|
325
D. 1. Homer inflects the personal
pronouns as follows. (The forms ἀμμ-,
ὐμμ- are
Aeolic). |
singular |
Nom. |
ἐγώ,
ἐγών |
σύ,
τύ̄νη |
|
Gen. |
{ |
ἐμεῖο,
ἐμέο, ἐμεῦ,
μευ
(encl.), ἐμέθεν |
σεῖο,
σέο, σεο (encl.
A
396), σεῦ,
σευ
(encl.), σέθεν |
εῖο,
ἕο, ἑο (encl.),
εὗ,
εὑ (encl.),
ἕθεν,
ἑθεν (encl.) |
Dat. |
ἐμοί,
μοι (encl.) |
σοί,
τοι (encl.),
τεΐν |
ἑοῖ,
οἷ, οἱ (encl.) |
Acc. |
ἐμέ,
με (encl.) |
σέ,
σε (encl.) |
ἑέ,
ἕ, ἑ (encl.),
μιν
(encl.) |
dual |
N.
A. |
νῶϊ,
νώ |
σφῶϊ,
σφώ |
σφωε
(encl.) |
G.
D. |
νῶϊν |
σφῶϊν,
σφῷν (δ
62) |
σφωϊν
(encl.) |
plural |
Nom. |
ἡμεῖς,
ἄμμες |
ὑ̄μεῖς,
ὔμμες (and
voc.) |
Gen. |
{ |
ἡμεῖς,
ἄμμες
ἡμείων,
ἡμέων |
ὑ̄μείων,
ὑ̄μέων |
σφείων,
σφέων,
σφεων (encl.),
σφῶν |
Dat. |
{ |
ἡμῖν,
ἄμμι (ν) |
ὑ̄μῖν,
ὔμμι (ν) |
σφίσι(ν),
σφισι (ν) (encl.),
σφιν
(encl.) |
Acc. |
{ |
ἡμέας,
ἄμμε |
ὑ̄μέας,
ὔμμε |
σφέας,
σφεας (encl.),
σφε
(encl.) |
|
|
|
|
|
σφε
(encl.) is used as
accus. of all genders and numbers. |
2.
Herodotus inflects the personal pronouns as follows: |
singular |
Nom. |
ἐγώ |
σύ |
|
Gen. |
ἐμέο,
ἐμεῦ, μευ (encl.) |
σέο,
σεῦ, σευ (encl.) |
εὑ
(encl.) |
Dat. |
ἐμοί,
μοι (encl.) |
σοί,
τοι (encl.) |
οἱ
(encl.) |
Acc. |
ἐμέ,
με (encl.) |
σέ,
σε (encl.) |
ἑ
(encl.), μιν
(encl.) |
plural |
Nom. |
ἡμεῖς |
ὑ̄μεῖς |
σφεῖς |
Gen. |
ἡμέων |
ὑ̄μέων |
σφέων,
σφεων (encl.) |
Dat. |
ἡμῖν |
|
|
Acc. |
{ |
ἡμέας |
ὑ̄μέας |
σφέας,
σφεας (encl.),
neut.
σφεα
(encl.) |
|
|
σφίσι
is used for ἑαυτοῖς,
-αῖς; σφι (encl.)
for αὐτοῖς,
-αῖς; σφεα (encl.)
for αὐτά. |
3.
Ionic μιν
(encl.) is used in
all genders (eum, eam, id), but not in the
plural. ἄμμι,
ὔμμε occur
a few times, σέθεν
often, in tragedy. |
4.
The chief forms peculiar to Doric are: I. ἐγών
also before
consonants; G. ἐμέος,
ἐμοῦς,
ἐμεῦς; D.
ἐμίν;
Pl. N. ἁ̄μές;
G. ἁ̄μέων,
ἁ̄μῶν; D.
ἁ̄μίν(ῑ̆),
ἇμιν; A.
ἁ̄μέ.
II. τύ,
τύ̄νη; G.
τέος,
τεοῦς, τεῦς,
τέο, τεῦ,
τεοῦ; D.
τίν,
τί̄νη; A.
τέ,
τίν, τύ; Pl.
N. ὑ̄μές;
G. ὑ̄μέων;
D. ὑ̄μίν,
ὗμιν; A.
ὑ̄μέ.
III. G. ἑοῦς,
ἑοῦ; D.
Ϝίν;
A. νίν;
Pl. G. σφείων,
ψέων; D.
φίν,
ψίν; A.
σφέ,
ψέ. |
|
|