Contents

« Prev Greek Words and Phrases Next »

Index of Greek Words and Phrases

  • οὐ πολυθεΐαν εἰσηγούμεθα, ἀλλὰ μοναρχίαν κηρύττομεν.: 1
  • (1) Τῷ ἁγίῳ πνεύματι χρισθεὶς προσηγορεύθη Χριστός, πάσχων κατὰ φύσιν, θαυματουργῶν κατὰ χάριν· τῷ γὰρ ἀτρέπτῳ τῆς γνώμης ὁμοιωθεὶς τῷ Θεῷ, καὶ μείνας καθαρὸς ἁμαρτίας ἡνώθη αὐτῷ, καὶ ἐνηργήθη που ἑλέσθαι τὴν τῶν θαυμάτων δυναστείαν, ἐξ ὧν μίαν αὐτὸς καὶ τὴν αὐτὴν πρὸς τῇ θελήσει ἐνέργειαν ἔχειν δειχθείς, λυτρωτὴς τοῦ γένους καὶ σωτὴρ ἐχρημάτισεν. — (2) Αἱ διάφοροι φύσεις καὶ τὰ διάφορα πρόσωπα ἕνα καὶ μόνον ἑνώσεως ἔχουσι τρόπον τὴν κατὰ θέλησιν σύμβασιν, ἐξ ἧς ἡ κατὰ ἐνέργειαν ἐπι τῶν οὕτῶς συμβιβασθέντων ἀλλήλοις ἀναφαίνεται μονάς. — (3) Ἅγιος καὶ δίκαιος γεγενημένος ὁ σωτήρ, ἀγῶνι καὶ πόνῳ τὰς τοῦ προπάτορας ἡμῶν κρατήσας ἁμαρτίας· οἷς κατορθώσας τῇ ἀρετῇ συνήφθη τῷ Θεῷ, μίαν καὶ τήν αὐτὴν πρὸς αὐτὸν βούλησιν καὶ ἐνέργειαν ταῖς τῶν ἀγαθῶν προκοπαῖς ἐσχηκώς· ἣν ἀδιαίρετον φυλάξας τὸ ὄνομα κληροῦται τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, στοργῆς ἔπαθλον αὐτῷ χαρισθέν. — (4) Τὰ κρτούμενα τῷ λόγῳ τῆς φύσεως οὐκ ἔχει ἔπαινον· τὰ δὲ σχέσει φιλίας κρατούμενα ὑπεραινεῖται, μιᾷ καὶ τῇ αὐτῇ γνώμῃ κρατούμενα, δίὰ μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς ἐνεργείας βεβαιούμενα, καὶ τῆς κατ᾽ ἐπαύξησιν οὐδέποτε παυομένης κινήσεως· καθ᾽ ἣν τῷ Θεῷ συναφθεὶς ὁ σωτὴρ οὐδέποτε δέχεται μερισμὸν εἰς τοὺς αἰώνας μίαν αὐτὸς καὶ τὴν αὐτὴν ἔχων θέλησιν καὶ ἐνέργειαν, ἀεὶ κινουμένην τῇ φανερώσει τῶν ἀγαθῶν. — (5) Μὴ θαυμάσῃς ὅτι μίαν μετὰ τοῦ Θεοῦ τὴν θέλησιν εἷχεν ὁ σωτὴρ· ὥστερ γὰρ ἡ φύσις μίαν τῶν πολλῶν καὶ τὴν αὐτὴν ὐπάρχουσαν φανεροῖ τὴν οὐσίαν, οὕτως ἡ σχέσις τῆς ἀγάπης μίαν· τῶν πολλῶν καὶ τὴν αὐτὴν ἐργάζεται θέλησιν διὰ μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς φανερουμένην εὐαρεστήσεως.: 1
  • Αἱ γραφαὶ μὲν γὰρ διὰ θεολόγων ἀνδρῶν παρὰ Θεοῦ ἐλαλήθησαν καὶ ἐγράφησαν. ἡμεῖς δὲ παρὰ τῶν αὐταῖς ἐντυγχανόντων θεοπνεύστων διδασκάλων, οἳ καί μάρτυρες τῆς Χριστοῦ θεότητος γεγόνασι, μαθόντες μεταδίδομεν καὶ τῇ σῇ φιλομαθίᾳ. : 1
  • Αὐτάρκεις μέν εἰσιν αἱ ἅγιαι καὶ θεόπνευστοι γραφαὶ πρὸς τὴν τῆς ἀληθείας ἀπαγγελίαν: 1
  • Αὐτὸς γὰρ ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν· καὶ αὐτὸς ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν διὰ σώματος. ἵνα ἡμεῖς τοῦ ἀοράτου πατρὸς ἔννοιαν λάβωμεν· καὶ αὐτὸς ὑπέμεινε τὴν παρ᾽ ἀνθρώπων ὕβριν, ἵνα ἡμεῖς ἀθανασιαν κληρονομήσωμεν. ἐβλάπτετο μὲν γὰρ αὐτὸς οὐδέν, ἀπαθὴς καὶ ἄφθαρτος καὶ αὐτολόγος ὢν καὶ Θεός· τοὺς δὲ πάσχοντας ἀνθρώπους, δι᾽ οὓς καὶ ταῦτα ὑπέμεινεν, ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἀπαθείᾳ ἐτήρει καὶ διέσωζε.: 1
  • Αὐτὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν, καὶ αὐτὸς ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν διὰ σώματος, ἵνα ἡμεῖς τοῦ ἀοράτου πατρὸς ἔννοιαν λάβωμεν, καὶ αὐτὸς ὑπέμεινεν τὴν παρ᾽ ἀνθρώπου ὕβριν, ἵνα ἡμεῖς ἀθανασίαν κληρονομήσωμεν, : 1
  • Βλέπε μοι πηλίκην σοι ἀξίαν ὁ Ἰησοῠς χαρίζεται . . . μὴ νομίσῃς ὅτι μικρὸν πρᾶγμα λαμβάνεις· ἄνθρωπος ὢν οἰκτρός, Θεοῦ λαμβάνεις προσηγορίαν . . . τοῦτο προβλέπων ὁ Ψαλμῳδὸς ἔλεγεν ἐκ προσώπου τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ μέλλουσιν ἄνθρωποι Θεοῦ προσηγορίαν λαμβάνειν· Ἐγὼ εἶπα, θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες,: 1
  • Βῆμα: 1
  • Δεῖ γὰρ περὶ τῶν θείων καὶ αγίων τῆς πίστεως μυστηρίων μηδὲ τὸ τυχὸν ἄνευ τῶν θείων παραδίδοσθαι γραφῶν· καὶ μὴ ἁπλῶς πιθανότησι καὶ λόγων κατασκευαῖς παραφέρεσθαι. Μηδὲ ἐμοὶ τῷ ταῦτα σοι λέγοντι, ἁπλῶς πιστεύσῃς· ἐὰν τὴν ἀπόδειξιν τῶν καταγγελλομένων ἀπὸ τῶν θείων μὴ λάβῃς γραφῶν· Ἡ σωτηρία γὰρ αὕτη τῆς πίστεως ἡμῶν οὐκ ἐξ εὑρεσιλογίας, ἀλλὰ ἐξ ἀποδείξεως τῶν θείων ἐστὶ γραφῶν: 1
  • Δεῖ ἡμᾶς τῷ Μελχισεδὲκ προσφέρειν, φασίν, ἵνα δι᾽ αὐτοῦ προσενεχθῇ ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ εὕρωμεν δι᾽ αὐτοῦ ζωήν.: 1
  • Διδαχὴ: 1
  • Διδαχή: 1
  • Διὰ τοῦτο ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀνθρωπίνην πτωχείαν ἐνδύεται ἴνα θεοὺς ἡμᾶς ἀπεργάσηται χάριτι. καὶ ταῦτα μελῳδῶν ὁ θεοπάτωρ Δαβίδ . . . . Ἐγὼ εἶπα· Θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες. Θεὸς ἐν ἡμῖν· θεωθῶμεν θείαις μεταβολαῖς καὶ μιμήσεσιν: 1
  • Διὰ τοῦτό μοι δοκεῖ τὸν θεῖον ἐκεῖνον καὶ καθαρὸν ἔρωτα τοῦ ἀοράτου νυμφίου. ὃν ἐγκεκρυμμένον εἶχεν ἐν τοῖς τῆς ψυχῆς ἀπορρήτοις τρεφόμενον, ἔνδηλον ποιεῖν τότε τοῖς παροῦσι καὶ δημοσιεύειν τὴν ἐν καρδίᾳ διάθεσιν, τὸ ἐπείγεσθαι πρὸς τὸν ποθούμενον, ὡς ἄν διὰ τάχους σὺν αὐτῷ γένοιτο τῶν δεσμῶν ἐκλυθεῖσα τοῦ σῶματος.: 1
  • Διόπερ ὁ Δημόκριτο εὖ λέγει “ὡς ἡ φύσις τε καὶ διδαχὴ παραπλήσιον ἐστι” . . . καὶ γὰρ ἡ διδαχὴ μεταρρυθμιζει τὸν ἄνθρωπον, μεταρρυθμίζουσα δὲ φυσιοποιεῖ καὶ διήνεγκεν οὐδὲν ἢ φύσει πλασθῆναι τοιόνδε ἢ χρόνῳ καὶ μαθήσει μετατυπωθῆναι· ἄμφω δὲ ὁ κύριος παρέσχηται, τὸ μὲν κατὰ τὴν δημιουργίαν, τὸ δὲ κατὰ ἐκ τῆς διαθήκης ἀνάκτισιν τε καὶ ἀνανέωσιν.: 1
  • Δογματίζει γὰρ οὗτος καὶ οἱ ἀπ᾽ αὐτοῦ Σαβελλιανοὶ τὸν αὐτόν εἶναι πατέρα, τὸν αὐτὸν υἱόν, τὸν αὐτὸν εἶναι ἅγιον πνεῦμα· ὡ εἶναι ἐν μιᾷ ὑποστάσει τρεῖς ὀνομασίας, ἢ ὡς ἐν ἀνθρώπῳ σῶμα καὶ ψυχὴ καὶ πνεῦμα. Καὶ εἶναι μὲν τὸ σῶνα ὡς εἰτεῖν τὸν πατέρα, ψυχὴν δὲ ὡς εἰπεῖν τὸν υἱόν, τὸ πνεῦμα δὲ ὡς ἀνθρώπου, οὕτως καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα ἐν τῇ θεότητι. Ἢ ὡς ἐὰν ᾖ ἐν ἡλίῳ ὄντι μὲν ἐν μιᾷ ὑποστάσει, τρεῖς δὲ ἔχοντι τὰς ἐνεργείας κ.τ.λ.: 1
  • Δέκατον ἐργάζου τὸ ἀγαθὸν ἐπὶ τούτῳ τῷ θεμελίῳ τῶν δογμάτων, ἐπειδὴ πίστις χωρὶς ἔργων νεκρά, ὡς ἔργα δίχα πίστεως: 1
  • Ελληνίζοντες: 1
  • Εἰ γὰρ κρεῖττον τὸ μὴ εἶναι τοῦ εἶναι τὸν κόσμον, διὰ τί τὸ χεῖρον ἡρεῖτο ποιήσας τὸν κόσμον ὁ Θεός; ἀλλ᾽ οὐδὲν ὁ Θεὸς ματαίως ἢ χεῖρον ἐποίει. οὐκοῦν εἰς τὸ εἶναι καὶ μένειν τὴν κτίσιν ὁ Θεὸς διεκοσμήσατο: 1
  • Εἰ οὖν Χριστὸν ὁμολογῶ Θεόν, αὐτὸς ἄρα ἐστίν ὁ πατὴρ, εἴ γε ἔστιν ὁ Θεός. ἔπαθεν δὲ Χριστὸς, αὐτὸς ὢν Θεός, ἄρα οὖν ἔπαθεν πατὴρ, πατὴρ γὰρ αὐτὸς ἦν.: 1
  • Εἰ τῷ τρεῖς εἶναι τὰς ύπαστάσεις μεμερισμένας εἶναι λέγουσι, τρεῖς εἰσί, κᾂν μὴ θέλωσιν ἢ τὴν θείαν τριάδα παντελῶς ἀνελέτωσαν.: 1
  • Εἰ φάντασμα ἦν ἡ ἐνανθρώπησις, φάντασμα καὶ ἡ σωτηρία: 1
  • Εἷς Θέος, πατὴρ λόγου ζῶντος, σοφίας ὑφεστώσης καὶ δυνάμεως καὶ χαρακτῆρος ἀϊδίου, τέλειος τελείου γεννήτωρ, πατηρ υἱοῦ μονογενοῦς, Εἷς κύριος, μόνος ἐκ μόνου, Θεὸς ἐκ Θεοῦ, χαρακτὴρ καὶ εικων τῆς θεότητος, λόγος ἐνεργός, σοφία τῆς τῶν ὅλων συστάσεως περιεκτικὴ καὶ δύναμις τῆς ὅλης κτίσεως ποιητική, υἱὸς ἀληθινὸς ἀκληθινοῦ πατρός, ἀόρατος ἀοράτου καὶ ἄφθαρτος ἀφθάρτου καὶ ἀθάνατος ἀθανάτου καὶ ἀΐδιος ἀϊδίου. Καὶ ἓν πνεῦμα ἅγιον, ἐκ Θεοῦ τὴν ὕπαρξιν ἔχον καὶ δι᾽ υἱοῦ πεφηνὸς [δηλαδὴ τοῖς ἀνθρώποις], εἰκὼν τοῦ ὑιοῦ, τεκείου τεκεία, ζωὴ ζώντων αἰτία, [πηγὴ ἁγία] ἁγιότης ἁγιασμοῦ χορηγός, ἐν ᾧ φανεροῦται Θεός ὁ πατὴρ ὁ ἐπὶ πάντων καὶ ἐν πᾶσι, καὶ Θεὸς ὁ υἱὸς ὁ διὰ πάντων-τριὰς τελεία, δόξῃ καὶ ἀϊδιότητι καὶ βασιλείᾳ μὴ μεριζομένη μὴδὲ ἀπαλλοτριουμενη. Οὔτε οὖν κτιστόν τι ἢ δοῦλον ἐν τῇ τριάδι, οὔτε ἐπείσακτον, ὡς πρότερον μὲν οὐχ ὑπάρχον, ὕστερον δὲ ἐπεισελθόν· οὔτε γὰρ ἐνέλιπέ ποτε υἱὸς πατρί οὔτε υἱῷ πνεῦμα, ἀλλ᾽ ἄτρεπτος καὶ ἀναλλοίωτος ἡ αὐτὴ τριὰς ἀεί.: 1
  • Ζεφυρῖνος [τῷ κέρδει προσφερομένῳ τειθόμενος] συνεχώρει τοῖς προσιοῦσι τῷ Κλεομένει μαθητεύεσθαι . . . Τούτων κατὰ διαδοχὴν διέμεινε τὸ διδασκαλεῖον κρατυνόμενον καὶ ἐπαῦξον διὰ τὸ συναίρεσθαι αὐτοῖς τὸν Σεφυρῖνον καὶ τὸν Κὰλλιστον: 1
  • Ζεφυρῖνος ἰδιώτης καί ἀγράμματος: 1
  • Θεὸν δὲ οὐδέποτε τοῦτον γεγονέναι θέλουσιν ἐπὶ τῇ καθόδῳ τοῦ πνεύματος, ἕτεροι δὲ μετὰ τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν.: 1
  • Θεὸς λόγον ἀπογεννᾷ, οὐ λόγον ὡς φωνήν: 1
  • Θεὸς ἦν ἐν ἀρχῆ, τὴν δὲ ἀρχὴν λόγου δύναμιν παρειλήφαμεν.: 1
  • Θεόπνευστος: 1
  • Θεός: 1
  • Καινῆς διαθήκης μαθηταὶ καὶ Χριστοῦ μυστηρίων κοινωνοί, νῦν μὲν τῇ κλήσει, μετ᾽ ὀλίγον δὲ καὶ τῇ χάριτι, καρδίαν ἑαυτοῖς ποιήσατε καινὴν καὶ πνεῦμα καινόν, ἵνα εὐφροσύνης ὑπόθεσις γένησθε τοῖς οὐρανοῖς.: 1
  • Καταστάσεις: 1
  • Κατὰ μέρος πίστις: 1
  • Κατ᾽ εἰκόνα ἔχω τὸ λογικὸς εἶναι καθ᾽ ὁμοίωσιν δὲ γίνομαι ἐν τῷ Χριστιανὸς γενέσθαι: 1
  • Καὶ Χριστὸς μὲν, φάσίν, ἐξελέγη, ἵνα ἡμᾶς καλέσῃ ἐκ πολλῶν ὁδῶν εἰς μίαν ταύτην τὴν γνῶσιν, ὑπὸ Θεοῦ κεχρισμένος καὶ ἐκλεκτὸς γένόμενος, ἐπειδὴ ἀπέστρεψεν ἡμᾶς ἀπὸ εἰδώλων καὶ ὑπέδειξεν ἡμῖν τὴν ὁδόν. Ἐξ οὗπερ ὁ ἀπόστολος ἀποςταλεὶς ἀπεκάλυψεν ἡμῖν, ὅτι μέγας ἐστὶν ὁ Μελχισεδέκ, καὶ ἱερεὺς μένει εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ, Θεωρεῖτε πηλίκος οὗτος· καὶ ὅτι τὸ ἔλασσον ἐκ τοῦ μείζονος εὐλογεῖται, διὰ τοῦτο, φησὶ, καὶ τὸν Ἁβαὰμ τὸν πατριάρχην εὐλόγησεν ὡς μείζων ὤν· οὗ ἡμεῖς ἐσμὲν μύσται, ὅπως τύχωμεν παρ᾽ αὐτοῦ τῆς εὐλογίας.: 1
  • Καὶ τὸ πολλοὺς φιλοθέους εἶναι εὐχομένους ταράσσον, εὐλαβουμένους δύο ἀναγορεῦσαι θεούς, καὶ παρὰ τοῦτο περιπίπτοντας ψευδέσι καὶ ἀσεβέσι δόγμασιν, ἤτοι ἀρνουμένους ἰδιότητα υἱοῦ ἑτέραν παρὰ τὴν τοῦ πατρός, ὁμολογοῦντας Θεὸν εἶναι τὸν μέχρι ὀνόματος παρ᾽ αὐτοῖς υἱὸν προσαγορευόμενον, ἠ ἀρνουμένους τὴν θεότητα τοῦ υἱοῦ, τιθέντας δὲ αὐτοῦ τὴν ἰδιότητα καὶ τὴν οὐσίαν κατὰ περιγραφὴν τυγχάνουσαν ἑτέραν τοῦ πατρός, ἐντεῦθεν λύεσθαι δύναται: 1
  • Κήρυγμα Πέτρου: 1
  • Κάλλιστος λέγει τὸν λόγον αὐτὸν εἶναι υἱόν, αὐτὸν καὶ πατέρα ὀνόματι μὲν καλούμενον, ἕν δὲ ὃν τὸ πνεῦμα ἀδιαίρετον. οὐκ ἄλλο εἶναι πατέρα, ἄλλο δὲ υἱόν, ἓν δὲ καὶ τὸ αὐτὸ ὑπάρχειν, καὶ τὰ πάντα γέμειν τοῦ θείου πνεύματος τά τε ἄνω καὶ κάτω· καὶ εἶναι τὸ ὲν τῇ παρθένῳ σαρκωθὲν πνεῦμα οὐχ ἕτερον παρὰ τὸν πατέρα, ἀλλὰ ἓν καὶ τὸ αὐτό. Καὶ τοῦτο εἶναι τὸ εἰρημένον.: 1
  • Κάτωθεν ἀποτεθεῶσθαι τὸν κύριον — ἐξ ἀνθρώπου γεγονέναι τὸν Χριστὸν Θεόν — ὕστερον αὐτὸν ἐκ προκοπῆς τεθεοποιῆσθαι: 1
  • Λόγοι πρὸς Σαβῖνον: 1
  • Λόγον ἐνεργὸν ἐξ οὐρανοῦ ἐν αὐτῷ — σοφίας ἐμπνεούσης ἔξωθεν.: 1
  • Λόγος προφορικός — ὁ πρὸ αἰώνων υἱὸς — τὸν λόγον ἐγέννησεν ὁ Θεός ἄνευ παρθένου καὶ ἄνευ τινὸς οὐδενὸς ὄντος πλὴν τοῦ Θεοῦ· καὶ οὕτως ὑπέστη ὁ λόγος.: 1
  • Λόγος πρὸς τὰς Μανιχαίου δόξας: 1
  • Λόγος ὁμοούσιος: 1
  • ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ ΘΕΟΣ: 1
  • Μανιχαῖος: 1
  • Μαρία τὸν λόγον οὐκ ἔτεκεν οὐδὲ γὰρ ἦν πρὸ αἰώνων ἡ Μαρία, ἀλλὰ ἄνθρωπον ἡμῖν ἶσον ἔτεκεν — ἄνθρωπος χρίεται, ὁ λόγος οὐ χρίεται· ὁ Ναζωραῖος χρίεται, ὁ κύριος ἡμῶν, : 1
  • Μαρίας ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων, εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίαςἐ πιδημήσας τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων, σταυρωθεὶς καὶ ἀποθανών, ἀλλ᾽ οὐ διὰ ταῦτα τῆς ἑαυτοῦ θεότητος ἥττων γεγενημένος, ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ἀναλημφθείς ἐν οὐρανοῖς, καθήμενος ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης.: 1
  • Μυσταγωγία: 1
  • Μάνης: 1
  • Μάρτυρας δεῖ λαβεῖν τὰς γραφάς. Ἀμάρτυροι γὰρ αἱ ἐπιβολαὶ ἡμῶν καὶ αἱ ἐξηγήσεις ἄπιστοί εἰσιν.: 1
  • Μὴ εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἐνυπόστατον, ἀλλὰ ἐν αὐτῷ τῷ Θεῷ — ἐν Θεῷ ἐπιστήμη ἐνυπόστατος — εἷς Θεὸς ὁ πατὴρ καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἐν αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ὡς λόγος ἐν ἀνθρώπῳ.: 1
  • Οἱ ὑπὸ τῶν τεσσάρων συνόδων, τῶν ἐν Νικαίᾳ καὶ Κωνσταντινουπόλει, ἐν Ἐφέσῳ καὶ ἐν Χαλκηδόνι τιθέντες ὅροι νόμων τάξιν ἐχέτωσαν καὶ τὰ δόγματα αὐτῶν ὡς αἱ θεόπνευστοι τιμάσθωσαν γραφαί: 1
  • Οὐ δίδως, says Malchion, οὐσιῶσθαι ἐν τῷ ὅλῳ σωτῆρι τὸν μονογενῆ.: 1
  • Οὐκ ἔξωθέν τις ἐστὶν ἐφευρεθεῖσα ἡ τοῦ υἱοῦ οὐσία, οὐδὲ ἐκ μὴ ὄντων ἐπεισήχθη· ἀλλὰ ἐκ τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας ἔφυ, ὡς τοῦ φωτὸς τὸ ἀπαύγασμα, ὡς ὕδατος ἀτμίς· οὔτε γὰρ τὸ ἀπαύγασμα οὔτε ἡ ἀτμὶς αὐτὸ τὸ ὕδωρ ἐστὶν ἢ αὐτὸς ὁ ἥλιος, οὔτε ἀλλότριον· καὶ οὔτε αὐτός ἐστιν ὁ πατὴρ οὔτε ἀλλότριος ἀλλὰ ἀπόῤῥοια τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας, οὐ μερισμὸν ὑπομεινάσης τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας· ὡς γὰρ μένων ὁ ἥλιος ὁ αὐτὸς οὐ μειοῦται ταῖς ἐκχεομέναις ὑπ᾽ αὐτοῦ αὐγαῖς, οὕτως οὐδὲ ἡ οὐσία τοῦ πατρὸς ἀλλοίωσιν ὑπέμεινεν, εἰκόνα ἑαυτῆς ἔχουσα τὸν υἱόν.: 1
  • Οὐχ ὁ υἱὸς ἑαυτὸν ἐγέννησεν, οὐδὲ ὁ πατὴρ μεταβέβληται ἀπὸ τοῦ “πατήρ” τοῦ εἶναι “υἱός” κ.τ.λ. . . . πατὴρ ἀεὶ πατήρ, καὶ οὐκ ἦν καιρὸς ὅτε οὐκ ἦν πατὴρ πατήρ: 1
  • Οὐχ, ὥς τινες ἐνόμισαν, ὁ υἱὸς μετὰ τὸ πάθος στεφανωθεὶς ὥσπερ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ὑπομονὴν ἔλαβε τὸν ἐν δεξιᾷ θρόνον, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ οὗπέρ ἐστιν ἔχει τὸ βασιλικὸν ἀξίωμα . . . Μήτε ἀπαλλοτριώσης τοῦ πατρὸς τὸν υἱόν, μήτε συναλοιφὴν ἐργασάμενος υἱοπατρίαν πιστεύσῃς.: 1
  • Οὔκ ἐστιν ὁ ἐκ Δαβὶδ χρισθεὶς ἀλλότριος τῆς σοφίας.: 1
  • Οὔτ᾽ οὐν καταμερίζειν χρὴ εἰς τρεῖς θεότητας τὴν θαυμαστὴν καὶ θείαν μονάδα, οὔτε ποιήσει κωλύειν τὸ ἀξίωμα καὶ τὸ ὑπέρβαλλον μέγεθος τοῦ κυρίου· ἀλλὰ πεπιστευκέναι εἰς Θεὸν πατέρα παντοκράτορα καὶ εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα, ἡνῶσθαι δὲ τῷ Θεῷ τῶν ὅλων τὸν λόγον· ἐγὼ γὰρ, φησί. καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν. καὶ ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί: 1
  • Οὕτως ὁ Κάλλιστος μετὰ τὴν τοῦ Ζεφυρίνου τελευτὴν νομίζων τετυχηκέναι οὗ ἐθηρᾶτο, τὸν Σαβέλλιον ἀπέωσεν ὡς μὴ φρονοῦντα ὀρθῶς, δεδοικὼς ἐμὲ καὶ νομίζων οὕτω δύνασθαι ἀποτρίψασθαι τὴν πρὸς τὰς ἐκκλησίας κατηγορίαν, ὡς μὴ ἀλλοτρίως φρονῶν: 1
  • Παντὸς ἀγαθοῦ ἐπέκεινα ἡ θεία φύσις, τὸ δὲ ἀγαθὸν ἀγαθῷ φίλον πάντως, διὰ τοῦτο ἑαυτὴν βλέπουσα καὶ ὃ ἔχει θέλει καὶ ὃ θέλει ἔχει οὐδὲν τῶν ἔξωθεν εἰς ἑαυτὸν δεχομένη. Ἔξω δὲ αὐτῆς οὐδέν, ὅτι μὴ ἡ κακία μόνη, ἥτις, κἂν παράδοξον ᾖ, ἐν τῷ μὴ εἶναι τὸ εἶναι ἔχει. οὐ γὰρ ἄλλη τίς ἐστι κακίας γένεσις, εἰ μὴ ἡ τοῦ ὄντος στέρησις. Τὸ δὲ κυρίως ὂν ἡ τοῦ ἀγαθοῦ φύσις ἐστίν· ὃ οὖν ἐν τῷ ὅντι οὐκ ἔστιν, ἐν τῷ μὴ εἶναι πάντως ἐστίν.: 1
  • Πατέκιος: 1
  • Παῦλος οὐ λέγει μόνον Θεὸν διὰ τὸ πηγὴν εἶναι τὸν πατέρα.: 1
  • Παῦλος φησίν, μὴ δύο ἐπίστασθαι υἱούς· εἰ δὲ υἱὸς ὁ Ἰ. Χρ. τοῦ Θεοῦ, υἰὸς δὲ καὶ ἡ σοφία, καὶ ἄλλο μὲν ἡ σοφία, ἄλλο δὲ Ἰ. Χρ., δύο ὑφίστανται υἱοί.: 1
  • Παῦλος ὁ Σαμ. Θεὸν ἐκ τῆς παρθένου ὁμολογεῖ, Θεὸν ἐκ Ναζαρὲτ ὀφθέντα.: 1
  • Πεμφθέντα τὸν υἱὸν καιρῷ ποτέ, ὥσπερ ἀκτῖνα καὶ ἐργασάμενον τὰ πάντα ἐν τῷ κόσμῳ τὰ τῆς οἰκονμίας τῆς εὐαγγελικῆς καὶ σωτηρίας τῶν ανθρώπων, ἀναληφθέντα δὲ αὖθις εἰς οὐρανόν, ὡς ὑπὸ ἡλίου πεμφθεῖσαν ἀκτῖνα, καὶ πάλιν εἰς τὸν ἥλιον ἀναδραμοῦσαν, Τὸ δὲ ἅγιον πνεῦμα πέμπεσθαι εἰς τὸν κόσμον, καὶ καθεξῆς καὶ καθ᾽ ἕκαστα εἰς ἕκαστον τῶν καταξιουμένων κ.τ.λ.: 1
  • Περὶ τῶν Παυλιανισάντων, εἶτα προσφυγόντων τῇ καθολικῇ ἐκκλησιᾳ, ὅρος ἐκτέθειται ἀναβαπτίζεσθαι αὐτοὺς ἐξάπαντος: 1
  • Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεὸν πατέρα παντοκράτορα, τὸν τῶν ἁπάντων ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων ποιητήν. Καὶ εἰς ἕνα κύριον Ἰ. Χρ., τὸν τοῦ Θεοῦ λόγον, Θεὸν ἐκ Θεοῦ, φῶς ἐκ φωτός, ζωὴν ἐκ ζωῆς, υἱὸν μονογενῆ, πρωτότοκον πάσης κτίσεως, πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ἐκ τοῦ πατρὸς γεγεννημένον, δι᾽ οὗ καὶ ἐγένετο τὰ πάντα· τὸν διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν σαρκωθέντα καὶ ἐν ανθρώποις πολιτευσάμενον, καὶ παθόντα, καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καὶ ἀνελθόντα πρὸς τὸν πατέρα, καὶ ἥξοντα πάλιν ἐν δόξῃ κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. Καὶ εἰς πνεῦμα ἅγιον.: 1
  • Πιστεύομεν, ὡς τῇ ἀποστολικῇ ἐκκλησίᾳ δοκεῖ, εἰς μόνον ἀγέννητον πατέρα, οὐδένα τοῦ εἶναι αὐτῷ τὸν αἴτιον ἔχοντα . . . καὶ εἰς ἕνα κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῇ, γεννηθέντα οὐκ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ ὄντος πατρός . . . πρὸς δὲ τῇ εὐσεβεῖ ταύτῃ περὶ πατρὸς καὶ υἱοῦ δόξῃ, καθὼς ἡμᾶς αἱ θεῖαι γραφαὶ διδάσκουσιν, ἕν πνεῦμα ἅγιον ὁμολογοῦμεν, τὸ καινίσαν τοῦς τε τῆς παλαιᾶς διαθήκης ἁγίους ἀνθρώπους καὶ τοὺς τῆς χρηματιζούσης καινῆς παιδευτὰς θείους. μίαν καὶ μόνην καθολικήν, τὴν ἀποστολικὴν ἐκκλησίαν, ἀκαθαίρετον μὴν ἀεί, κἂν πᾶς ὁ κόσμος αὐτῇ πολεμεῖν βουλεύηται . . . Μετὰ τούτων τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν οἴδαμεν, ἧς ἀπαρχὴ γέγονεν ὁ κύριος ἡμῶν Ἰ. Χρ., σῶμα φορέσας ἀληθῶς καὶ οὐ δοκήσει ἐκ τῆς θεοτόκου: 1
  • Πιστεύσωμεν: 1
  • Πολλοὶ τῶν παρ᾽ Ἕλλησι φιλοσοφησάντων οὐ μακρὰν τοῦ γνῶναι τὸν Θεὸν ἐγένοντο, καὶ γὰρ καὶ πρὸς τοὺς ἀπρονοησίαν εἰσάγοντας, οἵτε Ἐπικουρίους, ἢ ἄλλως ἐριστικούς, μετὰ τῆς λογικῆς ἐπιστήμης γενναίως ἀπήντησαν, τὴν ἀμαθίαν αὐτῶν ἀνατρέποντες, καὶ διὰ τούτων τῶν λόγων χρειώδεις μὲν τοῖς τὴν εὐσέβειαν ἀγαπῶσι κατέστησαν· οὐ μὴν τῆς κεφαλῆς τοῦ λόγου ἐκράτησαν, τοῦ μὴ γνῶναι τὸ ἀποκρυπτόμενον ἀπὸ τῶν γενεῶν καὶ ἀπὸ τῶν αἰώνων κατὰ Χριστὸν μυστήριον·: 1
  • Προκαταγγελτικῶς.: 1
  • Πάντα τὰ θεῖα ῥήματα οὐκ ἀλληγορίας δεῖται, ἀλλὰ ὡς ἔχει, ἔχει, θεωρίας δὲ δεῖται καὶ αἰσθήσεως.: 1
  • Πότερον ἔν ἐστι συναφὲς τὸ πᾶν, ὡς ἡμῖν τε καὶ τοῖς σοφωτάτοις Ἑλλήνων Πλάτωνι καὶ Πυθαγόρᾳ καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς καὶ Ἡρακλείτῳ φαίνεται: 1
  • Σαβέλλιος βλασφημεῖ, αὐτὸν τὸν υἱὸν εἶναι λέγων τὸν πάτερα.: 1
  • Σαβέλλιος λέγει τὸν παντοκράτορα πεπονθέναι.: 1
  • Σοφία οὐκ ἦν δυνατὸς ἐν σχήματι εὑρίσκεσθαι, οὐδὲ ἐν θέᾳ ἀνδρός· μείζων γὰρ τῶν ὁρωμένων ἐστίν.: 1
  • Συωιδὼν γὰρ ὁ λόγος, ὅτι ἄλλως οὐκ ἂν λυθείη τῶν ἀνθρώπων ἡ φθορά, εἰ μὴ διὰ τοῦ πάντως ἀποθανεῖν, οὐχ οἷόν τε δὲ ἦν τὸν λόγον ἀποθανεῖν, ἀθάνατον ὄντα καὶ τοῦ πατρὸς υἱόν, τούτου ἕνεκεν τό δυνάμενον ἀποθανεῖν ἑαυτῷ λαμβάνει σῶμα, ἵνα τοῦτο τοῦ ἐπὶ πάντων λόγου μεταλαβόν, ἀντὶ πάντων ἱκανὸν γένηται τῷ θανάτῳ καὶ διὰ τὸν ἐνοικήσαντα λόγον ἄφθαρτον διαμείνῃ, καὶ λοιπὸν ἀπὸ πάντων ἡ φθορὰ παύσηται τῇ τῆς ἀναστάσεως χάριτι· ὅθεν ὡς ἱερεῖον καὶ θῦμα παντός ἐλεύθερον σπίλου, ὃ αὐτὸς ἑαυτῷ ἔλαβε σῶμα προσάγων εἰς θάνατον, ἀπὸ πάντων εὐθὺς τῶν ὁμοίων ἡφάνιζε τὸν θάνατον τᾕ προσφορᾷ τοῦ καταλλήλου.: 1
  • Τὰ κρατούμενα τῷ λόγῳ τῆς φύσεως οὐκ ἔχει ἔπαινον, τὰ δὲ σχέσει φιλίας κρατούμενα ὑπεραινεῖται.: 1
  • Τὴν δὲ πᾶσαν αὐτῶν πλάνην καὶ τὴν τῆς πλάνης αὐτῶν δύναμιν ἔχουσιν ἐξ Ἀποκρύφων τινῶν, μάλιστα ἀπο τοῦ καλουμένου Αἰγυπτίου εὐαγγελίου, ᾧ τινες τὸ ὄνομα ἐπέθεντο τοῦτο. Ἐν αὐτῷ γὰρ πολλὰ τοιαῦτα ὡς ἐν παραβύστῳ μυστηριωδῶς ἐκ προσώπου τοῦ σωτῆρος ἀναφέρεται, ὡς αὐτοῦ δηλοῦντος τοῖς μαθηταῖς τὸν αὐτὸν εἶναι πατέρα, τὸν αὐτὸν εἶναι υἱόν, τὸν αὐτὸν εἶναι ἅγιον τνεῦμα.: 1
  • Τί οὖν ἔδει καὶ περὶ τούτου γενέσθαι ἢ ποιῆσαι τὸν Θεόν; μετάνοιαν ἐπὶ τῇ παραβάσει τοὺς ἀνθρώπους ἀπαιτῆσαι; τοῦτο γὰρ ἄν τις ἄξιον φήσειεν Θεοῦ, λέγων, ὅτι ὥσπερ ἐκ τῆς παραβάσεως εἰς φθορὰν γεγόνασιν, οὕτως ἐκ τῆς μετανοίας γένοιντο πάλιν ἂν εἰς ἀφθαρσίαν. Ἀλλ᾽ ἡ μετάνοια οὔτε τὸ εὔλογον τὸ πρὸς τὸν Θεὸν ἐφύλαττεν· ἔμενε γὰρ πάλιν οὐκ ἀληθής, μὴ κρατουμένων ἐν τῷ θανάτῳ τῶν ἀνθρώπων· οὔτε δέ ἡ μετάνοια ἀπὸ τῶν κατὰ φύσιν ἀποκαλεῖται, ἀλλὰ μόνον παύει τῶν ἁμαρτημάτων. Εἰ μὲν οὖν μόνον ἦν πλημμέλημα καὶ μὴ φθορᾶς ἐπακολούθησις, καλῶς ἂν ἦν ἡ μετάνοια· εἰ δὲ ἅπαξ προλαβούσης τῆς παραβάσεως, εἰς την κατὰ φύσιν φθορὰν ἐκρατοῦντο οἱ ἄνθρωποι, καὶ τὴν τοῦ κατ᾽ εἰκόνα χάριν ἀφαιρεθέντες ἦσαν, τί ἄλλο ἔδει γενέσθαι; ἢ τίνος ἦν χρεία πρὸς τὴν τοιαύτην χάριν καὶ ἀνάκλησιν, ἢ τοῦ καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐκ τοῦ μὴ ὄντος πεποιηκότος τὰ ὅλα τοῦ Θεοῦ λόγου; αὐτοῦ γὰρ ἦν πάλιν καὶ τὸ φθαρτὸν εἰς ἀφθαρσίαν ἐνεγκεῖν καὶ τὸ ὑπὲρ πάντων εὔλογον ἀποσῶσαι πρὸς τὸν πατέρα.: 1
  • Τὸ μὲν γὰρ βλεπόμενον, ὅπερ ἐστὶν ἄνθρωπος, τοῦτο εἶναι τὸν υἱόν, τὸ δὲ ἐν τῷ υἱῷ χωρηθὲν πνεῦμα τοῦτο εἶναι τὸν πατέρα· οὐ γὰρ, Bησίν, ἐρῶ δύοθεοὺς πατέρα καὶ υἱόν, ἀλλ᾽ ἕνα. Ὁ γὰρ ἐν αὐτῷ γενόμενος πατὴρ προσλαβόμενος τὴν σ8άρκα ἐθεοποίησεν ἑνώσας ἑαυτῷ, καὶ ἐποίησεν ἕν, ὡς καλεῖσθαι πατέρα καὶ υἱὸν ἕνα Θεόν. καὶ τοῦτο ἓν ὂν πρόσωπον μὴ δύνασθαι εἶναι δύο, καὶ οὕτως τὸν πατέρα συμπεπονθέναι τῷ υἱῷ· οὐ γὰρ θέλει λέγειν τὸν πατέρα πεπονθέναι καὶ ἓν εἶναι πρόσωπον . . .: 1
  • Τὸ μὲν εἶναι λόγον Θεοῦ καὶ πνεῦμα διὰ τε τῶν κοινῶν ἐννοιῶν ὁ Ἕλλην καὶ διὰ τῶν γραφικῶν ὁ Ἰουδαῖος ἴσως οὐκ ἀντιλέξει, τὴν δὲ κατὰ τὸν ἄνθρωπον οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ λόγου κατὰ τὸ ἴσον ἑκάτερος αὐτῶν ἀποδοκιμάσει ὡς ἀπίθανόν τε καὶ ἀπρεπῆ περὶ Θεοῦ λέγεσθαι.: 1
  • Τῆς οἰκονομίας οὐ μίαν αἰτίαν ἀλλὰ καὶ πλείους εὕροι ἄν τις ἐθελήσας ζητεῖν, πρώτην μὲν γὰρ ὁ λόγος διδάσκει, ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ· δευτέραν δέ ὅπως τὰς ἡμετέρας ἀπομάξοιτο ἁμαρτίας, ὑπὲρ ἡμῶν τρωθεὶς καὶ γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα· τρίτην ὡς ἂν ἱερεῖον Θεοῦ καὶ μεγάλη θυσία ὑρὲρ σύμπαντος κόσμον προσαχθείη τῷ ἐπὶ πάντων Θεῷ· τετάρτην ὡς ἂν αὐτὸς τῆς πολυπλανοῦς καὶ δαιμονικῆς ἐνεργείας ἀπορρήτοις λόγοις καθαίρεσιν ἀπεργάσαιτο· πέμπτην ἐπὶ ταυτῇ, ὡς ἂν τοῖς αὐτοῦ γνωρίμοις καὶ μαθηταῖς τῆς κατὰ τὸν θάνατον παρὰ Θεῷ ζωῆς τὴν ἐλπίδα μὴ λόγοις μηδὲ ῥήμασιν καὶ φωναῖς ἀλλὰ αὐτοῖς ἔργοις παραστήσας, ὀφθαλμοῖς δὲ παραδοὺς τὴν διὰ τῶν λόγων ἐπαγγελίαν, εὐθαρσεῖς αὐτοὺς καὶ προθυμοτέρους ἀπεργάσαιτο καὶ πᾶσιν Ἕλλησιν ὁμοῦ καὶ βαρβάροις τὴν πρὸς αὐτοῦ καταβληθεῖσαν εὐσεβῆ πολιτείαν κηρύξαι.: 1
  • Τῶν οὖν τοιούτων ταῖς διὰ τοῦ πυρὸς ἰατρείαις ἐκκαθαρθέντων τε καὶ ἀφαγνισθέντων, ἕκαστον τῶν πρὸς τὸ κρεῖττον νοουμένων ἀντεισελεύσεται, ἡ ἀφθαρσία, ἡ ζωή, ἡ τιμή, ἡ χάρις, ἡ δόξα, ἡ δύναμις, καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον αὐτῷ τε τῷ Θεῷ ἐπιθεωρεῖσθαι εἰκάζομεν: 1
  • Φὰσκουσιν συνιστᾶν ἕνα Θεόν: 1
  • Χριστὸς λόγος καὶ νόμος: 1
  • Χριστὸς Ἰησοῦς: 1
  • Χριστὸς οὐ πρὸς ἕνα καὶ δεύτερον ἦλθεν, ἀλλὰ πρὸς τὴν κοινὴν φύσιν.: 1
  • Χριστὸς ὢν μὲν τὸ πρῶτον πνεῦμα ἐγένετο σάρξ: 1
  • Χριστός, φησίν, ἐστὶν ἔτι ὑποδεέστερος τοῦ Μελχισεδέκ.: 1
  • Χρὴ δὲ γιγνώσκειν: 1
  • αἰσθητόν: 1
  • αἱρετικοὺς λέγομεν τούς τε πάλαι τῆς ἐκκλησίας ἀποκηρυχθέντας καὶ τοὺς μετὰ ταῦτα ὑφ᾽ ἡμῶν ἀναθεματισθέντας. πρὸς δὲ τούτοις καὶ τοὺς τὴν πίστιν μὲν τὴν ὑγιῆ προσποιουμένους ὁμολογεῖν, ἀποσχίσαντας δὲ καὶ ἀντισυνάγοντας τοῖς κανονικοῖς ἡμῶν ἐπισκόποις.: 1
  • αὐτοὶ γὰρ Θεοδίδακτοι ἐστέ, οὐκ ἀγνοοῦντες ὅτι ἡ ἔναγχος ἐπαναστᾶσα τῇ ἐκκλησιαστικῇ εὐσεβείᾳ διδασκαλία Ἐβίωνός ἐστι καὶ Ἀρτεμᾶ, καὶ ζῆλος τοῦ κατ᾽ Ἀντιόχειαν Παύλου τοῦ Σαμοσατέως, συνόδῳ καὶ κρίσει τῶν ἁπανταχοῦ ἐπισκόπων ἀποκηρυχθέντος τῆς ἐκκλησίας — ὃν διαδεξάμενος Λουκιανὸς ἀποσυνάγωγος έμεινε τριῶν ἐπισκόπων πολυετεῖς χρόνους — ὧν τῆς ἀσεβείας τὴν τρύγα ἐρροφηκότες: 1
  • αὐτὸν εἶναι υἱὸν καὶ πατέρα, ὁρατὸν καὶ ἀόρατον; γεννητὸν καὶ ἀγέννητον, θνητὸν καὶ ἀθάνατον: 1
  • αὐτὸς καθαρίσας τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς τρίβους τῆς ζωῆς: 1
  • βιβλίον ἐπιστολῶν: 1
  • γεννηθέντα ἐκ πνεύματος ἁγίου: 1
  • γνόντες γὰρ Θεὸν διὰ Ἰὴσοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν σύμπασαν αὐτοῦ οἰκονομίαν ἀρχῆθεν γεγενημένην, ὅτι δέδωκε νόμον ἁπλοῦν εἰς βοήθειαν τοῦ φυσικοῦ καθαρόν, σωτήριον, ἅγιον, ἐν ᾧ καὶ τὸ ἴδιον ὄνομα ἐγκατέθετο.: 1
  • γνώριμοι τῶν ἀποστόλων: 1
  • γνῶσις (knowledge) κατανόησις: 1
  • δεύτερος Θεός: 1
  • δεῖ δέ, ὡς ἐπὶ πάσης θείας γραφῆς προσήκει ποιεῖν καὶ ἀναγκαῖόν ἐστιν, οὕτω καὶ ἐνταῦθα, καθ᾽ ὃν εἶπεν ὁ ἀπόστολος καιρὸν καὶ τὸ πρόσωπον καὶ τὸ πρᾶγμα, διόπερ ἔγραψε, πιστῶς ἐκλαμβάνειν, ἵνα μὴ παρὰ ταῦτα ἢ καὶ παρ᾽ ἕτερόν τι τούτων ἀγνοῶν ὃ ἀναγιγνώσκων ἔξω τῆς ἀληθινῆς διανοίας γένηται.: 1
  • δεῖ καὶ παραδόσει κεχρῆσθαι. οὐ γὰρ πάντα ἀπὸ τῆς θείας γραφῆς δύναται λαμβάνεσθαι· διὸ τὰ μὲν ἐν γραφαῖς, τὰ δὲ ἐν παραδόσεσιν παρέδωκαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι: 1
  • δημοσίᾳ ὁ Κάλλιστος ἡμῖν ὀνειδίζει εἰπεῖν· δίθεοί ἐστε: 1
  • δίθεοι: 1
  • διακοσμήσεις: 1
  • διαλεκτικῶς: 1 2
  • διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ Χριστοῦ Ιησοῦ καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων.: 1
  • διαρεῖν: 1
  • διατάξεις τῶν ἀποστόλων: 1
  • διατάξεις, νόμοι, κανόνες ἐκκλησιαστικοὶ διὰ τῶν ἀποστόλων: 1
  • διαφορὰ τῆς κατασκευῆς (συστάσεως) τοῦ Χριστοῦ.: 1
  • διδαςκαλεῖον: 1
  • διδασκαλεῖον: 1 2
  • διδαχαί: 1
  • διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον κληθήσεται υἱὸς Θεοῦ: 1
  • διωρεῖται τὸ θεῖον ῥῆμα εἰς τε τὸ γραπτὸν καὶ ἄγραφον: 1
  • διωρθωκέναι: 1
  • διὰ τὴν εὐσυνείδητον ὁμολογίαν.: 1
  • διά Μαρίας: 1
  • διάλεξις πρὸς Ἀλιανόν: 1
  • διὸ καὶ: 1 2
  • δι᾽ οἰκονομίαν: 1 2
  • δογματικῶς: 1
  • δοκῦσι καὶ αὐτοὶ τὰ ἴσα ἡμῖν πιστεύειν.: 1
  • δυναστεία: 1
  • δυνάμεις: 1
  • δόγμα, δόγμα: 1
  • δύο φύσεις;: 1
  • εἰ δὲ Χριστὸς Θεοῦ δύναμις καὶ Θεοῦ σοφία πρὸ αἰώνων ἐστίν· οὕτω καὶ καθὸ Χριστὸς ἓν καὶ τὸ αὐτὸ ὢν τῇ οὐσίᾳ· εἰ καὶ τὰ μάλιστα πολλαῖς ἐπινοίαις ἐπινοεῖται.: 1
  • εἰ οὖν ἀθάνατος γέγονεν ὁ ἄνθρωπος, ἔσται καὶ θεός: 1
  • εἰκών: 1
  • εἰς: 1
  • εἰς κανόνα δὲ πίστεως: 1
  • εἰς τὸν Μελχισεδὲκ κατὰ Μελχισεδεκειῶν: 1
  • εἰς τρεῖς δυνάμεις τινας καὶ μεμερισμένας ὑποστάσεις καὶ θεότητας τρεῖς· πέπυσμαι γὰρ εἶναί τινας τῶν παρ᾽ ὑμῖν κατηχούντων καὶ διδασκόντων τὸν θεῖον λόγον, ταύτης ὑφηγντὰς τῆς φρονήσεως· οἳ κατὰ διάμετρον, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ἀντίκεινται τῇ Σαβελλίου γνώμῃ· ὁ μὲν γὰρ βλασφημεῖ, αὐτὸν τὸν υἱὸν εἶναι λέγων τόν πατέρα, καὶ ἔμπαλιν· οἱ δὲ τρεῖς θεοὺς τρόπον τινὰ κηρύττουσιν, εἰς τρεῖς ὑποστάσεις ξένας ἀλλήλων, παντάπασι κεχωρισμένας, διαιροῦντες τὴν ἀγίαν μονάδα. ἡνῶσθαι γὰρ ἀνάγκη τῷ Θεῷ τῶν ὅλων τὸν θεῖον λόγον, ἐμφιλοχωρεῖν δὲ τῷ Θεῷ καὶ ἐνδιαιτᾶσθαι δεῖ τὸ ἅγιον πνεῦμα, ἤδη καὶ τὴν θείαν τριάδα εἰς ἕνα, ὥσπερ εἰς κορυφήν τινα (τὸν Θεὸν τῶν ὅλων τὸν παντοκράτορα λέγω) συγκεφαλαιοῦσθαί τε καὶ συνάγεσθαι πᾶσα ἀνάγκη. Μαρκίωνος γὰρ τοῦ ματαιόφρονος δίδαγμα εἰς τρεῖς ἀρχὰς τῆς μοναρχίας τομὴν καὶ διαίρεσιν (διορίζει), παίδευμα ὂν διαβολικόν, οὐχὶ δὲ τῶν ὄντως μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ . . . οὗτοι γὰρ τρίάδα μὲν κηρυττομένην ὑπὸ τῆς θείας γραφῆς σαφῶς ἐπίςτανται, τρεῖς δε θεοὺς οὔτε παλαιὰν οὔτε καινὴν διαθήκην κηρύττουσαν: 1
  • εἰς τὰ καταχθόνια κατελθόντα: 1
  • εἰς τὸ ἀρχαῖον τῆς φύσεως ἡμῶν ἀποκατάστασις: 1
  • εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας: 1
  • εἰς ὄνομα δὲ τούτου τοῦ Μελχισεδὲκ ἡ προειρημένη αἵρεσις καὶ τὰς προσφορὰς ἀναφέρει, καὶ αὐτὸν εἶναι εἰσαγωγέα πρὸς τὸν Θεὸν καὶ δι᾽ αὐτοῦ, φησὶ, δεῖ τῷ Θεῷ προσφέρειν, ὅτι ἄρχων ἐστὶ δικαιοσύνης, ἐπ᾽ αὐτῷ τούτῳ κατασταθεὶς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανῷ, πνευματικός τις ὢν, καὶ υἱὸς Θεοῦ τεταγμένος . . . .: 1
  • εἰς ὄνομα τοῦ Μελχισεδέκ: 1
  • εἰς ὄνόα Ἰωάννου: 1
  • εἷς: 1
  • εἷς ιἀτρός ἐστιν σαρκικός τε καὶ πνευματικός, γεννητὸς καὶ ἀγέννητος, ἐν σαρκὶ γενόμενος Θεός, ἐν θανάτῳ ζωὴ ἀληθινὴ, καὶ ἐκ Μαρίας καὶ ἐκ Θεοῦ, πρῶτον παθητὸς καὶ τότε ἀπαθής, Ἰησοῦς Χριστός: 1
  • εἷς κύριος, μόνος ἐκ μόνου, Θεὸς ἐκ Θεοῦ, χαρακτὴρ καὶ εἰκὼν τῆς θεότητος, λόγος ἐνεργός, σοφία τῆς τῶν ὅλων συστάσεως περιεκτικὴ καὶ δύναμις τῆς ὅλης κτίσεως ποιητική, υἱὸς ἀληθινὸς ἀληθινοῦ πατρός, ἀόρατος ἀοράτου καὶ ἄφθαρτος ἀφθάρτου καὶ ἀθάνατος ἀθανάτου καὶ ἀΐδιος ἀϊδίου.: 1
  • ζῶντος γὰρ ἔτι τοῦ σώματος πρὸ τοῦ τεθνήξεσθαι συζῆν ἀνάγκη καὶ τὴν ἁμαρτίαν, ἔνδον τὰς ῥίζας αὐτῆς ἐν ἡμῖν ἀποκρύπτουσαν, εἰ καὶ ἔξωθεν τομαίς ταῖς ἀπὸ τῶν σωφρονισμῶν καὶ τῶν νουθετήσεων ἀνεστέλλετο, ἐπει οὐκ ἂν μετὰ τὸ φωτισθῆναι συνέβαινεν ἀδικεῖν, ἅτε παντάπασιν εἰλικρινῶς ἀφῃρημένης ἀφ᾽ ἡμῶν τῆς αμαρτίας· νῦν δὲ καὶ μετὰ τὸ πιστεῦσαι καὶ ἐπὶ τὸ ὕδωρ ἐλθεῖν τοῦ ἁγνισμοῦ πολλάκις ἐν ἀμαρτίαις ὄντες εὑρισκόμεθα· οὐδεὶς γὰρ οὕτως ἁμαρτίας ἐκτὸς εἶναι ἑαυτὸν καυχήσεται, ὡς μηδὲ κἂν ἐνθυμηθῆναι τὸ σύνολον ὅλως τῆν ἀδικὶαν.: 1
  • θελήματι μόνον: 1
  • θεοποίησις: 1 2
  • θεωθῶμεν θείαις μεταβολαῖς καὶ μιμήσεσιν: 1
  • θεωρία: 1
  • θεωρία περὶ τοῦ Θεοῦ: 1
  • θεωρία τῶν θείων: 1
  • θεωρία τῶν νοητῶν: 1
  • θεία φύσις,: 1
  • θάνατος ἐν ἀθανασίᾳ: 1
  • θέωσις: 1
  • θῦμα ἄπυρον: 1
  • καθ᾽ ὑπόστασιν: 1
  • καλλίων ἡμῶν πρεσβύτης καὶ μακαριστὸς ἀνὴρ: 1
  • κανόνες ἐκκλησαστικοί: 1
  • κανὼν τῆς πίστεως: 1
  • κατακρίνειν τὴν ἁμαρτίαν (τὸν θάνατον) ἐν τῇ σαρκί: 1
  • κατὰ περιγραφήν: 1
  • κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ, συνετῶν Θεοῦ, παίδων ἁγίων, ὐρθοτόμων, ἄγιον Θεοῦ πνεῦμα λαβόντων, τάδε ἔμαθον ἔγωγε ὑπὸ τῶν σοφίης μετεχόντων, ἀστείων, θεοδιδάκτων, κατὰ πάντα σοφῶν τε.: 1
  • κατὰ τῶν ὁμοίων ἀνθρώπων: 1
  • κατά μέρος πίστις.: 1
  • κατά τὴν παράδοσιν τῶν ἀποστόλων ὅτι Θεὸς λόγος ἀπ᾽ οὐρανῶν κατῆλθεν: 1
  • κατάληψις: 1
  • κατ᾽ οἰκονομίαν: 1 2
  • κατ᾽ οὐσίαν (τοῦ Θεοῦ): 1
  • κατ᾽ ἐξοχήν: 1
  • κατ᾽ ἐξοχήν: 1 2
  • καὶ [εἰς] μίαν ἀγίαν καθολικὴν ἐκκλησίαν: 1
  • καὶ γένοιτο πάντας ὑμᾶς ἀμώμως τῷ νοητῷ νυμφίῳ παραστάντας κ.τ.λ.: 1
  • καὶ εἰ μὴ δυνατὸν καταλαβέσθαι τί ἐστι Θεός, ἀλλὰ δυνατὸν εἰπεῖν, τί οὔκ ἐστιν.: 1
  • καὶ ποιητά τινα φήσας νοεῖσθαι, τῶν μὲν τοιούτων ὡς ἀχρειοτέρων ἐξ ἐπιδρομῆς εἶπον παραδείγματα, ἐπεὶ μήτε τὸ φυτὸν ἔφην (τὸ αὐτὸ εἶναι) τῷ γεωργῷ, μήτε τῷ ναυπηγῷ τὸ σκάφος· — Ἕνα τῶν γενητῶν εἶναι: 1
  • καὶ τὸν παρ᾽ αὐτοῦ υἱὸν . . . καὶ τὸν τῶν ἄλλων ἑπομένων καὶ ἐξομοιουμένων ἁγαθῶν ἀγγέλων στρατόν.: 1
  • καὶ ἔστιν οἷος ἦν: 1
  • καὶ ἔστιν ὁ μὲν οἷον πατὴρ ὁ νοῦς τοῦ λόγου, ὢν ἐφ᾽ ἐαυτοῦ, ὁ δὲ καθάπερ υἱὸς ὁ λόγος τοῦ νοῦ. πρὸ ἐκείνου μὲν ἀδύνατον, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἔξωθέν ποθεν, σὺν ἐκείνῳ γενόμενος, βλαστήσας δὲ ἀπ᾽ αὐτοῦ. οὕτως ὁ πατὴρ ὁ μέγιστος καὶ καθόλου νοῦς πρῶτον τὸν νἱὸν λόγον ἑρμηνέα καί ἄγγελον ἑαυτοῦ ἔχει.: 1
  • καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο, οὐ κατὰ τὴν παρουσίαν μόνον ἄνθρωπος γενόμενος, ἀλλὰ καὶ ἐν ἀρχῇ ὁ ἐν ταυτότητι λόγος κατὰ περιγραφὴν καὶ οὐ κατ᾽ οὐσίαν γενόμενος, ὁ υἱὸς: 1
  • κτίσμα: 1 2
  • κυριακὸν σῶμα: 1
  • κυρώσας: 1
  • κήρυγμα: 1
  • κήρυγμα τῆς μοναρχίας: 1
  • κόσμος νοερός: 1 2
  • κύριος ἔκτισέ με ἀρχὴν ὁδῶν αὐτοῦ): ἔκτισε ἐνταῦθα ἀκουστέον ἀντὶ τοῦ ἐπέστησε τοῖς ὐπ᾽ αὐτοῦ γεγονόσιν ἔργοις, γεγονόσι δὲ δι᾽ αὐτοῦ τοῦ υἱοῦ: 1
  • λατρεία: 1
  • λεξιθηροῦντες: 1 2
  • λογικὴ λατρεία: 1
  • λογικὸν ζῶον: 1
  • λέγουσιν· Ἰδοὺ δεύτερον εὐαγγέλιον περὶ Χριστοῦ σημαῖνον καὶ οὐδαμοῦ ἄνωθεν λέγον τὴν γέννησιν· ἀλλά, φησίν, Ἐν τῷ Ἰορδάνῃ κατῇλθε τὸ τνεῦμα ᾽επ᾽ αὐτὸν καί φωνή· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὁ ἀγαπητός, ᾽ἐφ ὃν ηὐδόκησα.: 1
  • λόγος: 1 2 3 4 5 6 7 8
  • λόγος κατηχητικός: 1
  • λόγος κατά Ἀρείου καὶ Σαελλίου: 1
  • λόγος κτίσμα: 1
  • λόγος ἄσαρκος: 1 2
  • λόγος ἔνσαρκος: 1
  • λόγος ὁμοούσιος οὐ ποιηθείς: 1
  • λόγος-θεός: 1
  • λόγος-κτίσμα: 1
  • λόγων μὲν φιλοσόφων καὶ τῆς ἂλλης παρ᾽ Ἕλλησι παιδείας παρὰ τοῖς πολλοῖς θαυμασθείς, οὐχ ὁμοίως γε νὴν περὶ τὴν θείαν πίστιν διατεθειμένος.: 1
  • μεγάλη τίς ἐστιν ὑπερφυῶς καὶ θαυμαστὴ καὶ ἔνδοξος ἡ παρθενία, καὶ εἰ χρὴ φανερῶς εἰπεῖν ἐπομένην ταῖς ἁγίαις γραφαῖς, τὸ οὖθαρ τῆς ἀφθαρσίας καὶ τὸ ἄνθος καὶ ἡ ἀπαρχὴ αὐτῆς τοῦτο τὸ ἄριστον καὶ κάλλιστον ἐπιτήδευμα μόνον τυγχάνει, καὶ δία ταῦτα καὶ ὁ κύριος εἰς τὴν βασιλείαν εἰσελάσαι τῶν οὐρανῶν τοὺς ἀποπαρθενεύσαντας σφᾶς αὐτοὺς ἐπαγγελλεται . . . , παρθενίαν γὰρ βαίνειν μέν ἐπὶ γῆς, ἐπιψαύειν δὲ τῶν οὐρανῶν ἡγητέον: 1
  • μεθ᾽ ἡμῶν τὸ κτίσμα, τῶν οὐ Θεῶν· εἰ κτίσμα δέ, οὐ Θεός: 1
  • μερισμένας εἶναι.: 1
  • μερισμός: 1 2
  • μερίζεσθαι: 1
  • μεταβολαῖς: 1
  • μετὰ δὲ τὴν γνῶσιν τῆς σεμνῆς καὶ ἐνδόξου ταύτης καὶ παναγίας πίστεως καὶ σεαυτὸν γνῶθι λοιπὸν ὅστις εἶ.: 1
  • μικροψύχως: 1
  • μιμήσεσιν: 1
  • μοναρχία κατ᾽ οἰκονομίαν: 1
  • μονογενὴς Θεός: 1
  • μονάς: 1 2
  • μονάς — τριάς — οὐσία – φύσις — ὑποκείμενον — ὑπόστασις — πρόσωπον — περιγραφή — μερίζεσθαι — διαιρεῖν — πλατύνειν — συγκεφαλαιοῦσθαι — κτίζειν — ποιεῖν — γίγνεσθαι γεννᾶν — ὁμοούσιος — ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρός — διὰ τοῦ θελήματος — Θεὸς ἐκ Θεοῦ — φῶς ἐκ φωτός — γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα — ἦν ὅτε οὐκ ἦν — οὐκ ἦν ὅτε οὐκ ἦν — ἦν ὅτε οὐκ ἦν — ἕτερος κατ᾽ οὐσίαν — ἄτρεπτος — ἀναλλοίωτος — ἀγέννητος — ἀλλότριος — πηγὴ τῆς θεότητος — δύο οὐσίαι — οὐσία οὐσιωμένη — ἐνανθρώπησις — θεάνθρωπος — ἕνωσις οὐσιώδης — ἕνωσις κατὰ μετουσίαν — συνάφεια κατὰ μάθησιν καὶ μετουσίαν — συγκρᾶσις — ἐνοικεῖν: 1
  • μυστήριον οἰκονομίας: 1
  • μυστική παράδοσις: 1
  • μάθημα τῆς Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, ξένης καὶ ἀλλοτρίας οὔσης τῶν ἐν Χριστῷ εὐσεβῶς θελόντων ζῇν: 1
  • μάθημα τῶν δογμάτων καὶ πράξεις ἀγαθαί: 1
  • μάθησις: 1
  • μάθησις καὶ μυσταγωγία.: 1
  • μέγιστον τάραχον κατὰ πάντα τὸν κόσμον ἐν πᾶσιν τοῖς πιστοῖς ἐμβάλλουσιν.: 1
  • μὴ δεῖν παρὰ γνώμην τοῦ ἐπισκόπου Ῥώμης κανονίζειν τὰς ἐκκλησίας: 1
  • μή πως ἄρα αἱ τρεῖς αὗται τῶν προγόνων κεφαλαὶ πάσης τῆς ἀνθρωπότητος ὁμοούσιοι ὑποστάσεις κατ᾽ εἰκόνα τινά, ὡς καὶ Μεθοδίῳ δοκεῖ: 1
  • μία θέλησις: 1
  • μία φύσις θεοῦ λόγου σεσαρκωμένη: 1
  • μύσται: 1
  • μᾶλλον καὶ διαφερόντως: 1
  • νεωτερισμός: 1
  • νοητόν: 1
  • νοητῶς: 1
  • νομίζοντες ἀπὸ Μαρίας καὶ δεῦρο Χριστὸν αὐτὸν καλεῖσθαι καί υἱὸν Θεοῦ, καὶ εἷναι μὲν πρότερον ψιλὸν ἄνθρωπον, κατὰ προκοπὴν δὲ εἰληφέναι τὴν τοῦ Θεοῦ προσηγορίαν.: 1
  • νοῦς: 1 2 3
  • νοῦς προπηδῶν: 1
  • νόμος τοῦ Θανάτου: 1
  • νῦν ἡμῖν τὸ Ἐξ οὐκ ὄντων ἐπεφύησαν, τὰ ἐκείνων κεκρυμμένα μοσχεύματα: 1
  • ομοούσιος: 1
  • οἰκονομηθῆναι τὴν ἀλήθειαν: 1
  • οἰκονομία: 1 2
  • οἰκονομικῶς: 1
  • οἱ μὲν γὰρ αὐτὸν νομίζουσι φύσει τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἰδέᾳ ἀνθρώπου τότε τῷ Ἀβραὰμ πεφηνέναι: 1
  • οἱ πρός Σαβῖνον λόγοι: 1
  • οἱ προλαβόντες ἀφανίζουσιν τοὺς μετά ταῦτα γενόεμνους: 1
  • οἱ συγχέοντες πατρὸς καὶ υἱοῦ ἔννοιαν: 1
  • οἱ ἀμφὶ τὸν Σαμοσατέα: 1
  • οὐ γὰρ ὡς ἔδοξεν ἀνθρώποις συνετέθη τὰ τῆς Πίστεως· ἀλλ᾽ ἐκ πάσης γραφῆς τὰ καιριώτατα συλλεχθέντα μίαν ἀναπληροῖ τὴν τῆς Πίστεως διδασκαλίαν.: 1
  • οὐ δύο θεοὺς λέγω: 1
  • οὐ μόνον ἐν ἀνθρώποις ἄνθρωπος γίνεται, ἀλλὰ κατὰ τὸ ἀκόλουθον πάντως καὶ ἐν ἀγγέλοις γινόμενος πρὸς τὴν ἐκείνων φύσιν ἑαυτὸν συγκατάγει.: 1
  • οὐ πολυθεΐαν εἰσηγούμεθα: 1
  • οὐ προγνώσει, ἀλλ᾽ οὐσίᾳ καὶ ὑποστάσει.: 1
  • οὐ πρὸ πολλοῦ χρόνου γενόμενος: 1
  • οὐ τοσαύτη ἦν τῶν ἁμαρτωλῶν ἡ ἀνομία, ὅση τοῦ ὑπεραποθνήσκοντος ἡ δικαιοσύνη. οὐ τοσοῦτον ἡμάρτομεν, ὅσον ἐδικαιοπράγνσεν ὁ τὴν ψυχὴν ὑπὲρ ἡμῶν τεθεικώς: 1
  • οὐ τὰ φυσικὰ πὰθη ἐκκόπτειν ἐνομοθέτησεν ἀλλὰ τὴν τούτων ἀμετρίαν: 1
  • οὐ τὸ τί ἐστι Θεὸς ἐξηγούμεθα . . . ἐν τοῖς περὶ Θεοῦ μεγάλη γνῶσις το τὴν ἀγνωσίαν ὁμολογεῖν.: 1
  • οὐδ ὡς Ἱεράκας λύχνον ἀπὸ λύχνου, ἢ ὡς λαμπάδα εἰς δύο: 1
  • οὐδεὶς πιστεύει εἰς μίαν ἐκκλησίαν ὁ μὴ ὁμολογῶν ὅτι τὰς ἐκπροσωπούσας ταύτην οἰκουμενικὰς συνόδους τὸ πνεῦμα τὸ ἄγιον ὁδηγεῖ εἰς πᾶσαν ἀλήθειαν. καὶ ὅτι ἡ ἐκκλησία αὕτη δὲν δύναται νὰ ἦ ἄλλη παρὰ τὴν ἐπῳκοδομημένην ἐπὶ τῆς μόνης ἑνοποιοῦ ἀρχῆς τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων· διότι ἡ ἀρχὴ τῶν μερικῶν ὑποχρεωτικῶν ὁμολογιῶν, ἣν καθιέρωσαν αἱ λοιπαὶ ἐκκλησίαι, ἐστὶν ἡ μήτηρ τῆς διαιρέσεως . . . ἡ προμνημονευθεῖσα ἀναγνώρισις τῶν ἑπτὰ οἰκουμενικῶν συνόδων ἐστὶ γεγονὸς ἱστορικόν, μηδεμίαν πλέον ἐκκλησιαστικὴν αναψηλάφησιν ἐπιδεχόμενον.: 1
  • οὐκ ἀεὶ ἦν ὁ Θεὸς πατήρ, οὐκ ἀεὶ ἦν ὁ υἱός, ἀλλ᾽ ὁ μὲν Θεὸς ἦν χωρὶς τοῦ λόγου, αὐτὸς δὲ ὁ υἱὸς οὐκ ἦν πρὶν γενηθῇ, ἀλλ᾽ ἦν ποτὲ ὅτε οὐκ ἦν, οὐ γὰρ ἀΐδιός ἐστιν, ἀλλ᾽ ὕστερον ἐπιγέγονεν.: 1
  • οὐκ ἄξια αὐτά φασιν εἶναι ἐν ἐκκλησίᾳ: 1
  • οὐκ ἦν πρὸ τοῦ γεννηθῆναι: 1
  • οὐσία: 1
  • οὐσια: 1
  • οὐσιωδῶς, αλλὰ κατὰ ποιότητα: 1
  • οὐσία: 1 2 3
  • οὐσία οὐσιωμένη ἐν σώματι: 1
  • οὐσίαι: 1
  • οὕτω γὰρ ἂν καὶ ἡ θεία τριὰς καὶ τὸ ἅγιον κήρυγμα τῆς μοναρχίας διασώζοιτο: 1
  • οὕτω μὲν ἡμεῖς εἴς τε τὴν τριάδα τὴν μονάδα πλατύνομεν ἀδιαίρετον, καὶ τὴν τριάδα πάλιν ἀμείωτον εἰς τὴν μονάδα συγκεφαλαιούμεθα: 1
  • οὗτος ἐσταυρώθη ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν.: 1
  • παντελῶς: 1 2
  • παράδοσις ἄγραφος: 1
  • παραδόσεις: 1
  • παράδοσις γνωστική: 1
  • παράδοσις ἄγαρφος: 1
  • παράδοσις ἄγραφος: 1 2 3 4 5 6 7
  • πατέρα λέγων Διονύσιος οὐκ ὀνομάζει τὸν υἱόν, καὶ πάλιν υἱὸν λέγων οὐκ ὀνομάζει τὸν πατέρα, ἀλλὰ διαιρεῖ καὶ μακρύνει καὶ μέρίζει τὸν υἱὸν ἀπὸ τοῦ πατρός.: 1
  • πατὴρ καὶ υἱὸς ἐπινοίᾳ μέν εἰσι δύο, ὑποστάσει δὲ ἕν: 1
  • πειρῶμαι τὸ ἐν ἡμῖν θεῖον ἀνάγειν πρὸς τὸ ἐν τῷ παντὶ θεῖον: 1
  • περὶ Μελχισεδεκιανῶν καὶ Θεοδοτιανῶν καὶ Ἀθιγγανῶν: 1
  • περὶ ψυχῆς καὶ ἀναστάσεως: 1
  • περὶ ἀρχ.: 1
  • περιγραφὴ οὐσίας: 1
  • περιγραφή: 1 2
  • περιγράφεσθαι: 1
  • περὶ θεότητος: 1
  • περὶ κατ. ανθρ.: 1
  • περὶ κατασκ.: 1 2 3
  • περὶ κατασκ. ἀνθρωπ.: 1 2 3
  • περὶ κατασκευῆς ἀνθρώπων: 1
  • περὶ κοσμοποιίας: 1
  • περὶ κτίσεως καὶ γενέσεως Χριστοῦ: 1
  • περὶ συντελείας: 1
  • περὶ τοῦ μηδὲ προϋπάρχειν τὴν ψυχὴν μηδὲ ἀμαρτήσασαν τοῦτο εἰς σῶμα βληθῆναι: 1
  • περὶ τοῦ νῦν κινηθέντος ἐν τῇ Πτολεμαΐδι τῆς Πενταπόλεως δόγματος, ὄντος ἀσεβοῦς καὶ βλασφημίαν πολλὴν ἔχοντος περὶ τοῦ παντοκράτορος Θεοῦ πατρὸς καὶ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπιστίαν τε πολλὴν ἔχοντος περὶ τοῦ μονογενοῦς παιδὸς αὐτοῦ καὶ πρωτοτόκου πάσης κτίσεως, τοῦ ἐναθρωπήσαντος λόγου, ἀναισθησίαν δὲ τοῦ ἁγίου πνεύματος.: 1
  • περὶ τῆς θεοτόκου: 1
  • περὶ τῆς σωτῆρος ἡμῶν ἐπιδημίας: 1
  • περὶ τῆς τοῦ υἱοῦ θεότητος ἁπλούστερον γράφοντες οὐ κατεγένοντο περὶ τῆς τοῦ ὁμουσίου ἀκρίβειας.: 1
  • περὶ τῆς ἐνδόξου καὶ ἀληθῶς ἐνθέου τοῦ κυρίου ἡμῶν ἐπιφανείας: 1
  • περὶ τῶν γενητῶν: 1
  • περὶ φύσεως: 1
  • περὶ ψυχ. κ. ἀναστας.: 1
  • περὶ ψυχ. κ. ἀναστασ·: 1
  • περὶ ψυχ. κ. ἀναστάσ.: 1
  • περὶ ψυχῆς καὶ ἀναστάσεως: 1
  • περὶ ἀρχ: 1
  • περὶ ἀρχ.: 1
  • περὶ ἀρχῶν: 1
  • περὶ ἐνανθρωπήσεως τοῦ λόγου: 1
  • περὶ ἐπαγγελιῶν: 1
  • περὶ ἱερωσύνης: 1
  • πιστεύειν εἰς μίαν ἁγίαν καθολικὴν ἐκκλησίαν: 1
  • πλάττουσιν ἑαυτοῖς καὶ βίβλους ἐπιπλάστους,: 1
  • πλατυσμός: 1
  • πλατύνειν: 1
  • πλευρά: 1
  • πλὴν ἐγὼ γενητά τινα: 1
  • πλὴν ὅτι οὐσίας δύο καὶ φύσεις δύο λέγει· τῷ τῆς οὐσίας καὶ φύσεως ὀνόματι, ὡς δῆλον, ἔκ τε τῶν ἑπομένων καὶ προηγουμένων τοῦ χωρίου ἀντὶ τῆς ὑποστάσεως καὶ οὐχ ὡς οἱ Ἀρείῳ προσανακείμενοι χρώμενος: 1
  • πνεῦμα: 1 2 3 4
  • πνεῦμα κυρίου: 1
  • πνεῦμα ἅγιον: 1
  • πνεῦμἀ: 1
  • ποιά: 1
  • πολλοὶ γὰρ οὖν ἃγιοι γεγόνασι καθαροὶ πάσης ἁμαρτίας: 1
  • πονῦμα: 1
  • ποίημα: 1 2
  • ποίημα καὶ γενητὸν εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, μήτε δὲ φύσει ἴδιον, ἀλλὰ ξένον κατ᾽ οὐσίαν αὐτὸν εἶναι τοῦ πατρός, ὥσπερ ἐστὶν ὁ γεωργὸς πρὸς τὴν ἄμπελον καὶ ὁ ναυπηγὸς πρὸς τὸ σκάφος. καὶ γὰρ ὡς ποίημα ὢν οὐκ ἦν πρὶν γένηται.: 1
  • ποῦ δὲ ἔτι γραφῆς καὶ μαθήσεως κατόρθωμα τῇ ψυχῇ ἐκείνῃ τῇ καθαρᾷ γενομένῃ, ὅπου καὶ ἀξιοῦται πρόσωπον πρὸς πρόσωπον Θεὸν ὁρᾶν: 1
  • πραγματεία: 1
  • πρεσβύτεροι: 1
  • προβολὴν: 1
  • προβολή τοῦ λόγου: 1
  • προγεγύμνασθαι γὰρ . . . ὡς ἄρα ὁ πρωτόπλαστος οἰκείως εἰς αὐτὸν ἀναφέρεσθαι δύναται τὸν Χριστόν, οὐκέτι τύπος ὢν καὶ ἀπείκασμα μόνον καὶ εἰκὼν τοῦ μονογενοῦς, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τοῦτο σοφία γεγονώς καὶ λόγος. δίκην γὰρ ὕδατος συγκερασθεὶς ὁ ἄνθρωπος τῇ σοφίᾳ καὶ τῇ ζωῇ τοῦτο γέγονεν, ὅπερ ἦν αὐτὸ τὸ εἰς αὐτὸν ἐγκατασκῆψαν ἄκρατον φῶς: 1
  • προκοπή: 1
  • προσκύνησις: 1
  • προστάτης: 1
  • προσφέρουσιν ἔγκλημα κατ᾽ ἐμοῦ ψεῦδος ὂν ὡς οὐ λέγοντος τὸν Κριστὸν ὁμοούσιον εἶναι τῷ Θεῷ.: 1
  • προφάσει χάριτος: 1
  • προφήτην ὡς ἐμέ: 1
  • πρὸς Μανιχαίους: 1
  • πρὸς θεωρίαν: 1
  • πρὸς τοὺς Σαβελλίζοντας: 1
  • πρὸς ῥητόν: 1
  • πρός τι πὼς ἔχοντα: 1
  • πρόσωπον: 1
  • πρώτη οὐσία: 1 2 3
  • πάθη: 1
  • πίστευε δὲ ὅτι οὗτος ὁ μονογενὴς υἱὸς τοῦ Θεοῦ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἐξ οὐρανῶν κατῆλθεν ἐπι τῆς γῆς.: 1
  • πίστευε τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ . . . τοσοῦτον ἂνθρωπον διά σε, ὅσον σὺ γίνῃ δι᾽ ἐκεῖνον Θεός.: 1
  • πίστις ἐξ ἀρχῆς παραληφθεῖσα: 1
  • πὼς ἔχοντα: 1
  • πᾶσα ἡ θεολογία τὰς οὐρανίους οὐσίας ἐννέα κέκληκε. ταύτας ὁ Θεῖος ἱεροτελέστης εἰς τρεῖς ἀφορίζει τριαδικὰς διακοσμήσεις: 1
  • πᾶσα ἡ ἀποστολικὴ εὐσεβὴς δόξα: 1
  • πῶς οὖν ὁ τούτοις χρώμενος τοῖς ὀνόμασι μεμερίσθαι ταῦτα καὶ ἀφωρίσθαι παντελῶς ἀλλήλων οἴομαι: 1
  • σιωπῇ προσκυνείσθω τὸ ἄρρητον: 1
  • σκιὰ τῶν μελλόντων: 1
  • σοφίζονται οἱ Χριστιανοὶ ἐν τῷ λέγειν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτολόγον: 1
  • συγκεφαλαιοῦσθαι: 1
  • συγκεχυομένον: 1
  • συγχεόμενοι ἐν τῷ περὶ πατρὸς καὶ υἱοῦ τόπῳ: 1
  • συγχέειν: 1 2
  • συμβεβηκότα: 1
  • συμφωνία τῶν βιβλῶν: 1
  • συναίρεσθαι: 1
  • συνάφεια κατὰ μάθησιν καὶ μετουσίαν: 1
  • συνέλευσις: 1
  • σἀρξ: 1
  • σάρκας νοητάς: 1
  • σάρξ: 1 2
  • σύπάσχειν: 1
  • σύστασις τοῦ κόσμου: 1
  • σῶμα: 1
  • τα ὄντα: 1
  • ταυτούσιος: 1
  • ταύτῃ γεννᾶν εἰρῆσθαι νoμίζω τὴν ἐκκλησίαν, ἐπειδὴ τοὺς χαρακτῆρας καὶ τὴν ἐκτύπωσιν καὶ τὴν ἀρρενωπίαν τοῦ Χριστοῦ προσλαμβάνουσιν οἱ φωτιζόμενοι, τῆς καθ᾽ ὁμοίωσιν μορφῆς ἐν αὐτοῖς ἐκτυπουμένης τοῦ λόγου καὶ ἐν αὐτοῖς γεννωμένης κατά τὴν ἀκριβῆ γνῶσιν καὶ πίστιν ὥστε ἐν ἑκάστῳ γεννᾶσθαι τὸν Χριστὸν νοητῶς· καὶ διὰ τοῦτο ἡ ἐκκλησία σπαργᾷ καὶ ὡδίνει, μέχριπερ ἂν ὁ Χριστὸς ἐν ἡμῖν μορφωθῇ γεννηθείς, ὅπως ἕκαστος τῶν ἁγίων τῷ μετέχειν Χριστοῦ Χριστος γεννηθῇ, καθ᾽ ὃν λόγον καὶ ἔν τινι γραφῇ φέρεται “μὴ ἅψησθε τῶν Χριστῶν μου” οἱονεὶ Χριστῶν γεγονότων τῶν κατὰ μετουσίαν τοῦ πνεύματος εἰς Χριστὸν βεβαπτισμένων, συμβαλλούσης ἐνταῦθα τὴν ἐν τῷ λόγῳ τράνωσιν αὐτῶν καὶ μεταμόρφωσιν τῆς ἐκκλησίας.: 1
  • ταύτῃ γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἄνείληφεν ὁ λόγος, ὅπως δὴ δι᾽ αὐτοῦ καταλύσῃ τὴν ἐπ᾽ ὀλέθρῳ γεγονυῖαν καταδίκην, ἡττήσας τὸν ὄφιν. ἥρμοζε γὰρ μὴ δι᾽ ἑτέρου νικηθῆναι τὸν πονηρὸν ἀλλὰ δι᾽ ἐκείνου, ὃν δὴ καὶ ἐκόμπαζεν ἀπατήσας αὐτὸν τετυραννηκέναι, ὅτι μὴ ἄλλως τὴν ἁμαρτίαν λυθῆναι καὶ τὴν κατάκρισιν δυνατὸν ἦν, εἰ μὴ πάλιν ὁ αὐτὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος, δι᾽ ὃν εἴρητο το “γῆ εἶ καί εἰς γῆν ἀπελεύσῃ,” ἀναπλασθεὶς ἀνέλυσε τὴν ἀπόφασιν τὴν δι᾽ αὐτὸν εὶς πάντας ἐξενηνεγμένην. ὅπως, καθὼς ἐν τῷ Ἀδὰμ πρότερον πάντες ἀποθνήσκουσιν, οὕτω δὴ πάλιν καὶ ἐν τῷ ἀνειληφότι Χπιστῷ τὸν Ἀδαμ πάντες ζωοποιηθῶσιν.: 1
  • ταῦτα διδάσκομεν, ταῦτα κηρύττομεν, ταῦτα τῆς ἐκκλησίας τὰ ἀποστολικὰ δόγματα: 1
  • τελειούμενοι: 1 2
  • τὸν λόγον ἀπέστειλεν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ: 1
  • τοῦ Θεοῦ: 1
  • τοῦ Χριστοῦ: 1
  • τοῦ πάθους τοῦ Θεοῦ μου: 1
  • τοῦ ἀλληγορικοῦ τὸ ἱστορικὸν πλεῖστον ὅσον προτιμῶμεν: 1
  • τοῦτον τὸν πατέρα αὐτὸν υἰὸν νομίζουσι κατὰ καιροὺς καλούμενον πρὸς τὰ συμβαίνοντα: 1
  • τρεῖς ὑποστάσεις: 1
  • τριὰς τέλεια, δόξη καὶ ἀϊδιότητι καὶ βασιλείᾳ μὴ μεριζομένη μηδὲ ἀπαλλοτριουμένη. Οὔτε οὖν κτιστόν τι ἢ δοῦλον ἐν τῇ τριάδι οὔτε ἐπείσακτον, ὡς πρότερον μὲν οὐχ ὕπαρχον, ὕστερον δὲ ἐπείσελθόν· οὔτε γὰρ ἐνέλιπέ ποτε υἱὸς πατρί, οὔτε τἱῷ πνεῦμα, ἄλλ᾽ ἄτρεπτος καὶ ἀναλλοίωτος ἡ αὐτὴ τριὰς ἀεί.: 1
  • τριάς: 1
  • τρόπον τινά: 1
  • τυπικῶς γεγόνασι τῆς ἁγίας καὶ ὁμοούσιου τριάδος, τοῦ μὲν ἀναιτίου καὶ ἄγεννήτου Ἀδὰμ τύπον καὶ εἰκόνα ἔχοντος τοῦ ἀναιτίου καὶ πάντων αἱτίου παντοκράτορος Θεοῦ καὶ πατρός, τοῦ δὲ γεννητοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰκόνα προδιαγράφοντος τοῦ γεννητοῦ υἱοῦ καὶ λόγου τοῦ Θεοῦ. τῆς δὲ ἐκπορευτῆς Εὔας σημαινούσης τὴν τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐκπορευτὴν ὑπόστασιν.: 1
  • τυραννίς: 1 2
  • τὰ κανονιζόμενα καὶ παραδοθέντα πιστευθέντα τε θεῖα εἶναι βιβλία: 1
  • τὰ κρατούμενα τῷ λόγῳ τῆς φύσεως οὐκ ἔχει ἔπαινον: 1
  • τὰ μὲν ἁμαρτήματα ὡς Θεὸς ἀφιείς, εἰς δὲ τὸ μὴ ἐξαμαρτάνειν παιδαγωγῶν ὡς ἄνθρωπος: 1
  • τὴν τοῦ θανάτου κράτησιν: 1
  • τὴν τοῦ πνεύματος διδασκαλίαν ὑπερβάλλειν τῆς τοῦ υἱοῦ διδαχῆς: 1
  • τὴν τοῦ ὁμοουσίου φωνὴν παριστᾷν ἔννοιαν οὐσίας τε καὶ τῶν ἀπ᾽ αὐτῆς, ὥστε καταμερισθεῖσαν τὴν οὐσίαν παρέχειν τοῦ ὁμοουσίου τὴν προσηγορίαν τοῖς εἰς ἃ διῃρέθη.: 1
  • τὶ οὖν κακὸν ποιῶ δοξάζων τὸν Χριστόν: 1
  • τὶς ἀποφαίνεται πλήθυν Θεῶν παραβαλλομένην κατὰ καιρούς.: 1
  • τί γὰρ ἄτοπον, ἢ τί χλεύης παρ᾽ ἡμῖν ἄξιον, ἢ πάντως ὅτι τὸν λόγον ἐν σώματι πεφανερῶσθαι λέγομεν: 1
  • τί δὲ εἴπω Ἡρακλᾶν καὶ Δημήτριον τοὺς μακκαρίους ἐπισκόπους, οἵους πειρασμοὺς ὑπέστησαν ὑπὸ τοῦ μανέντος Ὠριγένους, καὶ αὐτοῦ σχίσματα βαλλόντος ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, τὰ ἕως σήμερον ταραχὰς αὐτῇ ἐγείραντα: 1
  • τί ἂν εἴπωμεν, ἕνα Θεόν ἔχόεν, ἢ τρεῖς Θεούς: 1
  • τὸ εὐαγγέλιον τὸ εἰς ὅνομα Ἰωάννου ψεύδεται . . . λέγουσι τὸ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιον, ἐπειδὴ μὴ τὰ αὐτὰ τοῖς ἀποστόλοις ἔφη, ἀδιάθετον εἶναι.: 1
  • τὸ εὖ ζῆν ἐδίδαξεν ἐπιφανεὶς ὡς διδάσκαλος, ἵνα τὸ ἀεὶ ζῆν ὕστερον ὡς Θεὸς χορηγήσῃ: 1
  • τὸ θάλπον: 1
  • τὸ πνεῦμα σὰρξ ἐγένετο: 1
  • τὸ σχῆμα: 1
  • τὸ φωτιστικόν: 1
  • τὸ ἐκ δύο φύσεων ἑνωθεισῶν καθ᾽ ὑπόστασιν γεγεννῆσθαι τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν μήτε μεμαθηκέναι ἐν ταῖς ἐκθέσεσι τῶν ἁγίων πατέρων μήτε καταδέχεσθαι, εἰ τύχοι τι αὐτῷ τοιοῦτο παρά τινος ὑπαναγινώσκεσθαι, διὰ τὸ τὰς θείας γραφὰς ἀμείνονας εἶναι τῆς τῶν πατέρων διδασκαλίας.: 1
  • τὸ ἔργον τοῦ Χριστιανοῦ οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ μελετᾷν ἀποθνήσκειν: 1
  • τὸν Θεὸν βουλόμενον τόδε τὸ πᾶν κατασκευάσαι, πρῶτον τὸν υἱὸν οἷόν τινα κανόνα τῆς δημιουργίας προϋποστήσασθαι.: 1
  • τὸν δὲ υἱὸν παρὰ τῷ πατρὶ ὄντα Θεὸν μὲν καὶ κύριον τῶν γενητῶν ἁπάντων, ὑπὸ δὲ τοῦ πατρὸς ἀποσταλέντα ἐξ οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐνηνθρωπηκέναι. διόπερ καὶ τὸ ἐκ τῆς παρθένου σῶμα χωρῆσαν πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, τῇ θεότητι ἀτρέπτως ἥνωται καὶ τεθεοποίηται: 1
  • τὸν κόσμον σώμα μέγα φασὶν εἶναι οἱ τῶν Ἑλλήνων φιλόσοφοι καὶ ἀληθεύουσι λέγοντες. Ὁρῶμεν γὰρ αὐτὸν καὶ τὰ τούτου μέρη ταῖς αἰσθήσεσι ὑποπίπτοντα. Εἰ τοίνυν ἐν τῷ κόσμῳ σώματι ὄντι ὁ τοῦ Θεοῦ λόγος ἐστί, καὶ ἐν ὅλοις καὶ τοῖς κατὰ μέρος αὐτῶν πᾶσιν ἐπιβέβηκε. τί θαυμαστὸν ἢ τί ἄτοπον εἰ καὶ ἐν ἀνθρώπω φαμὲν αὐτὸν ἐπιβεβηκέναι κ.τ.λ.: 1
  • τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀποβάλλονται τὸν διὰ Ἰωάννην κητυχθέντα.: 1
  • τὸν σωτῆρα καὶ κύριον ἡμῶν μὴ προϋφεστάναι κατ᾽ ἰδίαν οὐσίας περιγραφὴν πρὸ τῆς εἰς ἀνθρώπους ἐπιδημίας, μηδὲ θεότητα ἰδίαν ἔχειν, ἀλλ ἐμπολιτευομένην αὐτῷ μόνην τὴν πατρικήν.: 1
  • τὸν υἱὸν καὶ μὴ ὁμοούσιον τῷ πατρί: 1
  • τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ.: 1
  • τὸν φυσικὸν νόμον ἐβεβαίωσεν: 1
  • τό αἵμα, τά παθήματα τοῦ Θεοῦ: 1
  • τῆς αὐτῆς τοῦ ἁγίου πνεύματος χάριτος οἵ τε πάλαι μετεῖχον καὶ οἱ τῷ τῆς καινῆς διαθήκης ὑπηρετούμενος μυστηρίῳ.: 1
  • τῇ ἐπινοίᾳ μόνῃ: 1
  • τῶν προγεγενημένων Θεὸς δίδωσιν ἄφεσιν, τῶν δὲ ἐπιόντων αὐτὸς ἕκαστος ἑαυτῷ: 1
  • τῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πεφυλαγμένων δογμάτων καὶ κηρυγμάτων τὰ μὲν ἐκ τῆς ἐγγράφου διδασκαλίας ἔχομεν, τὰ δὲ ἐκ τῆς τῶν ἀποστόλων παραδόσεως διαδοθέντα ἡμῖν ἐν μυστηρίῳ παρεδεξάμεθα ἄπερ ἀμφότερα τὴν αὐτὴν ἰσχὺν ἔχει πρὸς τὴν εὐσέβειαν . . . ἄλλο γὰρ δόγμα, καὶ ἄλλο κήρυγμα, τὰ μεν γὰρ δόγματα σιωπᾶται, τὰ δὲ κηρύγματα δημοσιεύεται: 1
  • τῷ Χριστῷ φησίν, ἐσταυρωμένῳ ὥσπερ ἄπασα ἡμῶν ἡ ὑπὸ τὴν θνητότητα κειμένη φύσις συνεσταυρώθη, ἐπειδὴ καὶ πᾶσα αὐτῷ συναν έστη, πάντων ἀνθρώπων αὐτῷ συμμετασχεῖν ἐλπιζόντων τῆς ἀναστάσεως· ὡς ἐντεῦθεν συναφανισθῆναι μὲν τὴν περὶ τὸ ἁμαρτάνειν ἡμῶν εὐκολίαν, διὰ τῆς ἐπὶ τὴν ἀνθανασίαν τοῦ σώματος μεταστάσεως.: 1
  • τῷ θρόνῳ τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης διὰ τὸ βασιλεύειν τὴν πόλιν ἐκείνην, οἱ πατέρες εἰκότως ἀποδεδώκασι τὰ πρεσβεῖα, καὶ τῷ αὐτῷ σκοπῷ κινούμενοι οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα θεοφιλέστατοι ἐπίσκοποι τὰ ἴσα πρεσβεῖα ἀπένειμαν τῷ τῆς νέας Ῥώμης ἁγιωτάτῳ θρόνῳ, εὐλόγως κρίναντες, τὴν βασιλείᾳ καὶ συγκλήτῳ τιμηθεῖσαν πόλιν καὶ τῶν ἴσων ἀπολαύουσαν πρεσβείων τῇ πρεσβυτέρᾳ βασιλίδι Ῥώμῃ. καὶ ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς, ὡς ἐκείνην, μεγαλύνεσθαι πράγμασι, δευτέραν μετ᾽ ἐκείνην ὑπάρχουσαν.: 1
  • τῷ ἁγίῳ πνεύματι χρισθεὶς προσηγορεύθη Χριστός — ὁ ἐκ Δαβὶδ χρισθεὶς οὐκ ἀλλότριός ἐστι τῆς σοφίας: 1
  • υπερ του κατα ιωαν[ν]ην ευαγγελιου και αποκαλυψεως: 1
  • υἱοπάτωρ: 1 2 3
  • φαμὲν ἄνθρωπον γεγενῆσθαι τὸν τοῦ Θεοῦ λόγον, ἵνα τὴν ὁμοίωσιν τοῦ ἐπουρανίου λάβωμεν καὶ θεοποιηθῶμεν: 1
  • φαντασία περὶ Θεόυ: 1
  • φασὶ γὰρ τοὺς μὲν προτέρους ἅπαντας καὶ αὐτοὺς τοὺς ἀποστόλους, παρειληφέναι τε καὶ δεδιδαχέναι ταῦτα, ἅ νῦν οὗτοι λέγουσι, καὶ τετηρῆσθαι τὴν ἀλήθειαν τοῦ κηρύγματος μέχρι τῶν χρόνων τοῦ Βίκτορος . . . ἀπὸ δὲ τοῦ διαδόχου αὐτοῦ Ζεφυρίνου παρακεχαράχθαι τὴν ἀλήθειαν.: 1
  • φθορά: 1 2
  • φιλοτιμίαν: 1
  • φύσει: 1
  • φωνή: 1
  • φάσκουσι ὅτι οὐ συμφωνεῖ τὰ βιβλία τοῦ Ἰωάννου τοῖς λοιποῖς ἀποστόλοις: 1
  • φάσκων τὰ περὶ μὲν τῆς τοῦ παντὸς ἀρχῆς σύμφωνα ἐκ μέρους τοῖς τῆς ἀληθοῦς ἐκκλησίας, ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πάντα ὁμολογῶν γεγονέναι: 1
  • φέρε γὰρ ἡμεῖς ἐπισκεψώμεθα πῶς ὀρθοδόξως ἀνήγαγε τὸν Ἀδὰμ εἰς τὸν Χριστὸν, οὐ μόνον τύπον αὐτὸν ἡγούμενος εἶναι καὶ εἰκόνα, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τοῦτο Χριστὸν καὶ αὐτὸν γεγονέναι διὰ τὸ τὸν πρὸ αἰώνων εἰς αὐτὸν ἐγκατασκῆψαι λόγον. ἥρμοζε γὰρ τὸ πρωτόγονον τοῦ Θεοῦ καὶ πρῶτον βλάστημα καὶ μονογενὲς τὴν σοφίαν τῷ πρωτοπλάστῳ καὶ πρώτῳ καὶ πρωτογόνῳ τῶν ἀνθρώπων ἀνθρώπῳ κερασθεῖσαν ἐνηνθρωπηκέναι, τοῦτο γὰρ εἶναι τὸν Χριστόν, ἄνθρωπον ἐν ἀκράτῳ θεότητι καὶ τελείᾳ πεπληρωμένον καὶ Θεὸν ἐν ἀνθρώπῳ κεχωρημένον· ἦν γὰρ πρεπωδέστατον τόν πρεσβύτατον τῶν αἰώνων καὶ πρῶτον τῶν ἀρχαγγέλων, ἀνθρώποις μέλλοντα συνομιλεῖν, εἰς τὸν πρεσβύτατον καὶ πρῶτον τῶν ἀνθρώπον εἰσοικισθῆναι τὸν Ἀδάμ: 1
  • χάρις: 1
  • χάριτι: 1
  • ψαλμοὺς τοὺς μὲν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰ. Χρ. παύσας ὡς δὴ νεωτέρους καὶ νεωτέρων ἀνδρῶν συγγράμματα: 1
  • ψιλὸς ἄνθρωπος: 1
  • ψιλὴ πίστις: 1
  • ψιλὸς ἂνθρωτος: 1
  • ψιλὸς ἄνθρωπος: 1 2
  • ψυχὴ λογική: 1 2 3
  • ψυχή: 1
  • ϕθρά: 1
  • ἀγαθότης: 1 2
  • ἀγνεία, ἐγκράτεια: 1
  • ἀγωνιστικῶς: 1 2 3
  • ἀδελφότης: 1
  • ἀθανασία: 1
  • ἀληθῶς: 1
  • ἀλληγορία: 1
  • ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ ὑπὸ τοῦ Σαβελλίου συχνῶς κατηγορεῖσθαι ὡς παραβάντα τὴν πρώτην πίστιν: 1
  • ἀλλ᾽ ἐρεῖ μοι τὶς· Ξένον φέρεις λόγον λέγων υἱόν. Ἰωάννης μὲν γὰρ λέγει λόγον, ἀλλ᾽ ἄλλως ἀλληγορεῖ: 1
  • ἀμαθεῖς: 1
  • ἀνθρωπίνης βουλῆς τε καὶ γνώμης: 1
  • ἀντίλυτρον: 1
  • ἀνάγκη τρεῖς οὐσίας εἶναι, μίαν μὲν προηγουμένην, τὰς δὲ δύο ἐξ ἐκαίνης.: 1
  • ἀπεκήρυξε τῆς κοινωνίας: 1
  • ἀποστὰς τοῦ κανόνος ἐπὶ κίβδηλα καὶ νόθα διδάγματα μετελήλυθεν.: 1
  • ἀπόσπασμα: 1
  • ἀρχηγόν: 1
  • ἀρχιπαρθνος: 1
  • ἀρχιποιμήν-ἀρχιποροφήτης: 1
  • ἀφελεστατοι ἢ ἀκέραιοι: 1
  • ἀφθαρσία: 1 2 3 4
  • ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ̓ίδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς: 1
  • ἁπλούστερον γεγραφέναι: 1
  • ἄγραφός ἐστιν ἡ παράδοσις αὕτη τῶν ἀποστόλων, πολλὰ γὰρ ἀγράφως ἡμῖν παρέδοσαν: 1
  • Ἀμφότερα γὰρ ἐφιλανθρωπεύετο ὁ σωτὴρ διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως, ὅτι καὶ τὸν θάνατον ἐξ ἡμῶν ἡφάνιζε καὶ ἀνεκαίνιζεν ἡμᾶς· καὶ ὅτι ἀφανὴς ὢν καὶ ἀόρατος διὰ τῶν ἔργων ἐνέφαινε καὶ ἐγνώριζεν ἑαυτὸν εἶναι τὸν λόγον τοῦ πατρός, τὸν τοῦ παντὸς ἡγεμόνα καὶ βασιλέα.: 1
  • Ἀντιβολὴ Παπίσκου καὶ Φίλωνος κ.τ.λ. . . .: 1
  • Ἄλλος γάρ ἐστιν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ἄλλος ὁ λόγος.: 1
  • ἐγγύτατα τοῦ ἀσωμάτου: 1 2
  • ἐγερεῖ: 1
  • ἐγένοντο σχίσματα λαῶν, ἀκαταστασίαι ἱερέων, ταραχὴ ποιμένων: 1
  • ἐθεώθημεν Θεοῦ τῇ μεταλήψει: 1
  • ἐκ Μαρίας: 1
  • ἐκ τῶν ἀδελφῶν: 1
  • ἐκκλησίας τὰς ἀπὸ τῶν θείων γραφῶν μαρτυρίας ἐξ ἀγράφου παραδόσεως σφραγιζομένης.: 1
  • ἐν αἵματι Θεοῦ: 1
  • ἐν παιδείᾳ Ἑλληνικῇ ἀκρός, πολυμαθὴς τοῦ λόγου: 1
  • ἐν ὀλίγοις τοῖς στίχοις τὸ πᾶν δόγμα τῆς πίστεως περιλαμβανόμενον: 1
  • ἐνυπόστατος: 1
  • ἐξηπάτων καὶ αὐτοὶ ἠπατημένοι: 1
  • ἐπιγεννηματική: 1
  • ἐάν σε κατηχούμενος ἐξετάσῃ, τι εἰρήκασιν οἱ διδάσκοντες, μηδὲν λέγε τῷ ἔξω· μυστήριον γάρ σοι παραδίδομεν καὶ ἐλπίδα μέλλοντος αἰῶνος· τήρησον τὸ μυστήριον τῷ μισθαποδότῃ: 1
  • ἑρμηνεῦσαί τε ἱκανὸς μυστήρια, ἃ τοῖς πολλοῖς ἦν ἀπόκρυφα, οὕτω φανερῶς αὐτὰ ἐξετίθετο, ὥστε τοὺς ἀκούοντας μαρτυρεῖν, ὅτι οὐ μόνον ἀκούουσιν ἀλλὰ καὶ ὁρῶσιν αὐτά.: 1
  • ἓν οὐ μόνον οὐσίᾳ, ἀλλὰ καὶ ὑποκειμέῳ: 1
  • ἓν πρόσωπον: 1
  • ἔγγραφον τὴν πίστιν ἣν ἐξ ἀρχῆς παρελάβομεν καὶ ἔχομεν παραδοθεῖσαν καὶ τηρουμένην ἐν τῇ καθολικῇ καὶ ἁγίᾳ ἐκκλησίᾳ, μέχρι τῆς σήμερον ἡμέρας ἐκ διαδοχῆς ἀπὸ τῶν μακαρίων ἀποστόλων, οἳ καί αυτόπται καὶ ὑπηρέται γεγόνασι τοῦ λόγου, καταγγελλομένην, ἐκ νόμου καὶ προφητῶν καὶ τῆς καινῆς διαθήκης: 1
  • ἔλεγ χος καὶ ἀπολογία: 1
  • ἔλεγχος: 1 2
  • ἔνδυμα τῆς ἀσεβείας ἐστὶν ἡ ϕιλία τοῦ γράμματος: 1
  • ἔννοια τῆς εἰς πατέρα γνώσεως: 1
  • ἔνσαρκος: 1
  • ἔτι γὰρ πηλουργούμενον τὸν Ἀδάμ, ὡς ἔστιν εἰπεῖν, καὶ τηκτὸν ὄντα ταὶ ὑδαρῆ, καὶ μηδέπω φθάσαντα δίκην ὀστράκου τῇ ἀφθαρσίᾳ κραταιωθῆναι καὶ παγιωθῆναι, ὕδωρ ὥσπερ καταλειβομένη καὶ καπαστάζουσα διέλυσεν αὐτὸ ἡ ἁμαρτία. διὸ δὴ πάλιν ἄνωθεν ἀναδεύων καὶ πηλοπλαστῶν τὸν αὐτὸν εἰς τιμὴν ὁ Θεός ἐν τῇ παρθενικῇ κραταιώσας πρῶτον καὶ πήξας μήτρᾳ καὶ συνενώσας καὶ συγκεράσας τῷ λογῳ, ἄτηκτον καὶ ἄθραυστον ἐξήγαγεν εἰς τὸν βίον, ἵνα μὴ πάλιν τοῖς τῆς φθορᾶς ἔξψθεν ἐπικλυσθεὶς ἱεύμασιν, τηκεδόνα γεννήσας διαπέσῃ.: 1
  • ἔφασαν γὰρ ἐκεῖνοι: 1
  • ἔφη τὸν Χριστὸν αὐτὸν εἶναι τὸν πατέρα καὶ αὐτὸν τὸν πατέρα γεγεννῆσθαι καὶ πεπονθέναι καὶ ἀποτεθνηκέναι.: 1
  • ἔχοντες μεθ᾽ ἑαυτῶν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, συμπορευόμενον τοῖς ἀνθρώποις: 1
  • ἕνα: 1
  • ἕως οὗ ὁ ὕψιστος ἐπισκέψηται τὴν γῆν, καὶ αὐτὸς ἐλθὼν ὡς ἄνθρωπος μετὰ ἀνθρώπων ἐσθίων καὶ πίνων: 1
  • Ἐγὼ γάρ τὸν ἄρσενα: 1
  • Ἐγὼ οἶδα ἕνα Θεὸν Χριστὸν Ἰησοῦν καὶ πλὴν αὐτοῦ ἕτερον οὐδένα γεννητὸν καὶ παθητόν — οὐχ ὁ πατὴρ ἀπέθανεν, ἀλλὰ ὁ υἱός: 1
  • Ἐκ τῆς περὶ προφητῶν ἐξηγήσεως (1) Κατ᾽ ἐπαγγελείαν μέγας καὶ ἐκλεκτὸς προφήτης ἐστίν, ἴσως μεσίτης καὶ νομοθέτης τῆς κρείττονος διαθήκης γενόμενος· ὅστις ἑαυτὸν ἱερουργήσας ὑπὲρ πάντων μίαν ἐφάνη καί θέλησιν καὶ ἐνέργειαν ἔχων πρὸς τὸν Θεόν, θέλων ὥσπερ Θεὸς πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν τῆς δι᾽ αὐτοῦ τῷ κόσμῳ δι᾽ ὧν εἰργάσατο φανερωθείσης. — (2) Σχέσει γὰρ τῇ κατὰ δικαιοσύνην καὶ πόθῳ τῷ κατὰ φιλανθρωπίαν συναφθεὶς τῷ Θεῷ, οὐδὲν ἔσχεν μεμερισμένον πρὸς τὸν Θεόν, διὰ τὸ μίαν αὐτοῦ καὶ τοῦ Θεοῦ γενέσθαι τὴν θέλησιν καὶ τὴν ἐνέργειαν τῶν ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ τῶν ἀνθρώπων ἀγαθῶν. — (3) Εἰ γὰρ ἐθέλησεν αὐτὸν Θεὸς σταυρωθῆναι, καὶ κατεδέξατο λέγων. Μὴ τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ σὸν γενέσθω θέλημα, δῆλον ὅτι μίαν ἔσχεν μετὰ τοῦ Θεοῦ τὴν θέλησιν καὶ τὴν πρᾶξιν, ἐκεῖνο θελήσας καὶ πράξας, ὅπερ ἔδοξε τῷ Θεῷ: 1
  • Ἐκκλησία: 1
  • Ἐλληνικὴ παιδεία: 1
  • Ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἀποστραφέντες τὴν πρὸς τὸν Θαεὸν θεωρίαν. καὶ ὡς ἐν βύθῳ βυθισθέντες κάτω τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔχοντες, ἐν γενέσει καὶ τοῖς αἰσθητοῖς τὸν Θεὸν ἀνεζήτουν, ἀνθρώπους θνητοὺς καὶ δαίμονας ἑαυτοῖς θεοὺς ἀνατυπούμενοι· τούτου ἕνεκα ὁ φιλάνθρωπος καὶ κοινὸς πάντων σωτήρ, ὁ τοῦ Θεοῦ λόγος, λαμβάνει ἑαυτῷ σῶμα καὶ ὡς ἄνθρωπος ἐν ἀνθρώποις ἀναστέφεται καὶ τὰς αἰσθήσεις πάντων ἀνθρώπων προσλαμβάνει, ἵνα οἱ ἐν σωματικοῖς νοοῦντες εἶναι τὸν Θεόν, αφ᾽ ὧν ὁ κύριος ἐργάζεται διά τῶν τοῦ σώματος ἔργων, ἀπ᾽ αὐτῶν νοήσωσι τὴν ἀλήθειαν, καὶ δι᾽ αὐτοῦ τὸν πατέρα λογίσωνται.: 1
  • Ἐπὶ ταύταις τοῦ Διονυσίου φέρονται καὶ ἄλλαι πλείους ἐπιστολαί, ὥσπερ αἱ κατὰ Σαβελλίου πρὸς Ἄμμωνα τῆς κατὰ Βερενίκην ἐκκλησίας ἐπίσκοπον, καὶ ἡ πρὸς Τελέσφορον καὶ ἡ πρὸς Εὐφράνορα, καὶ πάλιν Ἄμμωνα καὶ Εὔπορον. Συντάττει δὲ περὶ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως καὶ ἄλλα τέσσαρα συγγράμματα, ἃ τῷ κατὰ Ῥώμην ὁμωνύμῳ Διονυσίῳ προσφωνεῖ.: 1
  • Ἑλληνικὴ παιδεία: 1 2 3
  • Ἑξῆς δ᾽ ἄν εἰκότως λέγοιμι καὶ πρὸς τοὺς διαιροῦντας καὶ κατατέμνοντας καὶ ἀναιροῦντας τὸ σεμνότατον κήρυγμα τῆς ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, τὴν μοναρχίαν: 1
  • Ἓν δὲ μόνον τοῦτο κατορθῶσαι ἦλθε, τὸ τὴν ἐγκράτειαν κηρύξαι ἔν τῷ κόσμῳ καὶ ἑαυτῷ ἀναλέξασθαι ἁγνείαν καὶ ἐγκράτειαν. Ἄνευ δὲ τούτου μὴ δύνασθαι ζῆν: 1
  • Ἔστι γὰρ, φησίν, ἐκεῖνο οὐχ ἁπλῶς ἄρρητον, ὃ ὀνομάζεται· ἄρρητον γοῦν αὐτὸ καλοῦμεν, ἐκεῖνο δὲ οὐδὲ ἄρρητον· καὶ γὰρ τὸ οὐδ᾽ ἄρρητον οὐκ ἄρρητον ὀνομάζεται, ἀλλὰ ἔστι, φησίν, ὐπεράνω παντὸς ὀνόματος ὀνομαζομένου.: 1
  • Ἕτεροι δὲ οἱ μηδὲν εἰδότες, εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ τοῦτον ἐσταυρωνένον, τὸν γενόμενον σάρκα λόγον τὸ πᾶν νομίσαντες εἶναι τοῦ λόγου, Χριστὸν κατὰ σάρκα μόνον γιγνώσκουσι τοιοῦτον δέ ἐστι τὸ πλῆθος τῶν πεπιστευκέναι νομιζὸμένων.: 1
  • ἠλλάγη τῆς ἰδίας φύσεως: 1
  • ἡ γὰρ πρότερον δούλη ψυχὴ νῦν ἀδελφιδοῦν αὐτὸν τὸν δεσπότην ἐπεγράψατο, ὃς τὴν ἀνυπόκριτον ἀποδεχόμενος προαίρεσιν ἐπιφωνήσει· Ἰδοὺ εἶ καλὴ ἡ πλησίον μου, ἰδοὺ εἶ καλή· ὀδόντες σου ὡς ἀγέλαι τῶν κεκαρμένων: 1
  • ἡ δὲ πίστις αὕτη εἰς τὴν μίαν ἁγίαν καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν ἐκκλησίαν ἐστὶ πεποίθησις, ὅτι αὕτη ἐστὶν ὁ φορεὺς τῆς θείας χάριτος τῆς ἐνδεικνυμένης εἰς δύο τινά, πρῶτον ὅτι αὕτη ἐστὶν ὁ ἀλάθαστος διδάσκαλος τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας καὶ δεύτερον ὁ γνήσιος τῶν μυστηρίων οἰκονόμος.: 1
  • ἡ καθ᾽ ἡμᾶς ἐπὶ θείοις τε καὶ φιλοσόφοις δόγμασι διδασκαλία: 1
  • ἡ παράβασις τῆς ἐντολῆς εἰς τὸ κατὰ φύσιν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν.: 1
  • ἡ ἡμῶν ἀνάλογος θέωσις: 1
  • ἡ ἱερὰ σύνοδος: 1
  • ἦν ὅτε οὐκ ἦν: 1
  • Ἡ μοναρχία τοῦ Θεοῦ: 1
  • Ἡ σοφία ἐν ἄλλῳ οὐχ οὕτως οἰκεῖ — κρείττων κατὰ πάντα, ἐπειδὴ ἐκ τνεύματος ἁγίου καὶ ἐξ ἐπαγγελιῶν καὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἡ ἐπ᾽ αὐτῷ χάρις.: 1
  • Ἡ ὀρθόδοξος πίστις: 1
  • Ἡ ὀρθόδοξος πίστις, : 1
  • Ἤδη μακαριότητος ὀσαὴ πρὸς ὑμᾶς.: 1
  • ἴδια (οὐσία, ὑποκείμενον): 1
  • ὀνόματα: 1
  • ὀστᾶ νοητὰ: 1
  • ὀφειλόμενον: 1
  • ὀφθήσεται Θεὸς κατοικῶν ἐν ἀνθρώποις ἐπι τῆς γῆς: 1
  • ὁ Θεὸς λόγος οὐ διὰ τοὺς ἁμαρτήσαντας ἀγγέλους ἄγγελος· ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐν ἁμαρτίᾳ ἀνθρώπους ἄνθρωπος ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως, ἀναμαρτήτως, ἀφράστως.: 1
  • ὁ Θεὸς ὁ μήτε μορφὴν μήτε τινὰ ἰδέαν ἔχων, ὑπὲρ δὲ νοῦν καὶ πᾶν τὸ νοητὸν ἱδρύμενος.: 1
  • ὁ λόγος ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος γενόμενος, ἵνα δὴ καὶ σὺ παρὰ ἀνθρώπου μάθῃς, πῆ ποτὲ ἄρα ἄνθρωπος γένηται Θεός.: 1
  • ὁ μονογενὴς υἱὸς: 1
  • ὁ σωτὴρ οὐ κατ᾽ μετουσίαν, ἀλλὰ κατ᾽ οὐσίαν ἐστὶ θεός: 1
  • ὁ Ἀδὰμ πρὸ τῆς παραβάσεως ἔξωθεν ἧν, λαβὼν τὴν χάριν καὶ μὴ στνηρμοσμένην ἔχων αὐτὴν τῷ σώματι.: 1
  • ὁ ἐκ Θεοῦ ἐγειρόμενος Χριστὸς οὗτος οὐκ ἦν Θεὸς ἀλλὰ ἄνθρωπος, ἐπειδὴ ἐξ αὐτῶν ἦν, ὡς καὶ Μωϋσῆς ἄνθρωπος ἦν: 1
  • ὁμοούσιος: 1 2
  • ὁμοούσιοι: 1
  • ὁμοούσιον: 1
  • ὁμοούσιον τῇ τοῦ λόγου θεότητι, συναΐδιον αὐτῷ διὰ παντὸς γεγενῆσθαι, ἐπειδὴ ἐκ τῆς οὐσίας τῆς Σοφίας συνέστη.: 1
  • ὁμοούσιος: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
  • ὁμοούσιοσ: 1
  • ὁμοίωσις: 1
  • ὁμοίωσις Θεῷ φθορᾶς ἀποφυγή: 1
  • ὄν: 1 2
  • ὅτι ὁ κύριος ὁ Θεὸς μέγας τοῦ Ἰσραήλ, φαινόμενος επὶ γῆς ὡς ἀνθρώπος καὶ σώζων ἐν αὐτῷ τὸν Ἀδάμ . . . ὅτι ὁ Θεὸς σῶμα λαβὼν καὶ συνεσθίων ἀνθρώποις ἔσωσεν ἀνθρώπους: 1
  • ὅτι ὁ μὲν Παῦλος ὁ Σαμ. οὕτω φησίν· ἔδωκεν αὐτῷ κρίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστὶν.: 1
  • ὅψεσθε Θεὸν ἐν σχήματι ἀνθρώπου: 1
  • Ὁ Θεὸς, ὁ ἐπὶ πάντων, ἡμῖν Θεὸς ὑπάρχει τοῖς ἐκ τῆς ἁγίας ἐκκλησίας γεννηθεῖσιν.: 1
  • Ὁ δὲ ἐξέπτη προπεμφθεὶς καὶ φέρεται πανταχοῦ καὶ οὕτως ἐστὶν ἑκάτερος ἐν ἑκατέρω ἓτερος ὤν θατέρου, καὶ ἓν εἰσιν, ὄντες δύο: 1
  • Ὁ λόγος μείζων ἦν τοῦ Χριστοῦ· Χριστὸς γὰρ διὰ σοφίας μέγας ἐγένετο.: 1
  • Ὁ τῆς θεοσεβείας τρόπος ἐκ δύο τούτων συνέστηκε, δογμάτων εὐσεβῶν καὶ πράξεων ἀγαθῶν. Καὶ οὔτε τὰ δόγματα χωρὶς ἔργων ἀγαθῶν εὐπρόσδεκτα τῷ Θεῷ, οὔτε τὰ μή μετ᾽ εὐσεβῶν δογμάτων ἔργα τελούμενα προσδέχεται ὁ Θεός . . . μέγιστον τοίνυν κτῆμά ἐστι τὸ τῶν δογμάτων μάθηημα.: 1
  • Ὁμιλία Ἱππολύτου εἰς τὴν αἵρεσιν Νοήτου τινός: 1
  • Ὁμολογεῖ Θεὸν ἐκ Ναζαρὲτ ὀφθέντα, καὶ ἐντεῦθεν τῆς ὑπάρξεως τὴν ἀρχὴν ἐσχηκότα, καὶ ἀρχὴν βασιλείας παρειληφότα, Λόγον δὲ ἐνεργὸν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ σοφίαν ἐν αὐτῷ ὁμολογεῖ, τῷ μεν προορισμῷ πρὸ αἰώνων ὄντα, τῇ δὲ ὑπάρξει ἐκ Ναζαρὲτ ἀναδειχθέντα, ἵνα εἷς εἴη, φησίν, ὁ ἐπὶ πάντα Θεὸς ὁ πατήρ.: 1
  • Ὁμοούσιος: 1 2
  • Ὁμοούσιος: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
  • Ὁρθοδοξία ἐστὶν ἀψευδὴς περὶ Θεοῦ καὶ κτίσεως ὑπόληψις ἢ ἔννοια περὶ πάντων ἀληθής, ἢ δόξα τῶν ὄντων καθάπερ εἰσίν.: 1
  • Ὄν: 1 2 3
  • Ὅτι δὲ ποίημα οὐδὲ κτίσμα ὁ τοῦ Θεοῦ λόγος, ἀλλ᾽ ἴδιον τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας γέννημα ἀδιαίρετ͙όν ἐστιν, ὡς ἔγραψεν ἡ μεγάλη σύνοδος, ἰδοὺ καὶ ὁ τῆς Ῥώμης ἐπίσκοπος Διονύσιος γράφων κατὰ τῶν τὰ τοῦ Σαβελλίου φρονούντων, σχετλιάζει κατὰ τῶν ταῦτα τολμώντων λέγειν καὶ φήσιν οὕτως.: 1
  • Ὅτι ὁ Θεὸς ἀγέννητος, εἷς ἄναρχος, ἀόρατος, ἀναλλοίωτος, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· οὗ τὴν δόξαν ἢ τὸ μέγεθος νοῆσαι ἢ ἐξηγήσασθαι καθώς ἐστιν ἀξίως τῆς ἀληθείας, ἀνθρωπίνῃ φύσει ἀνέφικτον· ἔννοιαν δὲ καὶ ὁπωσοῦν μετρίαν περὶ αὐτοῦ λαβεῖν, ἀγαπητόν, ἀποκαλυπτοντος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ . . . τοῦτον δὲ τὸν υἱὸν γεννητόν, μονογενῆ υἱόν, εἰκόνα τοῦ ἀοράτου Θεοῦ τυγχάνοντα, πρωτότοκον πάσης κτίσεως σοφίαν καὶ λόγον καὶ δύναμιν Θεοῦ, πρὸ αἰώνων ὄντα, οὐ προγνώσει, ἀλλ᾽ οὐσίᾳ καὶ ὑποστάσει Θεὸν Θεοῦ υἱὸν, ἔν τε παλαιᾷ καὶ νέᾳ διαθήκῃ ἐγνωκότες ὁμολογοῦμεν καὶ κηρύσσομεν. ὃς δ᾽ ἄν ἀντιμάχηται τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ Θεὸν μὴ εἶναι πρὸ καταβολῆς κόσμου (δεῖν) πιστεύειν καὶ ὁμολογεῖν, φάσκων δύο θεοὺς καταγγέλλεσθαι, ἐὰν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ Θεὸς κηρύσσηται τοῦτον ἀλλότριον τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κανόνος ἡγούμεθα, καὶ πᾶσαι αἱ καθολικαὶ ἐκκλησίαι συμφωνοῦσιν ἡμῖν.: 1
  • ὑπόστασις: 1
  • ὑποκειμένον: 1 2
  • ὑποκείμενα: 1
  • ὑπὲρ ἄνθρωπον.: 1
  • ὑπὲρ ἡμῶν κολασθεὶς καὶ τιμωρίαν ὑποσχών, ἣν αὐτὸς μὲν οὐκ ὤφειλεν, ἀλλ᾽ ἡμεῖς τοῦ πλήθους ἕνεκεν τῶν πεπλημμελημένων, ἡμῖν αἴτιος τῆς τῶν ἁμαρτημάτων ἀφέσεως κατέστη . . . τὴν ἡμῖν προστετιμημένην κατάραν ἐφ᾽ ἑαυτὸν ἑλκύσας, γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα.: 1
  • ὑπόστασιν: 1
  • ὑπόστασις: 1 2
  • ὡς εἴγε ὁ λόγος ἐστὶν ὑμῖν υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἡμεῖς ἐπαινοῦμεν: 1
  • ὡς περὶ θεοῦ: 1
  • ὡς ἐκ παλινῳδίας: 1
  • ὡς ἐν Χριστῷ: 1
  • ὡς ἔχει, ἔχει: 1
  • ὡφείλετο πάντας ἀποθανεῖν . . . ὑπὲρ πάντων τὴν θυσίαν ἀνέφερεν, ἀντὶ πάντων τὸν ἑαυτοῦ ναὸν εἰς θάνατον παραδιδούς, ἵνα τοὺς μὲν πάντας ἀνυπευθύνους καὶ ἐλευθέρους τῆς ἀρχαίας παραβάσεως ποιήσῃ . . . ὁ πάντων θάνατος ἐν τῷ κυριακῷ σώματι ἐπληροῦτο καὶ ὁ θάνατος καὶ ἡ φθορὰ διὰ τὸν συνόντα λόγον ἐξηφανίζετο. θανάτου γὰρ ἦν χρεία, καὶ θάνατον ὑπὲρ πάντων ἔδει γενέσθαι, ἵνα τὸ παρὰ πάντων ὀφειλόμενον γένηται: 1
  • ὥσπερ διαιρέσεις χαρισμάτων εἰσί, τὸ δὲ αὐτὸ πνεῦμα, οὕτω καὶ ὁ πατὴρ ὁ αὐτός μέν ἐστι, πλατύνεται δὲ εἰς υἱὸν καὶ πνεῦμα.: 1
  • ὥσπερ οὖν δυνάμεις Θεοῦ πλείονές εἰσιν, ὧν ἑκάστη κατὰ περιγραφήν, ὧν διαφέρει ὁ σωτήρ, οὗτως ὁ λόγος — εἰ καὶ παρ᾽ ἡμῖν οὐκ ἔστι κατὰ περιγραφὴν εκτὸς ἡμῶν — νοηθήσεται ὁ Χριστὸς κ.τ.λ.: 1
  • Ὡς ἐν ναῷ — ἐλθόντα τὸν λόγον καὶ ἐνοικήσαντα ἐν Ιησοῦ ἀνθρώπῳ ὄντι: 1
  • Ὥσπερ μεγάλου βασιλέως εἰσελθόντος εἴς τινα πόλιν μεγάλην, καὶ οἰκήσαντος εἰς μίαν τῶν ἐν αὐτῇ οἰκιῶν, πάντως ἡ τοιαύτη πόλις τιμῆς πολλῆς καταξιοῦται, καὶ οὐκέτι τις ἐχθρὸς αὐτὴν οὔτε λῃστὴς ἐπιβαίνων καταστρέφει, πάσης δὲ μᾶλλον ἐπιμελείας ἀξιοῦται διὰ τὸν εἰς μίαν αὐτῆς οἰκίαν οἰκήσαντα βασιλέα· σὕτως καὶ ἐπὶ τοῦ πάντων βασιλέως γέγονεν. Ελθόντος γὰρ αὐτοῦ ἐπί τὴν ἡμετέραν χώραν καὶ οἰκήσαντος εἰς ἓν τῶν ὁμοίων σῶμα, λοιπὸν πᾶσα ἡ κατὰ τῶν ἀνθρώπων παρὰ τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλὴ πέπαυται, καὶ ἡ τοῦ θανάτου ἡφάνισται φθορὰ ἡ πάλαι κατ᾽ αὐτῶν ἰσχύουσα.: 1
  • ῥίζα τῆς θεότητος: 1
  • ‘Λόγος μὲν ἄνωθεν, Ἰησοῦς δὲ Χριστὸς ἄνθρωπος ἐντεῦθεν — Χριστὸς ἀπο Μαρίας καὶ δεῦρό ἐστιν — ἄνθρωπος ἦν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐν αὐτῷ ἐνέπνευσεν ἄνωθεν ὁ λόγος· ὁ πατὴρ γὰρ ἅμα τῷ υἱῷ (scil. τῶ λόγῳ) εἷς Θεός, ὁ δὲ ἄνθρωπος κάτωθεν τὸ ἴδιον πρόσωπον ὑποφαίνει, καὶ οὕτως τὰ δύο πρόσωπα πληροῦνται — Χριστὸς ἐντεῦθεν τῆς ὑπάρξεως τὴν ἀρχὴν ἐσχηκώς — λέγει Ἰησοῦν Χριστὸν κάτωθεν,: 1
« Prev Greek Words and Phrases Next »
VIEWNAME is workSection