέλειος ἦν ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ἀντὶ ψυχῆς Θεὸς ἐν σαρκί· μία τὸ ὅλον κατὰ σύνθεσιν φύσις· παθητὸς δι᾽ οἰκονομίαν· οὔτε γὰρ ψυχῆς ἢ σώματος παθόντος τὸν κόσμον σώζειν ἐδύνατο· Ἀποκρινέσθωσαν οὖν, πῶς ὁ παθητὸς καὶ θνητὸς τῷ κρείττονι τούτων Θεῷ, πάθους τε καὶ θανάτου ἐπέκεινα, δύναται εἶναι ὁμοούσιος: 1 πιστεύομεν καὶ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ εἰς παράκλησιν καὶ ἁγιασμὸν καὶ τελείωσιν τοῖς πιστεύουσι διδόμενον: 1 πιστεύομεν τὸν παράκλητον, τὸ ἅγιον πνεῦμα, ὅπερ ἡμῖν αὐτὸς ὁ κύριος καὶ ἐπηγγείλατο καὶ ἕπεμψεν· καὶ τοῠτο πιστεύομεν πεμφθέν, καὶ τοῦτο οὐ πέπονθεν, ἀλλ᾽ ὁ ἄνθρωπος: 1 πλατυσμὸς τῆς οὐσίας ἐστὶν ὁ υἱός: 1 πλείους ἢ μυρίους τῶν τοῦ Μαρκίωνος πείσας προσήγαγον τῷ παναγίῳ βαπτίσματι.: 1 πλήρης Θεὸς μονογενῆς, ἀναλλοίωτος: 1 πνευματικῶς: 1 πνεῦμα: 1 2 3 4 5 6 7 πνεῦμα ζωοποιοῦν ἡ σάρξ ἐστι τοῦ κυρίου, διότι ἐκ πνεύματος ζωοποιοῦ συνελήμφθη: 1 πνεῦμα ζωοποιόν: 1 πνεῦμα σαρκωθέν: 1 πνεῦμα ἄκτιστον: 1 πνεῦμα ὁμοούσιον πατρὶ καὶ ὑιῷ: 1 ποιηθέντα: 1 ποιότητες: 1 ποιότητες οὐσιώδεις: 1 πολλαπλασίαζεσθαι: 1 προβολὴ ἀγέννητος, ἐρυγή, γέννημα, μέρος ὁμοούσιον, ἐξ ἀπορροῖας τῆς οὐσίας, μονὰς πλατυνθεῖσα, ἕν εἰς δύο διῃρημένον: 1 προβολή: 1 προβολή, ἀπόρροια: 1 προκοπή: 1 2 3 4 5 6 7 προορισμοί: 1 προσκύνησις: 1 2 προσκύνησις λατρείας: 1 προσφέρειν τὰ δώρα: 1 προσφέρειν τὴν μνήμην τοῦ σώματος: 1 προσωπική: 1 προφάσει τῆς τοῦ Ὁμοουσίου προσθήκης τήνδε τὴν γραφὴν: 1 προϋπάρχει ὁ ἄνθρωπος Χριστός, οὐχ ὡς ἐτέρου ὄντος παρ᾽ αὐτὸν τοῦ πνεύματος, τοῦτ᾽ ἔστι τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾽ ὡς τοῦ κυρίου ἐν τῇ τοῦ θεανθρώπου φύσει θείου πνεύματος ὄντος: 1 πρωτότοκον πάσης κτίσεως: 1 πράξεις ἀγαθαί: 1 πρὸ πάντων αἰώνων ἐκ τοῦ πατρὸς γεγεννημένον: 1 πρόδηλον δὲ ὡς τὸ τῆς ἑνώσεως ἐφαρμόζον· διὰ γὰρ ταύτης συναχθεῖσαι αἱ φύσεις ἓν πρόσωπον κατὰ τὴν ἕνωσιν ἀπετέλεσαν: 1 πρόσωπα: 1 πρόσωπον: 1 2 3 4 5 6 πρώτη οὐσία: 1 πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον: 1 πάθη: 1 πάθη συμβεβηκότα: 1 πάντα: 1 πάντα θεῖα καὶ πάντα ἀνθρώπινα: 1 πάντων ὁρατῶν: 1 πίστις, μάθημα: 1 πᾶς πατὴρ ὁμοίας αὐτοῦ οὐσίας νοεῖται πατήρ: 1 πᾶσα πρότασις ἢ γένος ἔχει κατηγορούμενον ἢ εἶδος ἢ διαφορὰν ἢ συμβεβηκὸς ἢ τὸ ἐκ τούτων συγκείμενον· οὐδὲν δὲ ἐπὶ ἁγίας τριάδος τῶν εἰρημένων ἐστὶ λαβεῖν. σιωπῇ προσκυνείσθω τὸ ἄρρητον: 1 πῶς γὰρ ἐπίσκοποι ὄντες ἀκολουθήσαν πρεσβυτέρῳ: 1 σαρκωθεὶς οὔκ ἐστιν ἕτερος παρὰ τὸν ἀσώματον: 1 σεσαρκωμένην καὶ ἐνανθρωπήσασαν: 1 σιωπῇ προσκυνείσθω τὸ ἄρρητον: 1 σοφία ἀνυπόστατος: 1 στηλογραφία κατὰ πασῶν αἱρέσεων: 1 συμβεβηκότα: 1 συναλοιφή: 1 συνανεκράθη: 1 συνταγμάτιον: 1 συντρέχειν: 1 συνάξεως εἴτ᾽ οὖν κοινωνίας: 1 συνάπτετθαι (συνάφεια): 1 συνάφεια: 1 2 3 4 5 6 συνέλευσις δύο φύσεων καθ᾽ ἕνωσιν ἀδιάσπαστον ἀσυγχύτως καὶ ἀτρέπτως: 1 συνήγορος: 1 σχετική: 1 σχετικῶς: 1 σχέσις: 1 σχήματα καὶ ποιότητες: 1 σωμάτων συναφὴ κατὰ τὰς ἐπιφανείας: 1 σὰρξ τοῦ κυρίου ζωοποιός,: 1 σὰρξ, Θεοῦ σὰρξ γενομένη, ζῶόν ἐστι μετὰ ταῦτα συντεθεῖσα εἰς μίαν φύσιν: 1 σάρκωσις τοῦ λόγου: 1 σάρξ: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 σύγκρασις: 1 2 σύγχυσις: 1 2 3 4 5 6 σύγχυσις, σύγκρασις, συνουσίωσις: 1 σύγχυσος: 1 σύμβολα: 1 σύμβολον: 1 σύμφύρσις: 1 σύναφεια: 1 σύνταγμα διδασκαλίας: 1 σῶμα: 1 2 σῶμα ἀνθρώπινον: 1 σῶμα ἀνθρώπου: 1 σῶμα ἄψυχον: 1 2 ταυτούσιος: 1 ταυτότης: 1 2 3 4 ταυτότης τῆς φύσεως: 1 ταυτότις τῆς φύσεως: 1 ταὐτοούσιος: 1 ταὐτόν: 1 2 ταὐτόν, ὡς κατὰ τὴν τῆς σαρκὸς ἔννοιαν ταὐτὸν. Οὐ ταὐτὸν δὲ ἀλλὰ ὅμοιον, διότι τὸ πνεῦμα, ὅ ἐστιν ὁ υἱός, οὐκ ἔστιν ὁ πατήρ, καὶ ἡ σάρξ, ἣν ὁ λόγος ἀνέβαλεν, οὐκ ἔστιν ἐκ σπέρματος καὶ ἡδονῆς, ἀλλ᾽ οὕτως ὡς τὸ εὐαγγέλιον ἡμᾶς ἐδίδαξεν . . . ὁ πατὴρ πνεῦμα ὤν αὐθεντικῶς ποιεῖ, ὁ δὲ υἱὸς πνεῦμα ὢν οὐκ αὐθεντικῶς ποιεῖ ὡς ὁ πατὴρ ἀλλ᾽ ὁμοίως. Οὐκοῦν καθὰ μὲν σὰρξ καὶ σὰρξ ταὐτὸν, ὥσπερ καθὸ πνεῦμα καὶ πνεῦμα ταὐτόν. καθὸ δὲ ἄνευ σπορᾶς οὐ ταὐτὸν ἀλλ᾽ ὅμοιον, ὥσπερ καθὸ ἄνευ ἀπορροίας καὶ πάθους ὁ υἱὸς οὐ ταὐτὸν ἀλλ᾽ ὅμοιον: 1 ταύτην τὴν πίστιν καὶ ὑμῖν καὶ ἡμῖν καὶ πᾶσι τοῖς μὴ διαστρέθπυσι τὸν λόγον τῆς ἀληθοῦς πίστεως συναρέσκειν δεῖ· ἥν μόλις ποτὲ [sic] πρεσβυτάτην τε οὖσαν καὶ ἀκόλουθον τῷ βαπτίσματι καὶ διδάσκουσαν ἡμᾶς πιστεύειν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος, δηλαδὴ θεότητός τε καὶ δυνάμεως καὶ οὐσίας μιᾶς τοῦ πατρός καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγιου πνεύματος πιστευομένης, ὁμοτίμον τε τῆς ἀξίας καὶ συναϊδίου τῆς βασιλείας, ἐν τρισὶ τελείαις ὑποστάσεσιν ἤγουν τρισὶ τελείαις ὑποστάσεσιν ἤγουν τρισὶ τελείοις προσώποις, ὡς μήτε τὴν Σαβελλίου νόσον χώραν λαβεῖν συγχεομένων τῶν ὑποστάσεων, εἴγουν τῶν ἰδιοτήτων ἀναιρουμένων, μή τε μὴν τὴν τῶν Εὐνομιανῶν καὶ Ἀρειανῶν καὶ Πνευματομάχων βλάσφημίαν ἰσχύειν, τῆς οὐσίας ἢ τῆς φύσεως ἢ τῆς θεότητος τεμνομένης καὶ τῇ ἀκτίστῳ καὶ ὁμοουσίῳ καὶ συναϊδίῳ τριάδι μεταγενεστέρας τινὸς ἢ κτιστῆς ἢ ἑτεροουσίου φύσεως ἐπαγομένης.: 1 ταῦτα οἱ κατὰ τὰ ἑσπέρια μέρη ἐπίσκοποι διὰ τὸ ἀλλογλώσσους εἶναι καὶ διὰ τὸ μὴ συνιέναι οὐ προσεδέχοντο, ἀρκεῖν τὴν ἐν Νικαίᾳ πίστιν λέγοντες: 1 τελεταί: 1 τελετῆς μύρου: 1 τελείαν: 1 τιμὴ καὶ ἐπίκλησις: 1 τιμὴ σχετική: 1 τιμὴ ἁρμόζουσα: 1 το γὰρ ὅμοιον ποιότης ἐστίν, ἥτις τῇ οὐσίᾳ προσγενοιτ᾽ ἄν: 1 τοῖς παρ᾽ ἡμῶν καὶ συγγραφεῖσι καὶ ἐπ᾽ ἐκκλησίας κηρυχθεῖσιν ἀεί: 1 τοῖς πολιτικοῖς καὶ δημοσίοις τόποις καὶ τῶν ἐκκκλησιαστικῶν παροικιῶν ἡ τάξις ἀκολουθείτω: 1 τοῦ λόγου: 1 τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος. Καὶ εἰ ζητοῖεν, τίς τοῦ υἱοῦ ἡ ὑπόστασις ἐστιν, ὁμολογοῦμεν ὡς αὕτη ἦν ἡ μόνη τοῦ πατρὸς ὁμολογουμένη: 1 τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ ά. πνεύματος κατὰ τὰς γραφάς, τρεῖς διὰ τοῦτο Θεοὺς ποιοῦμεν: 1 τοῦ υἱοῦ μετέχοντες τοῦ Θεοῦ μετέχειν λεγόμεθα . . . ἡ τοῦ υἱοῦ ἔννοια καὶ κατάληψις γνῶσίς ἐστι περὶ τοῦ πατρός, διὰ τὸ ἐκ τῆς οὐσίας αὐτοῦ ἰδίον εἶναι γέννημα: 1 τοῦτο δὲ πάλιν ἐὰν ἕτερον ᾖ παρὰ τὴν οὐσίαν τοῦ υἱοῦ τὸ ἶσον ἄτοπον ἀπαντήσει, μέσου πάλιν εὑρισκομένου τούτου ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ τῆς οὐσίας τοῦ υἱοῦ, ἥτις ποτέ ἐστι: 1 τοῦτο τὸ ὄνομα: 1 τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρός: 1 2 τρεῖς μερικαὶ οὐσίαι: 1 τρεῖς ὑποστάσεις: 1 τριάδα τελείαν ἐκ τελειῶν τριῶν, μονάδος μὲν κινηθείσης διὰ τὸ πλούσιον, δυάδος δὲ ὑπερβαθείσης, ὑπὲρ γὰρ τὴν ὕλην καὶ τὸ εἶδος, ἐξ ὧν τὰ σώματα, τριάδος δὲ ὁρισθείσης διὰ τὸ τέλειον, πρώτη γὰρ ὑπερβαίνει δυάδος σύνθεσιν, ἵνα μήτε στενὴ μένῇ ἡ θεότης μήτε εἰς ἄπειρον χέηται· τὸ μὲν γὰρ ἀφιλότιμον, τὸ δὲ ἄτακτον, καὶ τὸ μὲν Ἰουδαϊκὸν παντελῶς, τὸ δὲ Ἑλληνικὸν καὶ πολύθεον.: 1 τροπή: 1 τρία κεφάλαια: 1 τρίτη διαθήκη: 1 τρόποι: 1 2 τρόποι ὑπάρξεως: 1 2 3 τρόπος ὑπάρξεως, ἰδίωμα: 1 τὰ δ᾽ ἔξω φιλομυθῶν: 1 τὰ κρατούμενα τῷ λόγῳ τῆς φύσεως, οὐκ ἔχει ἔπαινον· τὰ δὲ σχέσει φιλίας κρατούμενα ὑπεραινεῖται: 1 τέλειον τὴν φύσιν: 1 τὴν ἐπ᾽ ἄμφω ῥοπήν: 1 τὴν ὑπόστασιν οὐσίαν: 1 τὸ αἴτιον: 1 τὸ αἶμα αὐτοῦ ἔδωκεν ὑπὲρ ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς . . . καὶ τὴν σάρκα ὑπὲρ τῆς σαρκὸς ἡμῶν καὶ τὴν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν: 1 τὸ δὲ ὄνομα τῆς οὐσίας ὅπερ ἁπλούστερον ἐνετέθη ὑπὸ τῶν πατέρων, ἀγνοούμενον δὲ τοἶς λαοῖς σκάνδαλον ἔφερε, διὰ τὸ ἐν ταῖς γραφαὶς τοῦτο μὴ ἐκφέρεσθαι, ἤρεσε περιαιρεθῆναι καὶ παντελῶς μηδεμίαν μνήμην οὐσίας τοῦ λοιποῦ γίνεσθαι . . . μήτε μὴ δεῖν ἐπὶ προσώπου πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος μίαν ὑπόστασιν ὀνομάζεσθαι: 1 τὸ εἶδος τοῦτό ἐστι καὶ ἐν τῷ υἱῷ: 1 τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν: 1 τὸ πεποιγμένον οὐκ ἦν πρὶν γενέσθαι, τὸ γενόμενον δε ἀρχὴν ἔχει τοῦ εἶναι: 1 τὸ σῶμα προσφέρειν: 1 τὸ σῶμα τοῦ υἱοῦ ἀνακραθὲν τῇ θεότητι εἰς τὸ αδηλότατον κεχωρηκέναι: 1 τὸ σῶμα τροσφέρειν: 1 τὸ ἀνθρώπινον ἐν τῇ σοφίᾳ προέκοπτεν: 1 τὸ ἄγιον πνεῦμα οὐ κτίσμα οὐδὲ ξένον ἀλλ᾽ ἴδιον καὶ ἀδιαίρετον τῆς οὐσίας τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ πατρός: 1 τὸ ἅγιον πνεῦμα κτίσμα πάλιν κτίσματός φασιν εἶναι διὰ τὸ διὰ τοῦ υἱοῦ τὰ πάντα γεγενῆσθαι: 1 τὸ ἴδιον τῆς οὐσίας τοῦ πατρός: 1 τὸ ἴδιον τῆς πατρικῆς ὑποστάσεως: 1 τὸ ἴδιον τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας ἐστὶν ὁ υἱός, ἐν ᾧ ἡ κτίσις πρὸς τὸν Θεὸν κατηλλάσσετο: 1 τὸ ὄν: 1 τὸ ὅλως μετέχεσθαι τὸν Θεὸν ἶσόν ἐστι λέγειν ὅτι καὶ γεννᾶ: 1 τὸ ὑποκείμενον: 1 τὸν δημιουργὸν τῶν ὅλων τοῖς ποιήμασι συναριθμήσωσι: 1 τὸν μὲν Ἀλεξανδρείας ἐπίσκοπον . . . τοὺς δὲ τὴς Ἀνατολῆς ἐπισκόπους . . , φυλαττομένων τῶν πρεσβείων τῇ Ἀντιοχέων ἐκκλησίᾳ . . , τοὺς τῆς Ἀσιανῆς διοικήσεως ἐπισκόπους . . . τοὺς τῆς Ποντικῆς . . . τοὺς τῆς Θρᾳκικῆς: 1 τὸν πατέρα μόνον ἄναρχον ὄντα καὶ ἀγέννητον γεγεννηκέναι ἀνεφίκτως καὶ πᾶσιν ἀκαταλήπτως οἴδαμεν· τὸν δὲ ὑιὸν γεγεννῆσθαι πρὸ αἰῶνων καὶκ μηκέτι ὁμοίως τῷ πατρὶ ἀγέννητον εἶναι καὶ αὐτὸν, ἀλλ᾽ ἀρχὴν ἔχειν τὸν γεννήσαντα πατέρα: 1 τὸν υἱὸν ἐν ταύτῇ τῇ σοφίᾳ γεγενῆσθαι ναὶ ταύτης μετέχοντα ὡνομάσθαι μόνον σοφίαν καὶ λόγον . . . Διὰ τοῦτο καὶ προγιγνώσκων ὁ Θεὸς ἔσεσθαι καλὸν αὐτόν, προλαβὼν αὐτῷ ταύτην τὴν δόξαν δέδωκεν, ἣν ἄνθρωπος καὶ ἐκ τῆς ἀρετῆς ἔσχε μετὰ ταῦτα· ὥστε ἐξ ἔργων αὐτοῦ, ὧν προέγνω ὁ Θεός, τοιοῦτον αὐτὸν νῦν γεγονέναι πεποίνκε . . . Μετοχῇ χάριτος ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες οὕτω καὶ αὐτὸς λέγεται ὀνόματι μόνον Θεός . . . Θεὸς ἔνεγκεν εἰς υἱὸν ἑαυτῷ τόνδε τεκνοποιήσας· ἴδιον οὐδὲν ἔχει τοῦ Θεοῦ καθ᾽ ὑπόστασιν ἰδιότητος . . . : 1 τῃ ὑποστάσει δύο φύσεις: 1 τῆς πνευματικῆς μεσιτευούσης ἀγάπης καὶ τοῦ κυριακοῦ φόβου, πᾶσαν μὲν καταστέλλοντος ἀνθρωπίνην προαπάθειαν, τὴν δὲ τῶν ἐκκλησιῶν οἰκοδομὴν προτιμοτέραν ποιοῦντος τῆς πρὸς τὸν καθ᾽ ἕνα συμπαθείας ἢ χάριτος: 1 τῆς ἀκράτου χειρὸς τοῦ ἀγεννήτου ἐργασίαν βαστάξαι: 1 τῆς ἰδίας ὑποστάσεως θελητής: 1 τῇ μὲν φύσει ὥσπερ πάντες οὕτω δὲ αὐτὸς ὁ λόγος ἐστὶ τρεπτός, τῷ δὲ ἰδίῳ αὐτεξουσίῳ, ἕως βούλεται, μένει καλός· ὅτε μέν τοι θέλει δύναται τρέπεσθαι καὶ αὐτὸς ὥσπερ καὶ ἥμεῖς, τρεπτῆς ὤν φύσεως . . .: 1 τῇ φύσει τοῦ πράγματος: 1 τῇ ἀναφορᾷ: 1 τῇ ὁμοιώσει καὶ τῇ μιμήσει σώζεσθαι τοὺς πιστεύοντας καὶ οὐ τῇ ἀνακαινίσει: 1 τῶν ὀνομάτων οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ ἀργῶς κειμένων σημαινόντων ἀκριβῶς τὴν οἰκείαν ἑκάστου τῶν ὀνομαζομένων ὑπόστασιν (N.B. = οὐσίαν) καὶ τάξιν καὶ δόξαν, ὡς εἶναι τῇ μὲν ὑποστάσει τρία, τῇ δὲ συμφωνίᾳ ἕν: 1 τῷ διὰ τούτων μυσταγωγοῦντι τὴν θέωσιν, οἷς σε προσάγει λόγος καὶ βίος καὶ ἡ διὰ τοῦ παθεῖν κάθαρσις: 1 τῷ ἰδίῳ αἵματι λυτρωσαμένου ἡμᾶς τοῦ κυρίου καὶ δόντος τὴν ψυχὴν ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ψυχῶν καὶ τὴν σάρκα τὴν ἑαυτοῦ ἀντὶ τῶν ἡμετέρων σαρκῶν: 1 υἱὸν μονογενῆ . . . κτίσμα τοῦ Θεοῦ τέλειον, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἕν τῶν κτισμάτων, γέννημα, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἕν τῶν γεννημάτων . . . Πατὴρ δοὺς αὐτῷ πάντων τὴν κληρονομίαν . . . Ὁ υἱὸς μόνος ὑπὸ μόνου τοῦ πατρὸς ὑπέστη: 1 υἱὸν ὑποστήσαντα ἰδίῳ θελήματι ἄτρεπτον καὶ ἀναλλοίωτον: 1 υἱὸς: 1 φθείρεσθαι: 1 φθορὰ τοῦ αὐτεξουσίου ζώου τὸ μὴ εἶναι αὐτεξούσιον· οὐ φθείρεται δὲ ἡ φύσις ὑπὸ τοῦ ποιήσαντος αὐτὴν· οὐκ ἄρα ἑνοῦται ὁ ἀνθρωπος Θεῷ: 1 φθορά: 1 2 3 4 5 φιλόθεος ἱστορία: 1 φυσική: 1 φυσικῶς: 1 φωτισμός: 1 φωτίσματος: 1 φάρμακον ἀθανασίας: 1 2 φύσει: 1 φύσει κατ᾽ οὐσίαν ταῦτα: 1 φύσει ἔχει τὴν πατρικὴν οὐσίαν: 1 φύσεις: 1 φύσις: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 φύσις (μίαν φύσιν ἐν τρισὶν ἰδιότησι, νοεραῖς τελείαις, καθ᾽ ἑαυτὰς ὑφεστώσαις, ἀριθμῷ διαιρεταῖς καὶ οὐ διαιρεταῖς θεότητι): 1 φύσις (οὐσία): 1 φύσις οὐσία: 1 φύσις ἀνυπόστατος: 1 2 χειροποίητα: 1 χριστότοκος: 1 χρῆ γὰρ εἰδέναι, ὅτι τὸ ἀγένητον, διὰ τοῦ ἑνὸς ν γραφόμενον, τὸ ἄκτιστον ἤ τὸ μὴ γενόμενον σημαίνει, τὸ δὲ ἀγέννητον, διὰ τῶν δύο ν γραφόμενον, δηλοῖ τὸ μὴ γεννηθέν: 1 χωρίζω τὰς φύσεις, ἑνῶ τὴν προσκύνησιν: 1 ψυχὴ σαρκική: 1 ψυχή: 1 ἀγενητογενής: 1 ἀγεννησία: 1 2 3 ἀγεννησία, γεννησία, ἐκπόρευσις: 1 ἀγάπη: 1 ἀγέν[ν]ητος: 1 ἀγένητα: 1 2 ἀγένητος—διάφορα ἔχει τὰ σημαινόμενα. καὶ οἱ μέν, τὸ ὄν μὲν μήτε δὲ γεννηθέν, μήτε ὅλως ἔχον τὸν αἴτιον, λέγουσιν ἀγέννητον, οἱ δε τὸ ἄκτιστον: 1 ἀγέννητον οὐ λέγεται γεννητοῦ ἀγέννητον, οὐδὲ γεννητὸν ἀγεννήτου γεννητόν: 1 ἀγέννητος: 1 2 3 4 5 6 7 8 ἀδιαιρέτως: 1 2 ἀδιαίρετος ἑνότης: 1 ἀδύνατον τὸν αὐτὸν καὶ προσκυνητὸν ἑαυτὸν εἰδέναι καὶ μή. Ἀδύνατον ἄρα τὸν αὐτὸν εἶναι Θεόν τε καὶ ἄνθρωπον ἐξ ὁλοκλήρου, ἀλλ᾽ ἐν μονότητι συγκράτου φύσεως θεϊκῆς σεσαρκωμένης: 1 ἀεὶ: 1 ἀκριβέστεροι: 1 ἀκρίβεια τῆς τῶν προσώπων ἐπιγνώσεως: 1 ἀκέφαλοι: 1 ἀληθῆ υἱὸν λέγω τὸν τῇ φυσικῇ γεννήσει τὴν υἱότητα κεκτημένον· ἑπομένως δὲ συνεπιδεχόμενον τῇ σημασίᾳ καὶ τὸν κατὰ ἀλήθειαν τῆς ἀξίας μετέχοντα τῆ πρὸς αὐτὸν ἑνώσει: 1 ἀληθῶς ἐμφανεῖς εἰκόνες εἰσὶ τὰ ὁρατὰ τῶν ἀοράτων: 1 ἀλλοίωσις: 1 ἀλλὰ τοῦτό ἐστι τὸ ποιοῦν τοῖς αἱρετικοῖς τὴν πλάνην, τὸ ταὐτὸ λέγειν τὴν φύσιν καὶ τὴν ὑπόστασιν: 1 ἀλλότριος καὶ ἀνόμοιος κατὰ πάντα τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας καὶ ἰδιότητος. Μεμερισμέναι τῇ φύσει καὶ ἀπεξενωμέναι καὶ ἀπεσχοινισμέναι καὶ ἀλλότριοι καὶ ἀμέτοχοί εἰσιν ἀλλήλων αἱ οὐσίαι τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος; : 1 ἀμερίστως: 1 ἀνεκδιήγητος ὑπόστασις τοῦ μονογενοῦς Θεοῦ: 1 ἀνθρωποτόκος: 1 2 ἀνθρωπίνως: 1 ἀνθρώπου θάνατος οὐ καταργεῖ τὸν θάνατον: 1 ἀντιμεθίστασις τῶν ὀνομάτων: 1 ἀντιμετάστασις τῶν ὀνομάτων: 1 ἀντίτυπα τοῦ τιμίου σώματος καὶ αἵματος: 1 ἀνυπόστατις: 1 ἀνάγκη: 1 ἀνάγκη καὶ ἐν τούτῳ τὴν ταυτότητα πρὸς τὸν ἑαυτοῦ πατέρα σώζειν, 20: μὴ μόνον ὅμοιον τὸν υἱὸν ἀλλὰ ταὐτὸν τῇ ὁμοιώσει ἐκ τοῦ πατρὸς εἶναι . . . οὐ μόνον ὅμοιος ἀλλὰ καὶ ἀδιαίρετος ἐστι τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας, καὶ ἕν μέν εἰσιν αὐτὸς καὶ ὁ πατήρ. 24: ἑνότης καὶ φυσικὴ ἰδιότης . . . τὴν ἑνότητα τῆς φύσεως καὶ τὴν ταυτότητα τοῦ φωτὸς μὴ διαιρῶμεν: 1 ἀνόμοιοι πάμπαν ἀλλήλων ταῖς τε οὐσίαις καὶ δόξαις ἐπ᾽ ἄπειρον. τὸν γοῦν λόγον φησὶν εἰς ὁμοιότητα δόξης καὶ οὐσίας ἀλλότριον εἶναι πολυτελῶς ἑκατέρων τοῦ τε πατρὸς καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος. ὁ υἱὸς διῃρημένος ἐστὶν καθ᾽ ἑαυτὸν καὶ ἀμέτοχος κατὰ πάντα τοῦ πατρὸς: 1 ἀνόμοιος: 1 ἀνόμοιος καὶ κατὰ πάντα καὶ κατ᾽ οὐσίαν: 1 ἀπαθής: 1 ἀπαραλλάκτως ὅμοιος κατ᾽ οὐσίαν: 1 ἀποφθέγματα: 1 ἀπάντων ὁρατῶν: 1 ἀπὸ τοῦ σωματικοῦ εὐσεβῶς καὶ τὴν περὶ τοῦ ὁμοίου ἔννοιαν ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τοῦ ἀσωμάτου πατρός τε καὶ υἱοῦ διδαχθῆναι: 1 ἀπόδειξις: 1 ἀρετή: 1 ἀρχαί: 1 ἀρχή: 1 2 3 ἀρχή : 1 ἀσυγχύτως: 1 2 3 4 5 ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως: 1 ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀναλλοιώτως, ἀμεταβλήτως: 1 ἀσύγχυτος: 1 ἀτρέπτως: 1 2 3 ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως: 1 ἀφομοίωσις: 1 ἀχειροποίητα: 1 2 ἀχειρποίητα: 1 ἀχωρίστως: 1 ἀίδίος ἐστιν ὁ υἱὸς καὶ συνυπάρχει τῷ πατρί: 1 ἄγραφα: 1 ἄλογος: 1 ἄλογος καὶ ἄσοφος: 1 ἄναιμος καὶ λογικὴ καὶ προσηνὴς θυσία: 1 ἄναρχος γέννησις παρὰ τοῦ πατρὸς: 1 ἄνθρωπος: 1 ἄνθρωπος ἔνθεος: 1 2 ἄσοφος: 1 ἄτομα: 1 ἄτρεπτος: 1 2 3 ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος, ὁ σταυρωθεὶς δι᾽ ἡμᾶς: 1 Ἀεὶ θέος, ἀεὶ υἱός, ἅμα πατήρ, ἅμα υἱός, συνυπάρχει ὁ υἱὸς ἀγεννήτωςLightfoot (S. Ignatius Vol. II., p. 90 ff.) has published a learned discussion on ἀγένητος: 1 Ἀθανάσιον ἐπαινῶν ἀρετὴν ἐπαινέσομαι: 1 Ἀπιστοῦμεν οἱ πολλοὶ τοῖς περὶ τῶν θείων μοστηρίων λόγοις· θεώμεθα γὰρ μόνον αὐτὰ διὰ τῶν προσπεφυκότων αὐτοῖς αἰσθητῶν συμβόλων. Δεῖ δὲ καὶ ἀποδύντας αὐτὰ ἐφ᾽ ἑαυτῶν γυμνὰ καὶ καθαρὰ γενόμενα ἰδεῖν· οὕτω γὰρ ἂν θεώμενοι σεφθείημεν πηγὴν ζωῆς εἰς ἑαυτὴν χεομένην καὶ ἐφ᾽ ἑαυτῆς ἑστῶσαν ὁρῶντες καὶ μίαν τινὰ δύναμιν, ἁπλῆν, αὐτοκίνητον αὐτοενέργητον, ἑαυτὴν οὐκ ἀπολείπουσαν, ἀλλὰ γνῶσιν πασῶν γνώσεων ὑπάρχουσαν, καὶ ἀεὶ δι᾽ ἑαυτῆν ἑαυτὴν θεωμένην: 1 Ἀπολογητικός: 1 Ἄλλης καὶ ἄλλης οὐσίας μίαν εἶναι καὶ τὴν αὐτὴν προσκύνησιν ἀθέμιτον, τουτέστιν ποιητοῦ καὶ ποιήματος, Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου. Μία δὲ ἡ προσκύνησις τοῦ Χριστοῦ, καὶ κατὰ τοῦτο ἐν τῷ ἑνὶ ὀνόματι νοεῖται Θεὸς καὶ ἄνθρωπος. Οὐκ ἄρα ἄλλη καὶ ἄλλη οὐσία Θεὸς καὶ ἄνθρωπος· ἀλλὰ μία κατὰ σύνθεσιν Θεοῦ πρὸς σῶμα ἀνθρώπινον: 1 Ἄρρητος Θεὸς ἶσον οὐδὲ ὅμοιον οὐχ ὁμόδοξον ἔχει. ὁ υἱὸς ἴδιον οὐδεν ἔχει τοῦ Θεοῦ καθ᾽ ὑπόστασιν ἰδιότητος οὐδὲ γὰρ ἐστιν ἶσος ἀλλ᾽ οὐδε ὁμοούσιος αυτῷ: 1 ἐγκύκλιον: 1 ἐγκώμιον εἰς τὴν κοίμησιν: 1 ἐγράφη γὰρ ἐνταῦθα πᾶσαν φιλονεικείαν κεκινῆσθαι, ὥστε φλαυιανὸν τὸν ἐπίσκοπον ἐκ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἐπαρθῆναι: 1 ἐκ: 1 ἐκ δύο φύσεων εἷς: 1 ἐκ δύο ὑποστασεων: 1 ἐκ τής οὐσίας τοῦ πατρός: 1 ἐκ τῆς αὐτῆς δηλητηρίου φρατρίας: 1 ἐκ τῆς οὐσίας: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρὸς: 1 ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρός: 1 2 3 ἐκ τῶν κοινῶν ἐννοιῶν: 1 ἐκ, διά, ἐν: 1 ἐκπόρευσις: 1 2 3 4 ἐν αλλήλοις: 1 ἐν δύο φύσεσι: 1 ἐν μορφῇ Θεοῦ: 1 ἐν μέσῃ τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ συνεδρίῳ πλειστάκις: 1 ἐν σαρκί: 1 ἐν τοῖς μυστικοῖς συμβόλοις ὁ χριστιανισμὸς τὴν ἴσχον ἔχει: 1 ἐν ἀνθρώποις πολιτευσάμενον: 1 ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας: 1 ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων: 1 ἐν ᾧ κατοικεῖν ὁ Θεὸς λέγεται· καὶ ἀοράτῳ γε ὄντι διὰ τὴν ὑπερέχουσαν φανότητα καὶ ἀπροσίτῳ τῷ αὐτῷ διὰ τὴν ὐπερβολὴν τῆς ὑπερουσίου φωτοχυσίας, ἐν τούτῳ γίγνεται πᾶς ὁ Θεὸν γνῶναι καὶ ἰδεῖν ἀξιούμενος αὐτῷ τῷ μὴ ὁρᾷν μηδὲ γινώσκειν, ἀληθῶς ἐν τῷ ὑπὲρ ὅρασιν καὶ γνῶσιν γιγνόμενος: 1 ἐνανθρωπήσαντα: 1 ἐνανθρώπησις: 1 2 ἐνοίκησις: 1 2 ἐνέργεια δραστική: 1 2 ἐνέργεια θεανδρική: 1 2 ἐξ οὐκ ὄντων: 1 2 3 ἐξ οὐκ ὄντων; θελήματι καὶ βουλῇ ὑπέστη πρὸ χρόνων καὶ πρὸ αἰώνων ὁ υἱός: 1 ἐξ υἱοῦ: 1 ἐξ ἀμφοῖν: 1 ἐξ ὑποκειμένου τινός: 1 ἐπινοία: 1 ἐπὶ τῷ πάντας εἰς μίμησιν ἄγειν ἑαυτοῦ: 1 ἐρωτήσεις τοιγαροῦν καὶ ἀποκρίσεις ἐντεῦθεν ἀνεκινοῦντο, ἐβασανίζετο ὁ λόγος τῆς διανοίας τῶν εἰρημένων: 1 ἐχαρίσατο·: 1 ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ τὰ τε θαύματα καὶ τὰ πάθη, ἅπερ ἑκουσίως ὑπέμεινεν σαρκί . . . οὔτε τετάρτου προσώπου προσθήκην ἐπιδέχεται ἡ ἁγία τρίας: 1 ἑνὸς μόνου προσεγγραφέντος ῥήματος τοῦ Ὁμοουσίου, ὃ καὶ αὐτὸς ἡρμήνευσε λέγων ὅτι μὴ κατὰ σωμάτων πάθε λέγοιτο Ὁμοούσιος, οὔτε κατὰ διαίρεσιν, οὔτε κατὰ τινα ἀποτομὴν ἐκ τοῦ πατρὸς ὑποστῆναι . . . θείοις δὲ καὶ ἀπορρήτοις λόγοις προσήκει τὰ τοιαῦτα νοεῖν: 1 ἑνότης: 1 2 ἑνότης πρὸς τὸν πατέρα: 1 ἑνότης ὁμοιώσεως κατὰ τὴν οὐσίαν καὶ κατὰ τὴν φύσιν: 1 ἑνώσας αὐτὸν ἑαυτῷ τῇ σχέσει τῆς γνώμης, μείζονά τινα παρεῖχεν αὐτῷ τὴν χάριν, ὡς τῆς εἰς αὐτὸν χάριτος εἰς πάντας τοὺς ἑξῆς διαδοθησομένης ἀνθρώπους· ὅθεν καὶ τὴν περὶ τὰ καλὰ πρόθεσιν ἀκέραιον αὐτῷ διεφύλαττεν: 1 ἑρμηνεία: 1 ἑρμηνεία εἰς τὸ σύμβολον: 1 ἑτεροούσιον: 1 ἑτεροούσιος: 1 ἑτεροφυεῖς: 1 ἑτεροφυές: 1 ἑτερότης: 1 ἑτερότης κατ᾽ οὐσίαν: 1 ἓν θέλημα θεανδρικόν: 1 ἓν πρόσωπον: 1 ἓν πρόσωπον καὶ μίαν τὴν προσκύνησιν τοῦ λόγου καὶ τῆς σαρκός: 1 ἔκθεσις: 1 ἔκπεμψις: 1 ἔξωθεν ἁπλῶς ὅμοιος: 1 ἔπαθεν ὀ λόγος ἀπαθῶς: 1 ἔρως : 1 ἔστιν μὲν γὰρ ἀνοήτον τὸ τὸν Θεὸν ἐκ τῆς παρθένου γεγεννῆσθαι λέγειν: 1 ἔχεις τοῦ μυστηρίου τὰ ἔκφορα, καὶ ταῖς τῶν πολλῶν ἀκοαῖς οὐκ ἀπόρρητα· τὰ δὲ ἄλλα εἴσω μαθήσῃ, τῆς τριάδος χαριζομένης, ἅ καὶ κρύφεις παρὰ σεαυτῷ σφραγῖδι κρατούμενα: 1 ἕν εἶδος θεότητος: 1 ἕν ζῶον: 1 ἕν θέλημα ὁμολογοῦμεν τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ: 1 ἕν καὶ τὸ αὐτὸ προσωπον τοῦ πατρός, ἐξ οὗ ὁ υἱὸς γεννᾶται καὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐκπορεύεται, διὸ καὶ κυρίως τὸν ἕνα αἴτιον ὄντα τῶν αὐτοῦ αἰτιατῶν ἕνα Θεόν φαμεν.: 1 ἕν πρόσωπον: 1 2 ἕνα Χριστόν, ἕνα υἱόν, ἕνα κύριον ὁμολογοῦμεν, καὶ μίαν μὲν τοῦ Θεοῦ λόγου φύσιν σεσαρκωμένην μέντοι καὶ ἐνανθρωπήσασαν λέγειν οὐκ ἀρνούμεθα: 1 ἕνα καί τὸν αὐτὸν Χριστὸν . . . ἐν δύο φύσεσινIt is here that the difficulty occurs which has been so much discussed, namely, that the Greek text gives ἐκ δύο φύσεων: 1 ἕνα τῆς ἁγίας τρίαδος πεπονθέναι σαρκί: 1 ἕνωσις: 1 2 ἕνωσις καθ᾽ ὑπόστασιν: 1 ἕνωσις κατὰ συνάφειαν: 1 ἕνωσις κατὰ φῦσιν: 1 ἕνωσις σχετική: 1 ἕνωσις τῶν προσώπων: 1 ἕνωσις φουσική: 1 ἕνωσις φυσική: 1 2 3 4 5 6 ἕνωσις φυσική, ἕνωσις καθ᾽ ὑπόστασιν: 1 Ἐκ κινητοῦ καὶ ἀκινήτου, ἐνεργητικοῦ τε καὶ παθητικοῦ, τὸν Χριστὸν εἶναι μίαν οὐσίαν καὶ φύσιν σύνθετον, ἑνί τε καὶ μόνῳ κινουμένην θελήματι· καὶ μιᾷ ἐνεργείᾳ τά τε θαύματα πεποιηκέναι καὶ τὰ πάθη, μόνος καὶ πρῶτος ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀπολλινάριος ἐφθέγξατο, τὸ κεκρυμμένον πᾶσι καταφωτίσας μυστήπριον: 1 Ἐπεὶ οὖν καὶ τοῦτο τὸ μέρος [wine, blood] ἡ θεοδόχος ἐκείνη σὰρξ πρὸς τὴη σύστασιν ἑαυτῆς παρεδέξατο, ὁ δε φανερωθεὶς Θεὸς διὰ τοῦτο κατέμιξεν ἑαυτὸν τῇ ἐπικήρῳ τῶν ἀνθρώπων φύσει, ἱνα τῇ τῆς θεότητος κοινωνίᾳ συναποθεωθῇ τὸ ἀνθρώπινον, τούτου χάριν πᾶσι τοῖς πεπιστευκόσι τῇ οἰκονομίᾳ τῆς χάριτος ἑαυτὸν ἐνσπείρει διὰ τῆς σαρκός ἧς ἡ σύστασις ἐξ οἴνου τε καὶ ἄρτου ἐστὶ, τοῖς σώμασι τῶν πεπιστευκότων κατακρινάμενος, ὡς ἂν τῇ πρὸς τὸ ἀθάνατον ἑνώσει καὶ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀθανασίας μέτοχος γένοιτο. Ταῦτα δὲ δίδωσι τῇ τῆς εὐλογίας δυνάμει πρὸς ἐκεῖνο μεταστοιχειώσας τῶν φαινομένων τὴν φύσιν: 1 Ἐρρωμένους καὶ ἐρρωμένας ὑμᾶς ὁ ὤν αὐτογένντος Θεός, ὁ καὶ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς προσαγορευθεὶς ὑπὸ τοῦ ἀποσταλέντος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὑποστάντος τε ἀληθῶς πρὸ αἰώνων καὶ ὄντος ἀληθῶς γεννητῆς ὑποστάσεως, διατηρήσει ἀπὸ τῆς ἀσεβείας, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, δι᾽ οὗ πᾶσα δόξα τῷ πατρὶ καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.: 1 Ἑλληνικὴ παιδεία: 1 2 Ἑλληνική παιδεία: 1 Ἑλλήνων ἑρμηνεῖαι.: 1 Ἑπομενοι τοίνον τοῖς ἁγίοις πατράσιν ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν ὁμολογεῖν υἱὸν τὸν κύριον ἡμῶν Ἰ. Χρ. συμφώνως ἅπαντες ἐκδιδάσκομεν, τέλειον τὸν αὐτὸν ἐν θεότητι καὶ τέλειον τὸν αὐτὸν ἐν ἀνθρωπὸτητι, Θεὸν ἀληθῶς καὶ ἄνθρωπον ἀληθῶς τὸν αὐτόν: 1 Ἒκθεσις πίστεως: 1 Ἔκθεσις πίστεως ἤτοι περὶ τριάδος: 1 Ἕν τὸ ἀγένητον, ἓν δὲ τὸ ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀληθῶς καὶ οὐκ ἐκ τῆς οὐσίας αὐτοῦ γεγονός, καθόλου τῆς φύσεως τῆς ἀγενήτου μὴ μετέχον, ἀλλὰ γεγονὸς ὁλοχερῶς ἕτερον τῇ φύσει κ. τῇ δυνάμει.: 1 ἡ γὰρ πόλις ὑμῶν τῷ μεγέθει καὶ τῷ τόπῳ πλεῖστον ὅσον διαφέρει καὶ περιφανῶς ἀποδέδεικται δευτέρα τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον: 1 ἡ δὲ ὑπόστασις οὐσία ἐστί, καὶ οὐδὲν ἄλλο σημαινόμενον ἔχει ἢ αὐτὸ τὸ ὄν, ὅπερ Ἰερεμίας ὕπαρξιν ὀνομάζει λέγων . . . ἡ γαρ ὐπόστασις καὶ ἡ οὐσία ὑπαρξίς ἐστιν: 1 ἡ εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέθη τὸ σῶμα στοιχεῖα διάλυσις: 1 ἡ θεία σάρκωσις οὐ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς παρθένου ἔσχεν: 1 ἡ κυριακὴ τῆς ὀρθοδοξίας: 1 ἡ μὴν αὐγὴ οὐ κατὰ προαίρεσιν τοῦ φωτὸς ἐκλάμπει. κατά τι δὲ τῆς οὐσίας συμβεβηκὸς ἀχώριστον. ὁ δὲ υἱὸς κατὰ γνώμην καὶ προαίρεσιν εἰκών ὑπέστη τοῦ πατρός. βουληθεὶς γὰρ ὁ Θεὸς γέγονεν υἱοῦ πατὴρ καὶ φῶς δεύτερον κατὰ πάντα ἑαυτῷ ἀφωμοιωμένον ὑπεστήσατο: 1 ἡ μόνας ἦν, ἡ δυὰς δὲ οὐκ ἦν πρὶν ὑπάρξει: 1 ἡ οὐσία τοῦ πατρός ἐστιν ἀρχὴ καὶ ῥίζα καὶ πηγὴ τοῦ υἱοῦ: 1 ἡ οὐσία ἐστὶν ἀφθαρσία τε καὶ φῶς αὐτοόν, ἁπλοῦν τε καὶ μονοειδὲς, ἡ δὲ τούτου (scil. τοῦ δημιουργοῦ) οὐσία διττὴν μέν τινα δύναμιν προήγαγεν, αὐτὸς δε τοῦ κρείττονός ἐστιν εἰκῶν. μηδέ σε τὰ νῦν τοῦτο θορυβείτω, θέλουσαν μαθεῖν, πῶς ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς τῶν ὅλων οὔσης τε καὶ ὁμολογουμένης ἡμῖν καὶ πεπιστευμένης, τῆς ἀγεννήτου καὶ ἀφθάρτου καὶ ἀγαθῆς, συνέστησαν καὶ αὗται αἱ φύσεις, ἥ τε τῆς φθορᾶς καὶ ἡ τῆς μεσότητος, ἀνομοούσιοι αὗται καθεστῶσαι, τοῦ ἀγαθοῦ φύσἰν ἔχοντος τὰ ὅμοια ἑαυτῷ καὶ ὁμοούσια γεννᾶν τε γαὶ προφέρειν· μαθήσῃ γὰρ ἑξῆς καὶ τὴν τούτου ἀρχήν τε καὶ γέννησιν: 1 ἡ σὰρξ τοῦ κυρίου προσκυνεῖται καθὸ ἕν ἐστι πρόσωπον καὶ ἕν ζῶον μετ᾽ αὐτοῦ: 1 ἡγεμονικόν: 1 ἡμεῖς δὲ τὸν Ἰησοῦν οὐκ ἀνθρωπικῶς ἀφορίζομεν· οὐδὲ γὰρ ἄνθρωπος μονον (οὐδὲ ὑπερούσιος ἢ ἄνθρωπος μόνον) ἀλλ᾽ ἄνθρωπος ἀληθῶς, ὁ διαφερόντως φιλάνθρωπος ὑπὲρ ἀνθρώπους καὶ κατὰ ἀνθρώπους ἐκ τῆς τῶν ἀνθρώπων οὐσίας ὁ ὑπερούσιος οὐσιωμένος . . . καὶ γὰρ ἵνα συνελόντες εἴπωμεν οὐδὲ ἄνθρωπος ἦν, οὐχ ὡς μὴ ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ὡς ἐξ ἀνθρώπων, ἀνθρώπων ἐπέκεινα, καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον ἀληθῶς ἄνθρωπος γεγονώς. Καὶ τὸ λοιπὸν οὐ κατὰ Θεὸν τὰ θεῖα δράσας, οὐ τὰ ἀνθρώπεια κατὰ ἄνθρωπον, ἀλλ᾽ ἀνδρωθέντος Θεοῦ καινήν τινα τὴν θεανδρικὴν ἐνέργειαν ἡμῖν πεπολιτευμένος: 1 ἡμεῖς τῷ ἀποστολικῷ θρόνῳ ἐξακολουθοῦμέν τε καὶ πειθόμεθα καὶ τοὺς κοινωνικοὺς αὐτοῦ κοινωνικοὺς ἔχομεν, καὶ τοὺς ὑπ᾽ αὐτοῦ κατακριθέντας καὶ ἡμεῖς κατακρίνομεν: 1 ἡνῶσθαι τῷ Θεῷ τὸν λόγον: 1 ἣν ἡμεῖς ἀπὸ τῶν προγόνων παραδοθεῖσαν ὀφείλομεν μετὰ τῆς προσηκούσης καθοσιώσεως ἐκδικεῖν καὶ τῆς ἰδίας εὐλαβείας τὴν ἀξίαν τῷ μακαρίῳ ἀπστόλῳ Πέτρῳ ἄτρωτον καὶ ἐν τοῖς ἡμετέροις χρόνοις διαφυλάττειν, ἵνα ὁ μακαριώτατος ἐπίσκοπος τῆς Ῥωμαίων πόλεως, ᾧ τὴν ἱερωσύνην κατὰ πάντων ἡ ἀρχαιότης παρέσχε, χώραν καὶ εὐπορίαν ἔχειν περί τε πίστεως καὶ ἱερέων κρίνειν: 1 ἤ ταυτοούσιος: 1 ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ: 1 ἦν ποτὲ ὅτε οὐκ ἦν: 1 ἦν ὅλως γεννητὸν οὐδέν, πατὴρ δὲ ἦν μόνος ἀγέννητος . . . ἐπεὶ δὲ ἦν γόνιμος, ἔδοξεν αὐτῷ ποτὲ τὸ κάλλιστον καὶ τελεώτατον, ὃ εἷχεν ἐν αὐτῷ, γεννῆσαι καὶ προαγαγεῖν· φιλέρημος γὰρ οὐκ ἦν· Ἀγάπη γάρ, φησίν, ἦν ὅλος, ἡ δὲ ἀγάπη οὐκ ἔστιν ἀγάπη, ἐὰν μὴ ᾖ τὸ ἀγπαώμενον . . . τελειότερος δὲ ὁ πατήρ, ὅτι ἀγέννητος ὢν μόνος: 1 ἦν, ἀεὶ: 1 Ἡ σὰρξ ἐδεῖτο ἀτρέπτου νοῦ, μὴ ὑποπίπτοντος αὐτῇ διὰ ἐπιστημοσύνης ἀσθένειαν, ἀλλὰ συναρμόζοντος αὐτὴν ἀβιάστως ἑαυτῷ . . . Οὐ δύναται σώζειν τὸν κόσμον ὁ ἄνθρωπος μὲν ὢν καὶ τῇ κοινῇ τῶν ἀνθρώπων φθορᾷ ὑποκείμενος: 1 ἰδιοποίησις: 1 ἰδιότης: 1 2 ἰδιότης τῆς οὐσίας: 1 ἰδιότητες χαρακτηρίζουσαι, ἐξαίρετα ἰδιώματα: 1 ἰδιότροπος ἀνεκδιήγητος ὑπόστασις: 1 ἰδίαν ποιεῖν τὴν σάρκα οἰκονομικῶς: 1 ἱερατικῶν τελειώσεων: 1 ἱμάτιον: 1 ἴδιον: 1 ἴδιον τῆς οὐσίας τοῦ Θεοῦ γέννημα: 1 2 ἴδιον υἱοῦ: 1 ἴδιος: 1 ἵνα τῆς μὲν ἐπεισάκτου φθορᾶς τὸ γήϊνον ἡμῶν ἀπαλλάξῃ σῶμα, τῇ καθ᾽ ἕνωσιν οἰκονομίᾳ τὴν ἰδίαν αὐτῷ ζωὴν ἐνιείς, ψυχὴν δὲ ἰδίαν ἀνθρωπίνην ποιούμενος ἁμαρτίας αὐτὴν ἀποφήνῃ κρείττονα, τῆς ἰδίας φύσεως τὸ πεπηγός τε καὶ ἄτρεπτον, οἷάπερ ἐρίῳ βαφὴν, ἐγκαταχρώσας αὐτῇ.: 1 ἵνα ὁ πρωτότοκος Θεοῦ πρωτοτόκῳ ανθρώπῳ συναπτόμενος δειχθῇ: 1 Ἰ. Χρ. ἀνθρωπίνοις τε αὖ καὶ τοῖς ὑπὲρ ἄνθρωπον ἰδιώμασιν εἰς ἕν τι τὸ μεταξὺ συγκείμενος: 1 Ἰ. Χρ. ὄντα πρὸς τὸν Θεὸν ἐν ὑποστάσει . . . μένοντα εἰς τοὺς αἰῶνας: 1 Ἰησοῦς δὲ προέκοπτεν . . . χάριτι παρὰ Θεῷ—χάριτι δὲ, ἀκόλουθον τῇ συνέσει καὶ τῇ γνώσει τὴν ἀρετὴν μετιών, ἐξ ἧς ἡ παρὰ τῷ Θεῷ χάρις αὐτῷ τὴν προσθήκην ἐλάμβανεν . . . δῆλον δὲ ἄρα κἀκεῖνο, ὡς τὴν ἀρετὴν ἀκριβέστερόν τε καὶ μετὰ πλείονος ἐπλήροῦ τῆς εὐχερείας ἢ τοῖς λοιποῖς ἀνθρώποις ἦν δυνατόν, ὅσῳ καὶ κατὰ πρόγνωσιν τοῦ ὁποῖός τις ἔσται ἑνώσας αὐτὸν ὁ Θεὸς λόγος ἑαυτῷ ἐν αὐτῇ διαπλάσεως ἀρχῇ, μείζονα παρεῖχεν τὴν παρ᾽ ἑαυτοῦ συνέργειαν πρὸς τὴν τῶν δεόντων κατόρθωσιν . . . ἥνωτο μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆς τῷ Θεῷ ὁ ληφθεὶς κατὰ πρόγνωσιν· ἐν αὐτῇ τῇ διαπλάσει τῆς μήτρας τὴν καταρχὴν τῆς ἑνώσεως δεξαμενος: 1 ὁ Θεός: 1 2 ὁ Χριστὸς τρεπτὸς μὲν τῇ γε φύσει τῇ οἰκείᾳ: 1 ὁ γνήσιος τῶν μυστηρίων ὀικονόμος: 1 ὁ δὲ περὶ τοῦ πνεύματος λόγος ἐν παραδρομῇ κεῖται, οὐδεμιᾶς ἐξεργασίας ἀξιωθείς, διὰ τὸ μηδέπω τότε κεκινῆσθαι τὸ ζήτημα: 1 ὁ θεῖος γνόφος ἐστὶ τὸ ἀπρόσιτον φῶς: 1 ὁ κατ᾽ οὐσίαν Θεὸς τῷ κατ᾽ οὐσίαν Θεῷ ὁμοούσιος!: 1 ὁ λόγος μετὰ τῆς ἰδίας σαρκός: 1 ὁ υἱὸς ἔχει ἐκ τοῦ πατρὸς τὴν ταυτότητα: 1 ὁ ἀριθμὸς οὐ διαιρέσεως αἴτιος πέφυκεν: 1 ὁ ἐν ναῷ Θεὸς λόγος· : 1 ὁμιλία: 1 ὁμογενεῖς: 1 ὁμοιον κατὰ τὰς γραφάς, οὗ τὴν γέννησιν οὐδεὶς οἶδεν: 1 ὁμοιος: 1 ὁμοιούσιος: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ὁμοιούσιος ἐκ τῆς οὐσίας: 1 ὁμοιότης: 1 2 ὁμολογοῦμεν . . . οὐ δύο φύσεις τὸν ἕνα υἱόν, μίαν προσκυνητὴν καὶ μίαν ἀπροσκύνητον, ἀλλὰ μίαν φύσιν τοῦ Θεοῦ λόγου σεσαρκωμένην καὶ προσκυνουμένην μετὰ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ μιᾷ προσκυνήσει: 1 ὁμολογοῦμεν τὸν μονογενῆ τοῦ Θεοῦ υἱὸν . . . ἕνα τυγχάνειν καὶ οὐ δύο· ἑνὸς γὰρ εἶναι φαμὲν τὰ τε θαύματα καὶ τὰ πάθη ἅπερ ἑκουσίως ὑπέμεινε σαρκί . . . ἡ σάρκωσις ἐκ τῆς θεοτόκου προσθήκην υἱοῦ οὐ πεποίηκε. μεμένηκε γὰρ τριὰς ἡ τριὰς καὶ σαρκωθέντος τοῦ ἑνός τῆς τριάδος Θεοῦ λόγου . . . πάντα δὲ τὸν ἕτερόν τι φρονήσαντα ἢ φρονοῠντα, ἢ νῦν ἢ πώποτε ἢ ἐν Καλχηδόνι ἢ οἵᾳ δήποτε συωόδῳ ἀναθήματίζομεν: 1 ὁμολογῶ τὸν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἐξ αἰῶνος μὲν ἄσαρκον Θεὸν λόγον, ἐπ᾽ ἐσχάτων δὲ αἰώνων σάρκα ἐξ ἁγίας παρθένου ἑνώσαντα ἑαυτῷ, εἶναι Θεὸν καὶ ἄνθρωπον, ἕνα καὶ τὸν αὐτόν, ὑπόστασιν μίαν σύνθετον καὶ πρόσωπον ἓν ἀδιαίρετον, μεσίτευον Θεῷ καὶ ἀνθρώποις καὶ συνάπτον τὰ διῃρημένα ποιήματα τῷ πεποιηκότι, ὁμοούσιον Θεῷ κατὰ τὴν ἐκ τῆς πατρικῆς οὐσίας ὑπάρχουσαν αὐτῷ θεότητα, καὶ ὁμοούσιον ἀνθρώποις κατὰ τὴν ἐκ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἡνωμένην αὐτῷ σάρκα, προσκυνούμενον δὲ καὶ δοξαζόμενον μετὰ τῆς ἰδίας σαρκός· ὅτι δι᾽ αὐτῆς ἡμῖν γέγονεν λύτρωσις ἐκ θανάτου καὶ κοινωνία πρὸς τὸν ἀθάνατον· ἄκρως γὰρ ἡνωμένη ἡ σὰρκ τῷ λόγῳ καὶ μηδέποτε αὐτοῦ χωριζομένη, οὔκ ἐστιν ἀνθρώπου, οὐ δούλου, οὐ κτιστοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ λόγου, τοῦ δημιουργοῦ, τοῦ ὁμοουσίου τῷ Θεῷ, τουτέστιν τῇ ἀσωμάτῳ οὐσίᾳ τοῦ ἀρρήτπυ πατρός.: 1 ὁμοούσιοι: 1 2 3 ὁμοούσιον: 1 ὁμοούσιον τῷ πατρί: 1 ὁμοούσιος: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 ὁμοούσιος τῷ Θεῷ: 1 ὁμοούσιος᾽”: 1 ὁμοφυεῖς: 1 2 ὁμοφυές: 1 ὁμοίαις δόξαις: ἀνεπίμικτα ἑαυταῖς εἰσιν αἱ ὑποστάσεις αὐτῶν, μία τῆς μιᾶς ἐνδοξότερα δόξαις ἐπ᾽ ἄπειρον. Ξένος τοῦ υἱοῦ κατ᾽ οὐσίαν ὁ πατήρ, ὅτι ἄναρχος ὑπάρχει: 1 ὁμοίωμα: 1 2 3 ὁμοίωσις τοῦ υἱοῦ πρὸς τὸν πατέρα κατὰ τὴν οὐσίαν καὶ κατὰ τὴν φύσιν: 1 ὄργανον: 1 ὅ τοῖς τριακοσίοις ἤρεσεν ἐπισκόποις ὀυδὲν ἔστιν ἔτερον ἤ τοῦ Θεοῦ γνώμη, μάλιστά γε ὅπου τὸ ἅγιον πνεῦμα τοιούτων καὶ τηλικούτων ἀνδρῶν ταῖς διανοίαις ἐγκείμενον τὴν θείαν βούλησιν ἐξεφώτισεν: 1 ὅ τῇ μὲν δυνάμει καὶ ὐμεῖς φρονεῖτε, τῷ δε ὀνόματι μόνον ἀρνεῖσθε διὰ τοὺς ἀνθρώπους: 1 ὅθεν τῆς σαρκὸς πασχούσης οὐκ ἦν ἐκτὸς ταύτης ὁ λόγος· διὰ τοῦτο γὰρ αὐτοῦ λέγεται τὸ πάθος: 1 ὅλη τριὰς εἷς Θεός ἐστιν: 1 ὅμοια: 1 ὅμοιον: 1 ὅμοιον πατρὶ κατὰ τὰς γραφάς—ὅμοιον κατὰ πάντα ὡς οἱ ἅγιαι γραφαὶ λέγουσιν: 1 ὅμοιος: 1 2 3 4 5 ὅμοιος κατὰ πὰντα καὶ κατὰ τὴν οὐσίαν: 1 ὅμοιος κατὰ τὰς γραφάς: 1 ὅμοιος κατ᾽ οὐσίαν: 1 2 ὅμοιος, κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ ὁ υἱὸς πνεῦμα ὢν καὶ ἐκ τοῦ τατρὸς πνεῦμα γεννηθείς, κατὰ μὲν τὸ πνεῦμα ἐκ πνεύματος εἶναι τὸ αὐτό ἐστιν, κατὰ δὲ τὸ ἄνευ ἀπορροίας καὶ πάθους καὶ μερισμοῦ ἐκ τοῦ πατρὸς γεννηθῆναι ὅμοιός ἐστι τῷ πατρί: 1 ὅπερ φησὶν ὁ κύριος οὐ πατέρα ἑαυτὸν ἀναγορεύων οὐδὲ τὰς τῇ ὑποστάσει δύο φύσεις μίαν εἶναι σαφηνιζων, ἀλλ᾽ ὅτι τὴν πατρικὴν ἐμφέρειαν ἀκριβῶς πέφυκεν σώζειν ὁ υἱὸς τοῦ πατρός, τὴν κατὰ πάντα ὁμοιότητα αὐτοῦ ἐκ φύσεως ἀπομαξάμενος καὶ ἀπαράλλακτος εἰκὼν τοῦ πατρὸς τυγχάνων καὶ τοῦ πρωτοτύτου ἔκτυπος χαρακτήρ: 1 ὅπου τέλειος ἄνθρωπος, ἐκεῖ ἁμαρτία: 1 ὅρος: 1 2 ὅτι εἴπομεν, Ἀρχὴν ἔχει ὁ υὑός, ὁ δὲ Θεὸς ἄναρχός ἐστι. Διὰ τοῦτο διωκόμεθα, καὶ ὅτι εἴπομεν, Ἐξ οὐκ ὄντων ἐστίν: 1 Ὁ δὲ οὔτε ὑπεραπελογήσατο, οὔτε πάλιν πρὸς αὐτὸν ἀπεχθῶς ἡνέχθη, μόνον δὲ διὰ τοῦ προσώπου μειδίασας ὑπέφηνε , μοχθηρίας μὴ μακρὰν αὐτὸν εἶναι, καὶ ὡς ἀπολογησάμενον εἶχε: 1 Ὁμοιούσιος: 1 Ὁμολογίαν εἶναι τὴν μὲν ἐν τῇ πίστει καὶ πολιτείᾳ, τὴν δὲ ἐν φωνῇ· ἡ μὲν οὖν ἐν φωνῇ ὁμολογία καὶ ἐπὶ τῶν ἐξουσιῶν γίνεται, ἣν μόνην ὁμολογίαν ἡγοῦνται εἶναι οἱ πολλοί, οὐχ ὑγιῶς· δόνανται δὲ ταύτην τὴν ὁμολογίαν καὶ οἱ ὑποκριταὶ ὁμολογεῖν.: 1 Ὁμοουσιος: 1 Ὁμοούσιος: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ὁρίζομεν σὺν ἀκριβείᾳ πάσῃ καὶ ἐμμελείᾳ παραπλησίως τῷ τύπῳ τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ σταυροῦ ἀνατίθεσθαι τὰς σεπτὰς καὶ ἁγίας εἰκόνας, τὰς ἐκ χρωμάτων καὶ ψηφῖδος καὶ ἑτέρας ὕλης ἐπιτηδείως ἐχούσης ἐν ταῖς ἁγίαις τοῦ Θεοῦ ἐκκλησίαις, ἐν ἱεροῖς σκεύεσι, καὶ ἐσθῆσι, τοίχοις τε καὶ σανίσιν, οἴκοι τε καὶ ὁδοῖς· τῆς τε τοῦ κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰκόνος, καὶ τῆς ἀχράντου δεσποίνης ἡμῶν τῆς ἁγίας θεοτόκου, τιμίων τε ἀγγέλων, καὶ πάντων ἁγίων καὶ ὁσίων ἀνδρῶν· ὅσῳ γὰρ συνεχῶς δι᾽ εἰκονικῆς ἀνατυπώσεως ὁρῶνται, τοσοῦτον καὶ οἱ ταύτας θεώμενοι διανίστανται πρὸς τὴν τῶν πρωτοτύπων μνήμην τε καὶ ἐπιπόθησιν, καὶ ταύταις ἀσπασμὸν καὶ τιμητικὴν προσκύνησιν ἀπονέμειν, οὐ μὴν τὴν κατὰ πίστιν ἡμῶν ἀληθινὴν λατρείαν, ἢ πρέπει μόνῃ τῇ θείᾳ φύσει· ἀλλ᾽ ὃν τρόπον τῷ τύπῳ τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ σταυροῦ καὶ τοῖς ἁγίοις εὐαγγελίοις καὶ τοῖς λοιποῖς ἱεροῖς ἀναθήμασι, καὶ θυμιαμάτων καὶ φώτων προσαγωγὴν πρὸς τὴν τούτων τιμὴν ποιεῖςθαι, καθὼς καὶ τοῖς ἀρχαίοις εὐσεβῶς εἴθισται· ἡ γὰρ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει· κἀὶ ὁ προσκυνῶν τὴν εἰκόνα, προσκυνεῖ ἐν αὐτῇ τοῦ ἐγγραφομένου τὴν ὑπόστασιν.: 1 Ὅν τρόπον γὰρ ἡ ἄρρητος αὐτοῦ ὑπόστασις ἀσυγκρίτῳ ὑπεροχῇ ἐδείχθη ὑπερκειμένη πάντων οἷς αὐτὸς τὸ εἶναι ἐχαρίσατο, οὕτως καὶ ἡ υἱότης αὐτοῦ κατὰ φύσιν τυγχάνουσα τῆς πατρικῆς θεότητος ἀλέκτῳ ὑπεροχῇ διαφέρει τῶν δι᾽ αὐτοῦ θέσει υἱοτεθέντων.: 1 ὐπόστασις: 1 ὑιοπάτωρ: 1 2 3 ὑποστασις: 1 ὑποστάσεις: 1 ὑποστῆναι ἐν τῷ λόγῳ: 1 2 ὑπέρ: 1 ὑπόστασιν: 1 ὑπόστασιν μὲν λέγομεν ἡγούμενοι ταὐτὸν εἶναι εἰπεῖν ὑπόστασιν καὶ οὐσίᾳν: 1 ὑπόστασις: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 ὑπόστασις σύνθετος: 1 ὕπαρξις: 1 ὕστερον-πρότερον: 1 Ὑπόστασις: 1 2 ὡμολόγουν γὰρ καὶ τοῦτο, ὅτι οὐ σῶμα ἄψυχον οὐδ᾽ ἀναίσθητον οὐδ᾽ ἀνόητον εἶχεν ὁ σωτήρ, οὐδὲ γὰρ οἷόν τε ἦν, τοῦ κυρίου δι᾽ ἡμᾶς ἀνθρώπου γενομένου, ἀνόητον εἶναι τὸ σῶμα αὐτοῦ, οὐδὲ σώματος μόνου, ἀλλὰ καὶ ψυχῆς ἐν αὐτῷ τῷ λόγῳ σωτηρία γέγονεν.: 1 ὡς δὲ ἐζητεῖτο τῆς πίστεως ὁ τρόπος, ἐναργὴς μὲν ἔλεγχος τὸ γράμμα τῆς Εὐσεβίου προὐβάλλετο βλασφημίας. ἐπι πάντων δὲ ἀναγνωσθὲν αὐτίκα συμφορὰν μὲν ἀστάθμητον τῆς ἐκτροπῆς ἕνεκα τοῖς αὐτηκόοις προὐξένει, αἰσχύνην δ᾽ἀνήκεστον τῷ γράψαντι παρεῖχεν: 1 ὡς μηδὲν μόριον ἐν ἀυτοῖς εἶναι μὴ μετέχον πάντων τῶν ἐν τῷ μίγματι: 1 ὡς οἰκεῖα μέλη: 1 ὡς ἄνθρωπος: 1 ὢ τῆς καινῆς μίξεως, ὢ τῆς παραδόξου κράσεως: 1 ὥσπερ ἀντίκειται τῇ βουλήσει τὸ παρὰ γνώμην, οὕτως ὑπέρκειται καὶ προηγεῖται τοῦ βουλεύεσθαι τὸ κατὰ φύσιν. οἰκίαν μὲν οὖν τις βουλευόμενος κατασκευάζει, υἱὸν δὲ γεννᾷ κατὰ φύσιν. καὶ τὸ μὲν βουλήσει κατασκευαζόμενον ᾔρξατο γίνεσθαι καὶ ἔξωθέν ἐστι τοῦ ποιοῦντος· ὁ δὲ υἱὸς ἲδιόν ἐστι τῆς οὐσίας τοῦ πατρὸς γέννημα καὶ οὐκ ἔστιν ἔξωθεν αὐτοῦ· διὸ οὐδε βουλεύεται περὶ αὐτοῦ, ἵνα μὴ καὶ περὶ ἑαυτοῦ δοκῇ βουλεύεσθαι· ὅσῳ οὖν τοῦ κτίσματος ὁ υἱὸς ὑπέρκειται, τοσούτῳ καὶ τῆς βουλήσεως τὸ τὸ κατὰ φύσιν: 1 ὥστε δύο μὲν εἶναι πατέρα καὶ υἱόν, μονάδα δὲ θεότητος ἀδιαίρετον.: 1 ὦ καινὴ κτίσις καὶ μίξις θεσπεσία, Θεὸς καὶ σάρξ μίαν ἀπετέλεσαν φύσιν: 1 ὸὐσία: 1 ῥίζα: 1 ῥῆμα: 1
VIEWNAME is
workSection