Contents

« Prev Greek Words and Phrases Next »

Index of Greek Words and Phrases

  • Τὸ ἀεικὶνητον θείον μεν, καὶ λόγον ἔχον καὶ ἔμφρον. : 1
  • ἀιωνιος: 1
  • ἀντιτυπία: 1
  • ἀπὸ τοῦ κοινοῦ: 1
  • Ἀγέννητον τὸ πᾶν καὶ ἀνώλεθρον: 1
  • Ἀγεννητὸν τὸ πᾶν.—ἐξ οὖ γὰρ γέγονεν, ἐκεῖνο πρῶτον τοῦ παντός ἐστι.—Τό γέ δὲ πᾶν γενόμενον σῦν πᾶσι γὶνεται, καὶ τοῦτο γε δὲ ἀδύνατον—Ἐκτὸς γὰρ τοῦ Παντὸς, οὐδέν.: 1
  • Ἀγροικότερον ἐσπὼν ὁ Ἰησοῦς, Τῷ θέλοντι τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν ἄφες καὶ τὸ ἱμάτιον, βιωφελέστερον κεκίνηκε τὸν λόγον καὶ παρέστησεν οὕτως ἐνπὼν, ἤ ὡς ἐν τῷ Κρίτωνε Πλάτων, οὗ μηδ᾽ ἀκούειν ἱδιῶται δὐνανται, ἀλλά μόγις οἱ τὰ ἐγκύκλια πρὸς της σεμνῆς Ἑλλήνων φιλοσοφἱας μεμαθηκότες: 1
  • Ἀεὶ ὄντος τοῦ κέσμου, ἀναγκαῖον καὶ τὰ μέρη αὐτοῦ συνυπάρχειν. Λέγω δε μέρη οὐρανὸν, γὴν: 1
  • Ἀλλ᾽ ὁι πολλοὶ ταῦτα μεν οὺ πράττουσιν· ἐπὶ δε τὸν λόγον καταφεύγοντες οἴονται ἀιλοσοφεῖν, καὶ οὕτως ἔσεσθαι στουδαῖοι· ὁμοιον τε πιιοῦντες τοῖς κάμνουσιν, οἱ τῶν ἰατρῶν ἀκούουσι μὲν ἐπιμελῶς; πιοοῦσι δ᾽ οὐθεν τῶν προστασσομένων, ὥσπερ οὖν οὐδ᾽ ἐκεῖνοι εὖ ἕξουσι τὸ σῶμα, οὕτω θεραπευόμενοι· οὐδ᾽ οὗτοι τῆν ψυχὴν, οὕτων φιλοσοφοῦντες.: 1
  • Ἀλλ᾽ οὐδὲν τάχ???? ἄνἴσως ἔιη χαλεπὸν ἐνδείξασθαι τοῦτόγε, ὡς ἐπιμελεῖς σμικρῶν εἰσι θεοὶ, οὐκ ηπιον: 1
  • Ἀπαύγασμα τῆς δόξης ἀυτοῦ: 1
  • Ἀυτόθεος: 1
  • Ἄλλοις δὲ, ὅση δύναμις, ἀποδεικτικῶς δἰ ἐρῶτήσεων καὶ ἀποκρίσεων προσερχόμεθα· Ὀυδὲ λέγομὲν, (τὸ μετὰ χλεύης ὑπὸ τοῦ Κέλσο ἐιρημὲνον) ὅτι Πίστευσον, ὃν ἐισηγοῦμαι σοι, τοῦτον εἶναι ὑιὸν Θεοῦ, κἄν ἦ δεδεμένος ἀτιμότατα, ἢ κακολασμένος ἄισχιστα——Ὀυδὲ φαμὲν, ταύτη καὶ μάλλον πίστευσον.: 1
  • Ἄναρχον καὶ ἀτελέυτήιον: 1
  • Ἅυτη μεν οὐν ἡ δικαιοσύνη, ἀρετὴ μεν ἐστι τελεία· καὶ οὐθ᾽ Ἕσπερος οὐθ᾽ Ἑῶος οὕτω θαυμαστόν.: 1
  • ἐνώπιὸν μου: 1
  • ἔσονται γάρ, φησι νεκρῖς λατρεύοντες, ὡς καὶ ἐν τῷ Ἰσραηλ ἔσεβάσθησαν.: 1
  • ἕως ἂν ἔλθῃ τὰ ἀποκείμενα αὐτῷ: 1
  • Ἐι γὰρ νοῦν εἴχομεν, ἄλλό τι ἔδει ἡμᾶς ποιεῖν καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ, ἢ ὐμνεῖν τὸ θεῖον, καὶ ἐυφημεῖν, καὶ ἐπεξέρχεσθαι τὰς χάρι9τας; Ὀυκ ἔδει καὶ σκάπτοντας καὶ ἀροῦντας καὶ ἐσθίοντας ἄδειν τὸν ὕμνον τὸν ἐις τὸν θεόν· Μέγας ὁ θεὸς, ὅτι ἡμῖν παρέσχεν οργανα ταῦτα δὶ ὧν τὴν γῆν ἐργασόμεθα; Μέγας ὁ θεὸς, ὅτι χεῖρας δέδωκεν,: 1
  • Ἐι δὲ τοῦ ὅλου κόσμου ὁ θεός οὗ: 1
  • Ἐι δε μὴ λανθάνετον τοὺς θεοὺς, ὁ μεν δ͗καιος θεοφιλὴς ἂν εἔη, ὁ δε ἄδικος θεομισὴς——Τῷ δε θεοφιλεῖ, ὅσα γε ὑπὸ θεῶν γίγνεται, πάντα γίγνεται ὡς οἶόντε, ἄριστα.——Ὅυτως ἅρα ὑποληπτέον περὶ τοῦ δικαίου ἀνδρὸς, ἐάν τ᾽ εν πενία γίγνεται, ἒαν τ᾽ εν νόσοις, ἤ τινι ἄλλῳ τῶν δοκούντων κακῶν, ὡς τούτῳ ταῦτα εἰς ἀγαθόν τι τελευτήσει ζῶντι ἢ καὶ ἀποθανόντι. Ὀυ γὰρ δη ὑπό γε θεῶν ποτὲ ἀμελεῖται, ὃς ἂν προ θυμεῖσθαι ἐθέλῃ δίκαιος γίγνεσθαι, καὶ ἐπιτηδευων ἀρετην είς ὅσον δυνατὸν ἀνθρώπῳ ὁμοιοῦσθαι θεῷ.: 1
  • Ἐι δεὐ αὖ οἶον ἀποδημῆσαὶ ἐστιν ὁ θάνατος ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον, καὶ ἀληθῆ ἐστι τὰ λεγόμενα, ὡς ἄρα ἐκεῖ εἰσι πάντες οἱ τεθνεῶτες: 1
  • Ἐισὶ γάρ τινες ἱ νομὶζουσιν εἷναι τὰ θεῖα, καὶ τοιαῦτα ὀ λόγος αὐτὰ ἐξεφηνεν, ἀγαθὰ, καὶ δυναμιν ἔχοντα την ἀκροτάτην, καὶ γνῶσιν την τελειοτάτην, τῶν μεντοι ἀνθροπίνων καταφρονεῖν, ὡς μικρῶν καὶ ἑυτελῶν ὄντων, καὶ ἀναξίων τῆς ἑαυτῶν ἐπιμελείας.: 1
  • Ἐκδέξασθε τὸν θεόν· ὅταν ἐκεῖ νος σημῄνῃ καὶ ὐπολύσῃ ὐμᾶς ταύτης τῆς ὐπηρεσἰας τότ᾽ ὑπολὺεσθε πρὸς αὐτόν· ἐπὶ δὲ τοῦ παρίντος ἀνάσχεσθε ἐνοικοῦντες ταύτην τὴν χώραν, εἰς ἣν ἐκεῖνος ὐμᾶς ἔταξεν. Μείνατε, μὴ ἀλογίστως ἀπέλθητε.: 1
  • Ἐμοὶ γὰρ δοκεῖς ὦ Σώκρατες, περὶ τῶν τοιούτων ἰσως ἅσπερ καὶ σοὶ· τὸ μὲν σαφὲς εἰδέναι ἐν τῷ νῦν βὶῳ ἢ ἀδύνατον εἶναι, ἢ πα9γχάλεπον τὴ τὸ μέντοι ἀυτὰ [leg: 1
  • Ἐν βύθῳ ἀλήθεια: 1
  • Ἐπεὶ δε ἡ τοῦ θεοῦ μεν μοῖρα ἐξήτηλος ἐγίγνε‘ ο ἐν αὐτοῖς, πολλῷ τῷ θνητῷ καὶ πολλάκις ἀνακεραννυμένη, τὸ δὲ ἀνθρώπινον ἧθος ἐπεκράτει, τότε Θεὸς ὁ Θεῶν Ζεὺς, ἄτε δυνάμενος καθορᾷν τὰ τοιαῦτα, ἐνννόησας γένος ἐπιεικὲς ἀθλίως διατιθέμενον, δικην αὐτοῖς ἐπιθεῖναι βουληθὲις: 1
  • Ἑμοὶ μὲν ἀπογανουμίνῷ, ὑμῖν βιωσομένοις· ὁπότεροι δε ἡμῶν ἔρχονται ἐπὶ ἄμεινον πρᾶγμα, ἄδηλον παντὶ πλην ἢ τῷ θε.: 1
  • Ἔιποιμι δ᾽ ἂν ἀληθεύειν, τους δυνηθέντας διαθεῖναι τοὺς ἀκροατὰς τῶν λεγομένων οὕτω βιοῦντας, ὡς τούτων οὕτως ἐχοντων. Διατίθενται Ἰουδαῖοι καὶ Χριστιανοὶ περὶ τοῦ ἀπ᾽ ^ὐτ8ῶν καλουμένου μέλλοντος αἰῶνος. ——δεικνύτω οὗν καὶ κέλσος ἢ ὁ βουλόμενος, τὶνες διετέθησ: 1
  • Ἔν τινε φρούρα ἔσμεν ὁι ἄνθρωποι, καὶ οὐ δεῖδὴ ἑαυτὸν ἐκ ταύτης λύειν, οὐδ᾽ ἀποδιδράσκειν.——Θεοὺς εἷναι ἡμῶν τοὺς ἐπιμελουμενους. καὶ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἒν τοῦ κτημάτων τοις θεοῖς εἶναι.——Ὀυκοῦν καὶ σὺ ἂν, τοῦ σαυτοῦ κτημάτων εἴτι αὐτὸ ἑαυτὸ ᾶποκτιννύοι, μὴ σημήναντός σου ὅτι βούλει αὐτὸ τεθνᾶναι, χαλεπάνοι9ς ἂν αυτῷ, καὶ. εἴ τινα ἔχοις τιμωρίαν, τιμωροῖ ο ἔν. : 1
  • Ἔνιοι ὐποκεχυμενους ἔχουσι τοὺς ὀφθαλμοὺς, καὶ μὴ βλέποντας τὸ φῶς τοῦ ἡλίου. Ὅυτω καὶ σὺ, ὦ ἄνθρωπε, ἔχεις ὐποκεχυμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς ψυχῆς σου ὐπὸ τῶν ἀμαρτημάτων καὶ τῶν ἀράξεών σου τῶν πονηρῶν.: 1
  • Ἕπου ἐυξάμενος μετ᾽ ἐμοῦ——Καὶ μοι δύσβατός γέ τις τόπος φαίνεται καὶ ἐπίσκιος· ἔστιν οὖν σκοτεινὸς καὶ δυσδιερεύνητος.: 1
  • ἡδοξε δὲ, καὶ νῦν ἔτι δοκεῖ, τὰ μὲν ἄλλα ἐπιτηδεύματα πάντα, οὐ σφόδρα χαλεπὰ εἷναι· τὸ δὲ τίνα τρόπον χρὴ γίγνεσθαι χρηστοὺς ἀνθρώπους, παγχάλεπον.: 1
  • ἡτι δὲ ἐκ νηπίου πᾶσιν ἡμῖν συντέθραπται [ἡδονὴ] διὸ καὶ χαλεπὸν αποτρίψασθαι τοῦτο τὸ πάθος, ἐγκεχρωσμένον τῷ βίῳ.: 1
  • Ἡμεῖς μὲν οὖν οὕ φαμένοτὸ διαφθαρὲν σῶμα ἐπανέρχεσθαι εἰς τὴν ἐξ ἀρχῆς φύσιν, ὡς οὐδὲ τὸν διαφθαρέντα κόκκον τοῦ σίτου· λέγομεν γὰρ, ὥστερ ἐπὶ τοῦ κόκκου τοῦ σίτου ἐγείρεται στάχυς οὓτω λόγος τις ἔγκειται τῷ σώματι. ἀφ᾽ οὖ μὴ φθειρομένου ἐγέιρεται τὸ σῶμα ἐν ἀφθαρσία.: 1
  • Ἥδη δὲ Μάρκου καὶ Λουκᾶ τῶν κατ᾽ ἀυτοὺς ἐυαγγελίων τὴν ἕκδοσιν πεποιημὲνων, Ἰωάννην ἀποδέξασθαι μὲν φασὶν, ἀλήθειαν ἀυτοῖς ἐπιμαρτυρήσαντα·: 1
  • ἵνα πληρωθῆ: 1
  • ὁ ἄγγελος τῆς διαθήκης: 1
  • ὁ ὢν: 1
  • Ὀὐκ ὅτι ἀλλότριά ἐστι τὰ Πλάτωνος διδαγμάτα τοῦ Χριστοῦ ἀλλ᾽ ὅτι οὐκ ἔστι πάντη ὅμοια, ὥσπερ οὐδὲ τὰ τῶν ἄλλων.——ἕκαστος γὰρ τὶς, ἀπο μέρους τοῦ σπερματικοῦ θείου λογου τὸ συγγενὲς ὀρῶν, καλῶς ἐφθέγξατο. Οἱ δε τἀναντία αὐτοῖς ἐν κυριωτέροις ἐιρηκότες, οὐκ ἐπιστήμην τὴν ἄποπτον καὶ γνῶσιν τὴν ἀνέλεττον φαίνονται ἐσχηκέναι.: 1
  • Ὀλίγους μεν ὤνησεν ἡ περὶκαλλὴς καὶ ὐπιτετηδευμένη Πλάτωνος λέξις, πλ ονας δὲ ἡ τῶν ἐυτελέστερον ἅμα καὶ πραγματικῶς καὶ ἐστοχασμενως τῶν πολλῶν διδαξάντων καὶ γραψάντω9ν· ἔστι γοῦν ἰδειν, τὸν μεν Πλάτωνα εν χερσι τῶν δοκούντων εἷναι φιλολόγων μόνον.: 1
  • Ὀυδὲν γὰρ ἄλλο πράττων ἐγὼ περιέρχομαι, ἢ πείθων ὑμῶν καὶ νεωτέρους καὶ π9ρεσβυτέρους, μήτε σωμάτων ἐπιμελεῖσθαι, μήτε χρηματων πρότερον, μήτε ἄλλου τινὸς, οὕτω σφόδρα, ὡς τῆς ψυχῆς, ὅπως ὡς ἀρίστη ἔσται· λέγων. ὅτι οὐκ ἐκ χρημάτων ἡ ἀρετὴ γίνεται, ἀλλ᾽ ἐξ ἀρετὴς χρήματα καὶ τἄλλα ταγαθὰ τοῖς ἀνθρώποις ἅπαν9τα, καὶ ἐδίᾳ καὶ δημοσίᾳ.: 1
  • Ὀυδείς τε ἀυτῶν πώποτε τὰ συμβάντα τῶς προανῃρημένοις τρέσας, ἐξέστη της ἑταιρίας, οὐδὺ ἀντεκήρυξε τοῖς ἄλλοις, εἰς φῶς ἀγαγὼν τὰ συντεθειμάνα. Ἀλλὰ καὶ ὁ ζῶντα προδοῦναι τολλήσας ἀυτὸν, ἀυτοχειρίᾳ καθ᾽ ἑαυτοῦ παραχρῆμα τὴν δίκην ἐπεσπάσατο: 1
  • Ὀυκ ἔστιν οὖ ἓνεκα ἂν θεὸς ψέυδοιτο.—Κομιδῆ ἅρα ὁ θεὸς ἁπλοῦν καὶ ἀληθὲς ἔν τε ἔργῳ καὶ ἐν λύγῳ. Καὶ οὔτε ἄλλους ἐξαπατᾶ, οὔτε κατὰ φαντασίας, οὔτε κατὰ λόγους, οὔτε κατὰ σημείων πομπὰς, οὔθ ὓπαρ οὔδ᾽ ὄναρ.: 1
  • Ὀυκ οἶδα ὅπως μ9ακαρίους ὑπολάβῳ τοὺς μηθὲν ἀπολαύσαντας τῆς ἀρετῆς ἀγαθὸν, δἰ αὐτὴν δὲ ταύτην ἀπολλυμένους.: 1
  • Ὀυκοῦν καὶ τὸ ὅσιον, διότι ὅσιόν ἐστι, φιλεῖται ὑπὸ τῶν θεῶν· ἀλλ᾽ οὖκ ὅτι φιλεῖτας, διὰ τοῦτο ὅσιόν ἐστι.: 1
  • Ὁ γὰρ Ζεὺς ἐξ ἐαυτοῦ τὸν Ἀσκλήπιον· ἐγέννησεν εἰς δε τὴν γῆν διὰ τῆς ἡλίου γονίμου ζωῆς ἐνέφῃνεν· οὖτος ἐπὶ γῆς ἐξ οὐρανοῦ ποιησάμενος πρόοδον, ἐνοειδῶς μὲν περὶ τὴν Ἐπίδαυρον ἐφάνη.: 1
  • Ὁ γῆν, οὐρανὸν, καὶ Θεοὺς, καὶ π8άντα τὰ ἐν οὐρανῷ καὶ τὰ ἐν ἄδου καὶ ὐπὸ γῆς ἕἅπαντα ἐργασάμενος. : 1
  • Ὁ θεὸς γὰρ αὐτοῖς ταῦτα, καὶ ὅσα καλῶς λέλέκται, ἐφανέρωσε.: 1
  • Ὁ πωητὴς καὶ πατὴρτοῦδε τοῦ πάντος: 1
  • Ὄσων γάρ ἐστιν ἀρχῶν ἐνέργεια ἡ σωματικὴ δῆλον ὅτι τᾶυτας ἄνευ σώματος ἀδύνατον ὑσάρχειν οἷον βαδίζειν ἄνευ ποδῶν.: 1
  • Ὄυ τοι ἔγωγε, ὧ παῖδες, οὐδὲ τοῦτό πώποτε ἐπέισθην, ὡς ἡ ψυχὴ ἑως ἂν ἐν θ9νητῶ σώματι ἧ ζ????· ὅταν δὲ τούτου ἀπαλλαγῆ, τέθνηκ9εν. Ὀυδέ γε ὅπως , ἄφρων ἔσται ἐ ψυχὴ ἐπειδην τοῦ Ἅφρονος σώματος δίχα γένηται, οὐδὲ τοῦτο πέπεισμαι. Ἀλλ᾽ ὅταν ἄκρᾶτος καὶ καθαρὸς ὁ νοῦς ἐκκριθῆ, τὸτε κ9αὶ φρονιμώτατον εἰκὸς αὐτὸν εἶναι.: 1
  • Ὅσπερ σὺ κολάσεις αἰωνίους νομίζεις, οὕτῶ καὶ οἱ τῷν ἱεξών ἐκείνων ἐξηγηταί τεληταί τε καὶ μυσταγωγοί.: 1
  • ὕστερον τρότερον: 1
  • Ὥσπερ γὰρ καὶ τὰ τῶν νυκτερίδων ὄμματα πρὸς το φέγγος ἔχει τὀ μεθ᾽ ἡμέραν, οὕτω καὶ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς ὁ νοῦς πρὸς τὰ τῇ φύσει φανερώτατα πάντων.: 1
  • Ὥστε μηκέτι κατὰ τὸ παλαιὸν βραχεῖς τινας καὶ ἁριθμῶ ληπτοὺς, ὀρθὰς περὶ Θεοῦ φέρειν δόξας· ἁλλὰ μυρὶα πλήθη βαρβάρων.: 1
  • ——ἂγραπτα κᾷσφαλῆ θεῶν Νόμιμα·—— Ὀυ γάρ τι νῦνγε κᾷχθὲς, αλλ᾽ ἀεί ποτε Ζῇ τᾶυτα, κο̰δεὶ; οἶδεν ἐξ ὅτου᾽ φάνη. Τούτων ἐγὼ οὖκ ἕμελλον, ἀνδρὸς οὐδενὸς Φρόνημα δείσασ᾽, ἐν θεοῖ σι τὴν δίκην Δύσειν.: 1
  • Αἰ δε τοῦ Θεοῦ Χριστῷ μαθητευθεῖ σαι ἐκκλησίαι, συνεξεταζόμεναι ταῖς ὥν παροικοῦσι δήμων ἐκκλἠσίαις· ὢς φωστῆρές εἰσιν ἐν κόσμῳ, Τίς γὰρ οὖκ ἂν ὁμολογήσαι, καὶ τοὺς χείρους τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας καὶ συγκρίσει τῶν βελτιόνων ἐλάττους, πολλῷ κρείττους τωγχάνειν τῶν ἐν τοῖς δήμοις ἐκκλησιῶν.: 1
  • Ανὴρ δίκαιὂς ἐστιν, οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, Ἀλλ᾽ ὅστις ἀδικεῖν ὅυνάμενος μὴ βούλεται. Ὀυδ᾽ ὃς τὰ αικρὰ λαμβάνειν ἀπέσχέτο, Ἀλλ᾽ ὃς τὰ μεγάλα καρτερεῖ μὴ λαμβάνων, Ἕχειν δυνάμενος, καὶ κρατεῖν αζημίως. Ὀυδ᾽ ὅς γε ταῦτα π8άντα διατηρεῖ μόνον, Ἀλλ᾽ ὅστις ἄδολον γνησίαν τ᾽ ἔχων φύσιν, ̓Ειναι δίκαιος, κ᾽ οὐ δοκεῖν εἷναι θέλει.: 1
  • Γέγραπται δε αὐτὸν πάλιν ἀναστήσεσθαι, μεθ᾽ ὦν ὀ Κύριος ἀνίστησι.: 1
  • Δῆλον ὡς οὐδὲν ἀδύνατον καὶ ἡμᾶς μετὰ τὸ τελευτῆσαι, πάλιν περιόδων τινῶν εἰλυμένων χρόνου, εἰς ὃ νῦν ἐσμεν ἀποκαταστήσεσθαι σχῆμα.: 1
  • Δεῖν γὰρ περὶ αὐτὰ ἕν γε τι τούτων διαπράξασθαι· ἢ μαθεῖν ὅπη ἔχει, ἢ, εἰ ταῦτα ἀδυνατον τὸν γοῦν βέλτιστον τῶν Ἀνθρωπίνων Λόγων λαβόντα καὶ δυσελεγκτότατον, ἐπὶ τοῦτο ἀχούμενον, ὥστερ ἐπὶ σχεδίας, κινδυνεύοντα διαπλεῦσαι τὸν βίον· εἰ μή τις δύναιτ ἀσφαλέστερον καὶ ἀκινδυνότερον, ἐπὶ βεβαιοτέρου ὀχήματος, ἢ Λόγου Θείου τινὸς, διαπορευθῆναι.: 1
  • Δεινοὺς γὰρ ἂν παρεῖχεν ἔρωτας, ἔιτι τοίουτον ἐαυτῆς ἐναργες ἔιδωλον παρείχετο, : 1
  • Δευκαλίωνι φασι περιστερὰν ἐκ τῆς λάρνακος ἀφιεμένην δήλωμα γενέσθαι, χειμῶνος μὲν ἔισω πάλιν ἐνδυομένην, ἐυδίας δὐ ἀποπτᾶσαν.: 1
  • Δημιουργός: 1
  • Διὰ τί οὐχὶ καὶ βεβασανισμένως τοὺ ἐπαγγελλομ̥νους τὰς δονάμεις ἐξετάσομεν ἀπὸ τοῦ βίου καὶ τοῦ ἡθους καὶ τῶν ἐπακολουθούντων ταῖς δυνάμεσιν, ἤτοι εἰς βλάβην τῶν ἀνθρῶπων, ἢ εἰς ἡθῶν ἐπανόρθωσιν.: 1
  • Εἰ μὴ ἔσται παρὰ τὰ ἀιςθητὰ ἄλλα, οὖκ ἔσται ἀρχὴ καὶ τάξις, ἀλλ᾽ ἀεὶ τ8ῆς ἀρχης ἀρχη. : 1
  • Εἶπεν, ὃ δὴ τελευταῖον ἐφθέγξατο· Ὦ Κρίτων, τῷ Ασκληπιῷ ὀφείλομcν ἀλεκτρυόνα· ἀλλὰ ἀπόδοτε, καὶ μὴ ἀμελήσηςε.: 1
  • Εἷτα τὸν λοιπὸν χρόνον καθεύδοντες διατελεῖτε ἂν, εἰ μή τινα ἄλλον ὑμῖν ὁ Θεὸς ἐπιπέμψειε, κηδομενος ὑμῶν.: 1
  • Εὖ γὰρ χρὴ εἰδέναι, ὃ, τι περ ἂν σωθῇ τε καὶ γένηται οἷον δεῖ, ἐν τοιαύτῃ καταστάσει πολιτειῶν, Θεοῦ μοῖραν αὐτὸ σῶσαι.: 1
  • Θεὸς ἐκ Θεοῦ: 1
  • Θεόν ἀςώματον ἀπέφηνς. : 1
  • Κἄν εἰ μὴ δυνατὸν εἴη ταῦτα λανθάνειν καὶ θεοὺς και ἀνθρώπους, ὅμως δοτέον εἷναι, τοῦ λόεου ἕνεκα ἵνα αὐτὴ δικαιοσύνη πρὸς ἀδικίαν αὐτην κριθείη.: 1
  • Κόσμος ἀυτὸς ἐξ ἑαυτοῦ ἀϊδιός ἐστι καὶ αὐτοτελὴς, καὶ διαμένων τὸν πάντα ἀιῶνα.: 1
  • Κᾀκεῖνο δε πῶς οὐ μεστὸν ἐκπλήξεως, τὸ πλάνους ἄνερας καὶ ἰδιώτας, μήτε λαλεῖν μήτε ἀκούειν πλέον τῆς πατρίου φωνῆς ἐπισταμένους, μὴ μόνον διὰνσηθῆναι τολμῆσαι προελθεῖν ἐπὶ την τῶν ἐθνῶν ἁπ8άντων περίοδον, ἀλλὰ καὶ προελθοντας κατορθῶσαι τὸ ἐπιτηδευμα; Σκεψαι δὲ, ὁποῖον ἐστὶ, καὶ τὸ μηδενα μηδαμοῦ διάφωνον ἐξενεγκεῖν περὶ τῶν πράξεων τοῦ Ἰησοῦ λόγον. Εἰ γὰρ ἐπὶ πάντων ἀμφιγνοουμένων πραγμάτων, ἔν τε τοῖς κατὰ νόμους δικαστηρίοις, καὶ ἐν ταῖς κοιναῖς ἀμφισβητήσεσι, τῶν μαρτύρων συμφωνία κυροῖ τὸ ἀμφιγνοουμὲνον· πῶς οὐκ ἂν ἡ ἀλήθεια καὶ ἐπὶ τῶνδε συσταίη, δώδεκα μὲν ὄντων Ἀποστόλων, εβδομήκοντα δὲ Μαθητῶν, μυρίου τε πλήθους τούτων ἐκσὸς, ἁπάντων θαυμαστην συμφωνίαν ἐπιδεδειγμένων, καὶ μαρτυρησάντων γε τοῖς ὑπὸ τοῦ Ἰησοῦ πεπραγμένοις, οὐκ ἀνιδρωτὶ, διὰ δὲ βασάνων ὐπομονῆς, καὶ πάσης ἀικίας καὶ θανάτου.: 1
  • Κῃρύττειν δὐ ἀγροίκους ἄνδρας ἐις πάντας τὸ τοῦ Ἰησοῦ ὄνυμα, καὶ τοὺς μὲν ἀυτῶν τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καὶ ἀυτήν τε τὴν βασιλικωτατην πόλιν νείμασθαι· τοὺς δὲ τὴν Περσῶν, τοὺς δὲ τὴν Ἀρμενίων, ἑτέρους δὲ τὸ Παρθῶν ἔθνος, καὶ αὖ πάλιν τὸ Σκυθῶν, τινὰς δὲ ἤδη καὶ ἐπ᾽ ἀυτὰ της ὀικουμένης ἐλθεῖν τὰ ἄκρα, ἐπί τε τὴν Ἰνδῶν φθάσαι χώραν, καὶ ἐτέρους ὑπὲρ τὸν ᾨκεανὸν παρελθεῖν ἐπὶ τὰς καλουμένας Βρεττανικὰς νήσους· ταῦτα οὐκ ἔτ᾽ ἔγω γε ἡγοῦμαι κατὰ ἄνθρωπον εἶναι, μήτι γε κατ8ὰ ἐυτελεῖς καὶ ἰδιώτας, πολλοῦ δεῖ κατὰ πλάνους καὶ γόητας.: 1
  • Καὶ ἐι βούλει, παραδεὶγματι σί τι9νη τῶν γνωρίμων ξεναγήσσ πρὸς τὸ ζητέυενον· φασὶ γὰρ ὅτι καθ8άπερ ἄιτιον τὸ σῶμα τῆς ἑκάστου σκιᾶς γὶνεται· ὁμόχρονος δὲτῷ σώματι ἡ σκιὰ, καὶ οὐχ ὁμότιμος· οὕτω δὴ καὶ ὅδε ὁ κόσμος παρακολουθημά ἐστι τῷ Θεοῦ ἀιτίο9υ ὄντος αὐτῷ τοῦ εἶναι, κ9αὶ συναϊδιός ἐστι τῷ Θεῷ, οὐκέτι δέ καὶ ὁμότιμος. : 1
  • Καὶ ὁι μετὰ λόγου βιώσαντες, Χριστιανόι εἰσι, κἂν ἀθεοι ἐνομίσθησαν· οἷον ἐν Ἕλλησι μεν Σωκράτης καὶ Ἡράκλειτος, καὶ ὁι ὅμοιοι αὐτοῖς ἐν βαρβάροις δὲ Ἀβραὰμ,: 1
  • Καὶ γὰρ ἂν εἴν, εἰ πρός τὰ δῶρα καὶ τὰς θυσίας ἀποβλέπουσιν ἡμῶν οἱ θεοὶ, ἀλλὰ μὴ πρὸς τὴν ψυχὴν, ἄν τις ὅσιος καὶ δίκαιος ὢν τυγχάνη. Πολλῷ γε μᾶλλον, οἶμαι, ἢ πρὸς τὰς πολυτελεῖς ταῦτας πομπάς τε καὶ θυσίας.: 1
  • Καὶ μεν τά γε μέγιστα ἐπίχειρα ἀρετῆς καὶ προκέιμενα ἆθλα ού διεληλύθαμεν.——Τί δ᾽ ἂν ἔν γε ὀλίγῳ χρόνω μέγα γένοιτο; πᾶς γὰρ οὖτός γεὁ εν πάιδος μέχρι πρεσβύτου χρόνος πρὸς πάντα ὀλίγος πού τις ἂν εἴη.: 1
  • Καὶ το παράπαν ζῆν, μέγιστον μὲν κακὸν, τὸν ξὐμπαντα χρὀνον ἀθάνατον ὄντα, καὶ κεκτημένον πάντα τὰ λεγόμενα ἀγαθὰ, πλὴν δικαιοσύνης τε καὶ ἀρετῆς ἀπάσης.: 1
  • Καθ᾽ ἡμᾶς γὰρ ἡ αὐτὴ ἀρετὴ ἐστι τῶν μακαρίων πάντων· ὥστε καὶ ἡ αὐτὴ ἀρετὴ ἀνθρώπου καὶ Θεοῦ.: 1
  • Καθ᾽ ἡμᾶς γὰρ ἡ αὐτὴ ἀρετή ἐστι τῶν μακαρίων πάντων· ὥστε καὶ ἡ ἀυτὴ ἀρετὴ ἀνθρώπου καὶ Θεοῦ: 1
  • Κλέπτειν νενόμιστο τοὺς ἐλευθέρους παῖδας, ὅ τί τις δύναιτο.: 1
  • Κυρῶσαὶ τε τὴν γραφὴν εἰς ἔντευξιν ταῖς ἐκκλησίαις.: 1
  • Μέσον τοίνυν σαυτὸν στήσας τῶν περὶ τοῦ Ἀριστέου γινομένων, καὶ τῶν περί τοῦ Ἰησοῦ ἱστορ9ουμένων, ἵδε εἰ μὴ ἐκ τοῦ ἀποβάντος, καὶ τῶν ὡφελουμέ_ων εἰς ἡθῶν ἐπανόρθωσιν καὶ ἐυλάβειαν τὴν πρὸς τὸν ἐπὶ πᾶσι θεὸν, ἐστὶν εἰπεῖν· ὅτε πιστευτέον μὲν ὡς οὐκ ἀθεεὶ γενομένοις τοῖς περὶ Ἰησοῦ ἑστορουμένοις, οὐχὶ δε τοῖς περὶ τῆς Προκοννησίου Ἀριστέου. Τί μὲν γὰρ βουλομένη ἡ π9ρόνοια τὰ περὶ τὸν Αριστέαν παράδοξα ἐπραγματεύετο, καὶ τί ὡφελῆσαι τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει βουλομένη, τά τηλικ^ῦτα (ὡς ὄιει) ἐπιδεἰκνυτο, οὠκ ἔχεις λέγειν.: 1
  • Μεγάλης βουλῆς γἄγελος: 1
  • Νῦν δε εὠ ἴστε ὅτι παρ᾽ ἄνδρας τε ἐλπίζω ἀφὶξεσθαι ἀγαθοὺς, καὶ τοῦτο οὖκ μὲν ἂν πάνυ διϊσχυρισαὶμην: 1
  • Νοῦν πρὸ κόσοου εἶναι, οὐχ ὡς χρόνῳ πρότερον αὐτοῦ ὄντα, ἀλλ᾽ ὅτι ὁ κόσμος παρὰ νοῦ ἐστὶ, φὐσει πρότερος ἐκεὶνος καὶ ἄιτιον τούτου. : 1
  • Νοῦς: 1
  • Νοῦς.: 1
  • Νομοθέτης ὅστις νοῦν κέκτηται, οὔτοτε μὴ τολμήσῃ καινοτομῶν ἐπὶ θεοσεβειαν, ἥτιις μὴ σαφὲς ἔχει τι, τρέψαι πόλιν ἐαυτοῦ.——μηδὲν τοπαράπαν ἐιδὼς, ὥσπερ οὐδ᾽ ὃν δυνατὸν εἰδέναι τῇ θνητῇ φύσει τῶν τοιούτων πέρι.: 1
  • Οἰ δὲ [Μωσῆν] διαδεξάμενοι, χρόνους μὲν τινας ἐν τοῖς ἀυτοῖς διέμενον δικαιοπραγοῦντ9ες, καὶ θεοσεβεῖς ὡς ἀληθῶς ὄντες· Ἕπειτ᾽: 1
  • Οἱ δὲ ἄδικοι πάμπαν αἰωνίος κακοῖς συνέζονται.: 1
  • Οἱ δε ἂν δόξωσιν ἀνιάτως ἔχειν διὰ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων, τοὺτους ἡ προσήκουσα μοῖρα ῥίπτει εἰς τὸν Τάρταρον, ὅθεν οὔποτε ἐκβαίνουσι.: 1
  • Οἱ μεν ἄρα νίκης ἕνεκα πάλης καὶ δρόμων καὶ τῶν τοιούτων, ἐτόλμησᾳν ἀπέχεσθαι.——Οἱ δε ἡμέτεροι πᾶιδες ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν, πολὺ καλλιόνος ἕνεκα νίκης.: 1
  • Οἱ μεν ἄρα νίκης ἕνεκα πάλης καὶ δρόμων καὶ τῶν τοιούτων, ἐτόλμησαν ἀπέχεσθαι.——Οἱ δὲ ἡμέτεροι παῖδες, ἀδυνατήσουσι καρτερειν, πολὺ καλλίονος ενα_α νίκής.: 1
  • Οὐ γαρ ὅσον οὐσίας ἀρετῆς ἀπεσφαλμένοι τυγχάνοὐσιν οἱ πολλοὶ, τοσοῦτον καὶ τοῦ κρίνειν τοὺς ἄλλους οἱ πονὴροὶ καὶ ἄχρηστος θεῖνν δέ τι καὶ ἔυστοχόν ἐστι καὶ τοῖσι κακοῖς ὥστε πάμπολλοι καὶ τῶν σφόδρα κακῶν, εὖ τοῖς λόγοις καὶ δέξαις διαροῦνται τους ἀμείνοὐς τῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺς χείρους.: 1
  • Οὐκ ὀλίγους, Ἕλληνας καὶ Βαρβάρους, σόφους καὶ ἀνοήτους, μέχρι θανάτου ἀγωνίζεσθαι ὑπὲρ Χριστιανισμοῦ, ἵν᾽ αὐτου μὴ ἐξομόσωνται· ὅπερ οὐδεὶς ὑπὲρ ἄλλου δόγματος ίστορηται ποιεῖν.: 1
  • Οὐκ ὅτι ἀλλότριά ἐστι τὰ Πλάτωνος διδάγματα τοῦ Χριστοῦ ἀλλ᾽ ὅτι οὐκ ἔστι πάντῃ ὅμοια· ὥστερ οὐδὲ τὰ τῶν ἄλλων.——ἕκαστος γάρ τις, ἀπό μέτους τοῦ σπερματικοῦ θείου λόγοῦ τὸ συγγενὲς ὀρῶν, καλῶς ἐφθέγξατο·——ὅσα οὖν παρὰ πᾶσι καλῶς, ἴρηται, ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν ἐστί.: 1
  • Οὔτε ????ρα ἀνταδικεῖν δεῖ, οὕτε κακῶς ποιεῖν οὐδένα ἀνθρώπων, οὐδ???? ἄν ὁτιοῦν πάσχηὑπο αὐτῶν.: 1
  • Πόθεν τὸ κακὸν: 1
  • Πᾶσα ἀνάγκη τόνδε κόσμον, εἰκόνα τινὸς εἶναι. : 1
  • Παρὰ μὲν τοῖς Ἕλλητιν εἷς τις Φάιδων καὶ οὐκ οἶδα εἰ δεὐτερος,: 1
  • Παρὰ μέν τοῖς Ἕλλησιν εἷς τις Φαίδων, καὶ οὖκ οἶδα ἐι δεύτερος, καὶ εἷς Πολέμοιν, μεταβαλόντες ἀπὸ ἀσώτου καὶ μοχθηροτάτου βίου ἐφιλοσόφησαν· παρὰ δε τῶ Ἰησοῦ, οὐ μόνον τότε οἰ δώδεκα, ἀλλ᾽ αἰεὶ καὶ πολλαπλασὶους οἵτινες γενόμενοι σωφρόνων χορός.: 1
  • Παρα μεν τοῖς Ελλησίν εἶς τις: 1
  • Περὶ τῆς οῦ παντὸς φύσεως.: 1
  • Περὶ τῆς τοῦ παντὸς φύσεως.: 1
  • Πευστέον δὴ ἀυτῶν, εἴ ποτέ τις ἄλλος τοιοῦτος πλάνος ἱστόρηται, πραότητος καὶ ἐπιεικείας σωφροσυνης τε καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς διδάσκαλος τοῖς ἀπατωμένοις γεγονὼς ἄιτιος,: 1
  • Πρῶτον μεν, φαμὲν, τιμὰς τὰς μετ᾽ ὀλυμπίους τε καὶ τοὺς τυν πόλιν ἔχοντας θεοὺς, τοῖς χθονίοις ἄν τις θεοῖς ἄρτια καὶ δεύτερα καὶ ἀριστερὰ νέμων, ὁρθότατα τοῦ τῆς ἐυσέβειας σκοποῦ τυγχ8άνοι.——Μετὰ θεοὺ δε τούσδε, καὶ τοῖς δαίμοσιν ὅγ᾽ ἔμφρῳν ὀργιάζοιτ᾽ ἄν.——Ἐπακολουθεῖ δ᾽ ἀυτοῖς ἱδρύματα ἴδια πατρώων θεῶν κατὰ νόμον ὀργιαζόμενα.: 1
  • ΣΩΚ:: 1
  • Σπέιδειν δε καὶ θύειν, καὶ ἀπάρχεσθαι κατὰ τὰ πάτρια ἑκάστῳ προσήκει.: 1
  • Συνέχει τὸν κόσμον ἁρμονὶα. Ταύτης δ᾽ ἀὶτιος ὁ Θεός: 1
  • Σωκρ̤τει μὲν γὰρ οὐδεὶς ἐπιστεύθη ὑπερ τούτου τοῦ δόγματος ἀποθνήσκειν. Χ9ριστῷ δὲ τῷ καὶ ἀπὸ Σωκράτους ἀπὸ μέρους γνωσθεντι οὐ φιλόσοφοι οὐδε φιλολόγοι μόνον ἐπείσθησαν, ἀλλὰ καὶ παντελῶς ἰδιῶται καὶ δόξης καὶ φόβου καὶ θανάτου καταφρονήσαντες.: 1
  • Τὰ Πλάτωνι οὗκ ἀπιθάνως μὲν εἰρημένα, οὐ μὴν καὶ διέθεντο τὸν φιλόσοφον ἀξῖως κἂν ἀυτῷ ἀναστραφῆναι ἐν τῇ πρὸς τὸν ποιητην τῶν ὅλων ἐυσεβέια, ἧν ἐχρῆν μὴ νοθεύειν, μηδὲ μιάινειν τῆ εἰδωλολατρεία: 1
  • Τὰ δε καλὰ καὶ τὰ δίκαια. περὶ ὦν ἡ πολιτικὴ σκοπεῖται, τοσάυτην ἔχει διαφορὰν καὶ πλὰνην ωστε δοκεῖν νόμῳ εἶναι, φύσει δε μή.: 1
  • Τὰ τῆς πίστεως ἡμῶν, ταῖς κοιναῖς ἐννοίαις ἀρχῆθεν συναγορεύοντα.: 1
  • Τὰς δυνάμεις καὶ τά Ὄργανα καὶ τὰς ὁρέξεις ὐπὸ Θεοῦ δεδομένας, ἀνθρώπως, οὐχ ἡδονῆς ἕνεκα δεδόςθαι συμβέβηκεν, ἀλλα: 1
  • Τάδε δε δίκαια οὐδ᾽ εἷναι τοπ9αράπαν φυσει·——γιγνόμενα τεχηῃ καὶ τοῖ` νόμοις, ἀλλ᾽ οὐ δή τίνη φύσει.——Φασκόντων εἷναι τὸ δικαιότατον, ὅ, τι τις ἂν νικᾶ βιαζόμενος. ἀβεν ἀσεβ άι τε καὶ στάσεις· ὅσην λώβην ἀνβρώπων νέαιν δόμοσία πόλεσί τε καὶ ἰδίοις οἴκοις.: 1
  • Τάχα δὲ καὶ προηγουμένως τοῖς Ἕλληνσιν ἐδνθη ἡ φιλοσοφία τότε. πρὶν ἢ τὸν κύριον καλέσαι καὶ τοὺς Ἕλληνασ· ἐπαιδαγώγει γὰρ καὶ αὐτή τὸ Ἑλληνκὸν. ὡς ὁ νόμος τοῦς Ἑβραίους εἰς Χριστὸν· προπαρασκευάζει τόινυν ἡ φιλοσοφία. προοδοποιοῦσα τὸν ὑπὸ Χριστοῦ τελειούμενον.: 1
  • Τὸ ἄναρχον καὶ ἀτελέυτητον οῦ σχήματος καὶ τῆς κιήσεως πιστουται, διότι ἀγεννητος ὁ κέσμος καὶ ἄφθαρτος ἥτε γὰρ τοῦ σχήματος ἰδέα, κύκλος οὗτος δὲ πάντοθεν ἱσος καὶ ὅμοιος, διόπερ ἄναρχος καὶ ἀτελεύτηἢος, ἥ τε τῆς κινήσεως,: 1
  • Τὸ ὁρώμενον, οὑ διότι ὁρώμενον γέ ἐστι, διὰ τοῦπο ὁρᾶται· ἀλλὰ τοὐναντίον, διότι ὁρᾶται, ἀπὸ τοῦτο ὑρώμενον.: 1
  • Τὸ μὲν ἀληθὲς, ὦ ξένε, δϊσχυρίζεσθαι ταῦτα οὕτως ἔχειν, πολλῶν ἀμφισβητούντων, Θεοῦ ἐστι.: 1
  • Τὸ μακάριον καὶ ἄφθαρτον, οὔτε αὐτὸ πράγματα ἔχει, οὔτε ἄλλῳ παρέχει· ὥστε οὔτε ἀργαῖς, οὔτε χάρισι συνέχεται.: 1
  • Τὸ παλαιὸν πάντ᾽ ἦν ἀλφίτων καὶ ἀλεύρων πλήρη, καθάπερ καὶ ν8ῦν κόνεως· καὶ κρῆναι δ᾽ ἔῤῥεον, αἱ μὲν ὕδατος γάλακτος δ᾽ ἄλλαι· καὶ ὀμοίως αἱ μὲν μέλιτος, αἱ δ᾽ ὄιου, τινὲς δ᾽ ἐλαίου· ὐπὸ πλησμονῆς, δ᾽ ὁι ἄνθρωποι καὶ τρυφῆς, εἰς ὕβριν ἐξέπ9εσον. Ζεὺς δε μισήσας τὴν κατάστασιν, ἡφάνισε πάντα, καὶ δὶα πόνου τὸν βίονἀπέδειξε.: 1
  • Τὸ πρῶτον κινοῦν, ἀκὶνητον. : 1
  • Τὸν μὲν οὖ ποιητὴν καὶ πατέρα τοῦδε τοῦ παντὸς εὐρεῖν τε ἔργον, κα8ὶ εὐρόντα λέγειν εἰς πάντας ἀδύνατον.: 1
  • Τόδε δὲ ἴσμεν, ὅτι ταῦτα τὰ πάθη ἐν ἡμῖν οἷον νεῦρα ἢ μήρινθοί τινες ενοῦσαι, σπῶσί τ9ε ἡμας καὶ ἀλλήλαι; ἀνθέλκουσιν, ἐναντίαι οὄσαι ἐπ᾽ ἐναντί_ς πράξεις.: 1
  • Τα γὰρ δὴ τοιαῦτα [θεῶν θεραπέιας] οὐτ᾽ ἐπιστάμεθα ἡμεῖς, οἰκίζοντές τε πόλιν οὐδενὶ ἄλλῳ πεισόμεθα ἔαν νοῦν ἔχομεν, οὐδὲ χρ9ησόμεθα ἐξηγητῇ, ἀλλ᾽ ἢ τῷ πατρίῳ Θεῷ.: 1
  • Ταύτης τῆς δίκης οὔτε σὺ μήποτε, οὔτε ἐι ἄλλος ἀτυχης γενόμεν9ος ἐπεύξηται π9ερεγενέσθαι θεῶν.——Ὀυ γὰρ ἀμεληθήσῃ ποτ᾽ ὐπ᾽ αὐτῆς οὐχ οὕτω σμικρὸς ὢν, δύσῃ κατὰ τὸ τῆς γῆς βάθος· οὐδευ ὐψηλὸς γενόμενος, εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναπτήσῃ· τίσεις δε αὐτῶν τὴν προησήκουσαν τιμωρίαν, εἴ τ᾽ ἐνθάδε μένων, εἵτε καὶ εν ἄδε διαπορενθείς, εἴθε καὶ τούτων ἐις ἀγιώτρρον ἔτι διακομισθεὶς τίτον: 1
  • Ταῦτα λογισμῷ λαβὼν, ἡσυχίαν ἔχων. καὶ τὰ ἀυτοῦ πράττων, οἷον ἐν χειμῶνι κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου, ὑπὸ τοιχίον ὑποστὰς ὁρῶν τοὺς ἄλλους καταπιμπλαμένους, ἀνομίας, ἀγαπᾶ εἴ πη αὐτὸς καθαρὸς ἀδικίας τε καὶ ἀνοσίοιν ἔργων. τόντε ἐνθάδε βίον βιώσεται, καὶ τὴν ἀπαλλαγὴν, αὐτοῦ μετὰ καλῆς ἐλπίδος ἴδεώς καὶ ἑυμενὴς ἀπαλλάξεται.: 1
  • Ταῦτα τ9οίνυν οὐδέν ἐστι πλήθει οὐδὲ μεγέθει πρὸς ἐκεῖνα ἅ τιλευτήσαντα ἑκάτερον περιμένει.: 1
  • Τινὲς ἡζετήκασι τὴν πρὸς Ἑβραίους, πρὸς τῆς Ρωμαίων ἐκκλησίας ὡς μὴ Παύλου οὖσαν αὐτὴν ἀντιλέγεσθαι φήσαντες,: 1
  • Τοὺς μὲν γὰρ τῶν θεῶν ὀρῶντες σαφῶς, τιμῶμεν· τῶν δε εἰκόνας ἁγάλματα ἱδρυσάμενοι, οὓς ἡμῖν ἀγάλλουσι, καίπερ ἀψύχους ὅντας, ἐκείνους ἡγούμεθα, τύὺς ἐμψύχους θεοὺς πολλὴν διὰ ταυτ᾽ ἔυνοιαν καὶ χάριν ἔχειν.: 1
  • Τοῖς Ἱεροσολύμοις, ἀνῳκοδομήθη τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ καὶ αἰκοστῷ τῆς Ξέρξου Βασιλείας ἔτει, μηνὶ ἐννάτῳ· τέλος δὲ τῶν τειχῷν λαβόντων,: 1
  • Τοῦτο δὴ οὖν τὸ μέρος φαμὲν φύσει κυριώτατον, καὶ δυνατὸν ὡς οἷον τε μάλιστα καὶ ἄριστα μαθεῖν, εἰ διδάσκοι τις· ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν διδάξειεν, ἐι μὴ Θεὸς ὐφηγοῖτο.: 1
  • Φαρμακείὰ: 1
  • Φρόνησιν δὴ καὶ ἀληθεῖς δόξας βεβαιοῦν, ἐυτυχἐς ὅτῳ καὶ πρὸς τὸ γῆρας παργγίνετο.: 1
  • Χρὴ πάντα ποιῖν, ὥστε αρετῆς καὶ φρονήσεως ἐν τῷ βίῳ μετασχεῖν· καλὸν γὰρ τὸ ἇθλον, καὶ ἡ ἐλπὶς μεγάλη.: 1
  • Χρὴ πάντα ποιεῖνὥστε ἀρετῆς καὶ φρονήσεως ἐν τῷ βίῳ μετασχεῖν καλὸν γὰρ τὸ ἆθλον, καὶ ἡ ἐλπὶς μεγάλη.: 1
  • γέγραπται δὲ, ἀυτὸν πάλιν ἀναστήσεσθαι, μεθ᾽ ὧν ὁ κύριος ἀνίστησιν.: 1
  • οὐχὶ: 1
  • ποιῆσαι: 1
  • πολλῶν: 1
  • πολλῷ: 1
  • προαφὸστασθαι: 1
  • σαββατισμός: 1
  • σοφοῖς φαρμάκοις: 1
  • τὰ ἀποκείμενα αὐτῷ: 1
  • τὸ πᾶν: 1
  • τῇ ἰδία ἐπιλύσει: 1
« Prev Greek Words and Phrases Next »
VIEWNAME is workSection