Contents

« Prev Latin Words and Phrases Next »

Index of Latin Words and Phrases

  • Ergo, says Calvin, nemo fidelis, nisi qui etiam sanctus: et nemo rursum sanctus, nisi qui fidelis. : 1
  • jure divino: 1
  • unitatem ecclesiae, quod est corpus spirituale.: 1
  • "Vitam Dei," says Beza, "appellat vitam illam, qua Deus vivit in suis.": 1
  • κληροῦν: 1
  • Apostolis proximi erant Evangelistae: 1
  • Carmen Christo quasi Deo dicunt secum invicem: 1
  • Dicit mortuos fuisse: 1
  • Dicit nos esse ejus membra, ex carne et ossibus: 1
  • Duabus de causis angelos quoque oportuit cum Deo pacificari, nam quam creaturae sint extra lapsus periculum non erant, non nisi Christi gratia fuissent confirmati . . . . Deinde in hac ipsa obedientia, quam præstant Deo, non est tam exquisita perfectio, ut Deo omni ex parte et extra veniam satisfaciat.: 1
  • Ephesios monet, ne sub occasione emolumenti furti crimen incurrant, furtum nominans, omne quod alterius damno quaeritur.: 1
  • Faltitur ergo siquis seorsum crescere appetit.: 1
  • Gentium vocatio mirabile est divinae bonitatis opus, quod filiis parentes et avi nepotibus tradere per manus debent, ut nunquam ex hominum animis silentio deleatur.: 1
  • Hoc autem axioma sumit Christus, Ab initio Deus marem adjunxit feminae, ut duo efficerent integrum hominem. Ergo qui uxorem repudiat, quasi dimidiam sui partem a seipso avellit. Hoc autem minime patitur natura, ut corpus suum quispiam discerpat.: 1
  • Hoc signo vinces: 1
  • Idem in epistola: 1
  • Minarum enim et omnis atrocitatis hoc initium est, quod servos domini, quasi sua tantum causa natos, nihilo pluris faciunt quam pecudes. Ergo sub una specie vetat ne contumeliose et atrociter tracteatur.: 1
  • Neque enim Satanam modo et peccatum et mortem totosque inferos prostravit, sed ex rebellibus quotidie facit sibi obsequentem populum, quum verbo suo carnis nostræ lasciviam domat; rursus hostes suos, h. e. impios omnes quasi ferreis catenis continet constrictos, dum illorum furorem cohibet sua virtute, ne plus valeant, quam illis concedit.: 1
  • Nihil ergo de Christo didicit qui nihil vita ab infidelibus differt; neque eninm a mortificatione carnis separari potest Christi cognitio.: 1
  • Nihil tamen impedit, quominus angelos quoque dicamus recollectos fuisse, non ex dissipatione, sed primum. ut perfecte et solide adhereant Deo; deinde ut perpetuum statum retineant . . . . Quis neget, tam angelos quam homines, in firmum ordinem Christo gratia fuisse redactos? homines enim perditi erant, angeli vero non erant extra periculum.: 1
  • Non enim ait: alios autem pastores et alios magistros, sed alios pastores et magistros, ut qui pastor est, esse debeat et magister.: 1
  • O si animis nostris insideret haec cogitatio, hanc legem nobis esse propositam, ut non magis dissidere inter se possint filii Dei, quam regnum coelorum dividi, quanto in colenda fraterna benevolentia essemus cautiores? quanto nobis horrori essent omnes simultates, si reputaremus, ut decet, eos omnes se alienare a regno Dei, qui a fratribus se disjungunt? sed nescio qui fit, ut secure nos esse filios Dei gloriemur, mutuae inter nos fraternitatis obliti. Discamus itaque ex Paulo, ejusdem hereditatis minime esse capaces, nisi qui unum corpus sunt et unus spiritus.: 1
  • Os opertum cupit, quod erumpet in liquidam et firmam confessionem. Ore enim semiclauso proferuntur ambigua et perplexa responsa.: 1
  • Pater gloriae, infinitae illius, quae refulget in facie Christi; immo gloriae quae est ipse filius Dei.: 1
  • Per Evangelistas eos intelligo, qui quum in dignitate apostolis minores, officio tamen proximi erant, adeoque vices eorum gerebant. Quales fuerunt, Lucas, Timotheus, Titus, et reliqui similes.: 1
  • Principium essendi: 1
  • Prudentia enim, quam Graeci φρόνησιν: 1
  • Quasi diceret, nos penitus corpore et anima, non ex parte duntaxat, debere esse unitos.: 1
  • Quicunque gentilem appropinquare facit, et proselytum facit, idem est ac si ipsum creasset. : 1
  • Quid gignit ebrietas? dissolutam proterviam, ut quasi excusso freno indecenter homines exultent. Quid spiritualis laetitia, quum ea perfusi sumus? hymnos, psalmos, laudes Dei, gratiarum actiones. Hi sunt vere jucundi fructus et delectabiles. : 1
  • Quod Baptismo nos ablui docet Paulus, ideo est, quod illic nobis ablutionem nostram testatur Deus, et simul efficit quod figurat. Nisi enim conjuncta esset rei veritas, aut exhibitio, quod idem est, impropria haec loqutio esset. Baptismus est lavacrum animae. Interea cavendum, ne quod unius Dei est, vel ad signum, vel ad ministrum transferatur; hoc est, ut minister censetur ablutionis auctor, ut aqua putetur animae sordes purgare; quod nonnisi Christi sanguini convenit. Denique cavendum, ne ulla fiduciae nostrae portio vel in elemento, vel in homine haereat. Quando hic demum veruns ac rectus sacramenti usus est, recta nos ad Christum manu ducere, et in ipso sistere. Quod autem aliqui in hoc baptismi elogio magis extenuando sudant, ne signo nimium tribuatur, si vocetur animae lavacrum; perperam faciunt. Nam primum apostolus non docet signum esse, quod mundet sed asserit solius Dei esse opus. Est ergo Deus qui mundat; nec transferri hoc honoris ad signum fas est, aut signo communicari. Verum signo Deum tanquam organo uti, non est absurdum; non quia virtus Dei inclusa sit in signo, sed quia nobis eam pro imbecilitatis nostrae captu tali adminiculo distribuat. Id quosdam male habet, quia putant Spiritui sancto auferri, quod est ejus proprium et quod illi scriptura passim vindicat. Sed falluntur; nam ita Deus per signum agit, ut tota signi efficacia nihilominus a Spiritu suo pendeat. Ita nihil plus signo tribuitur, quam ut sit inferius organum, et quidem a seipso inutile, nisi quatenus aliunde vim suam mutuatur. Quod praeterea verentur ne libertas Dei sit alligatur, frivolum est. Neque enim affixa est signis Dei gratia, quin citra adminiculum signi libere eam distribuat, si velit, deinde multi signum recipiunt, qui tamen gratiae non fiunt participes, quia signum omnibus est commune, hoc est, bonis indifferenter ac malis; Spiritus autem nonnisi electis confertur; acqui signum, ut diximus, absque Spiritu est inefficax. : 1
  • Respondeo, quoties a Deo vocati sunt homines, dona necessarie conjuncta esse officiis; neque enim Deus, apostolos aut pastores instituendo, larvam illis duntaxat imponit; sed dotibus etiam instruit, sine quibus rite functionem sibi injunctam obire nequennt. Quisquis ergo Dei auctoritate constituitur apostolus, non inani et nudo titulo, sed mandato simul et facultate praeditus est.: 1
  • Robur, Potential, Efficacia: 1
  • Sicuti Christus ecclesiae suae praeest in ejus salutem, ita nihil esso mulieri utilius nec magis salubre, quam ut marito subsit. Perire igitur affectant quae renuunt subjectionem, sub qua salvae esse poterant.: 1
  • Sorte electi sumus: 1
  • Sorte vocati sumus: 1
  • Spiritum mentis dicere voluit eum spiritum, quae mens vocatur.: 1
  • Spiritus mentis est ipsa mens: 1
  • Stulti homines: 1
  • Summa praesentis loci est, says Calvin, quod Deus in neininem omnia contulerit; sed quisque certam mensuram receperit; ut alii aliis indigeant et in commune conferendo quod singulis datum est, alii alios mutuo juvent.: 1
  • Suspicor non tam ad Ephesios ipsos proprie missam epistolam, quam ad Ephesum, ut ad cæteras Asiaticas ecclesias transmitteretur.: 1
  • Totum autem ex eo pendet quod uxor ex carne et ex ossibus viri formata est. Eadem ergo unionis ratio inter nos et Christum, quod se quodammodo in nos transfundit. Neque enim ossa sumus ex ossibus ejus, et caro ex carne, quia ipse nobiscum est homo; sed quia Spiritus sui virtute nos in corpus suum inserit, ut vitam ex eo hauriamus.: 1
  • Ut segregaret eam sibi: 1
  • Utitur apta similitudine, says Calvin, quum dicit, φωτίσαι πάντας: 1
  • Vinculum quo pax retinetur est ipse amor.: 1
  • accedit verbum ad elementum et : 1
  • ad finem perductus: 1
  • bene intelligere: 1
  • caput super omnem ecclesiam: 1
  • causa apprehendens: 1
  • coelum gloriae: 1
  • coelum gratiae: 1
  • coelum naturae: 1
  • concordia animorum: 1
  • debellare, vincere: 1
  • dedisti dona filiis hominum.: 1
  • desensus ad inferos: 1
  • donorum Dei perfectio: 1
  • donorum plenitudo: 1
  • ex animo: 1
  • felix necessitas boni: 1
  • foederati: 1 2
  • gratia amplexus est: 1
  • gratis nos sibi acceptos effecit: 1
  • in ipso, videlicet adoptandos: 1
  • ipsum miseris succurrendi studium: 1
  • iterum: 1
  • longe supra: 1
  • magnum est pietatis sacramentum: 1
  • non voce tantum, sed et animo: 1
  • omnium rerum summus dominus et possessor: 1
  • origine carnali, natalibus: 1
  • partes disjectas et divulsas in unum, corpus conjungere: 1
  • peculium: 1
  • pleno ore et intrepida lingua: 1
  • quatenus intelligit, appetit et sentit: 1
  • qui tendit ad exitium: 1
  • quod nascenti inest, sed quod consuetudo in naturam vertit: 1
  • sacramentum: 1 2 3
  • sacramentum hoc magnum est: 1
  • secula, aetates seu tempora inde ab apostolicis illis ad finem mundi secuturas: 1
  • sine qua non: 1
  • summatim colligere: 1
  • summatim recolligere: 1
  • terminus ad quem: 1
  • usus : 1
  • ut perinde sit, ac si Christus faciat.: 1
  • voluntas liberrima, beneplacitum: 1
« Prev Latin Words and Phrases Next »
VIEWNAME is workSection