Chapter 23

¹intendens autem concilium Paulus ait viri fratres ego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem ²princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eius ³tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries dealbate et tu sedens iudicas me secundum legem et contra legem iubes me percuti ⁴et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei maledicis ⁵dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps est sacerdotum scriptum est enim principem populi tui non maledices ⁶sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et altera Pharisaeorum exclamavit in concilio viri fratres ego Pharisaeus sum filius Pharisaeorum de spe et resurrectione mortuorum ego iudicor ⁷et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos et Sadducaeos et soluta est multitudo ⁸Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritum Pharisaei autem utrumque confitentur ⁹factus est autem clamor magnus et surgentes quidam Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali invenimus in homine isto quod si spiritus locutus est ei aut angelus ¹⁰et cum magna dissensio facta esset timens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites descendere et rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra ¹¹sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait constans esto sicut enim testificatus es de me Hierusalem sic te oportet et Romae testificari ¹²facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis et devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros donec occiderent Paulum ¹³erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem fecerant ¹⁴qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et dixerunt devotione devovimus nos nihil gustaturos donec occidamus Paulum ¹⁵nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut producat illum ad vos tamquam aliquid certius cognituri de eo nos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum ¹⁶quod cum audisset filius sororis Pauli insidias venit et intravit in castra nuntiavitque Paulo ¹⁷vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait adulescentem hunc perduc ad tribunum habet enim aliquid indicare illi ¹⁸et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et ait vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad te habentem aliquid loqui tibi ¹⁹adprehendens autem tribunus manum illius secessit cum eo seorsum et interrogavit illum quid est quod habes indicare mihi ²⁰ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut crastina die Paulum producas in concilium quasi aliquid certius inquisituri sint de illo ²¹tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex eis viri amplius quadraginta qui se devoverunt non manducare neque bibere donec interficiant eum et nunc parati sunt expectantes promissum tuum ²²tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset ²³et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate milites ducentos ut eant usque Caesaream et equites septuaginta et lancearios ducentos a tertia hora noctis ²⁴et iumenta praeparate ut inponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem ²⁵[] ²⁶scribens epistulam continentem haec Claudius Lysias optimo praesidi Felici salutem ²⁷virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipientem interfici ab eis superveniens cum exercitu eripui cognito quia Romanus est ²⁸volensque scire causam quam obiciebant illi deduxi eum in concilium eorum ²⁹quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum nihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen ³⁰et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei misi ad te denuntians et accusatoribus ut dicant apud te ³¹milites ergo secundum praeceptum sibi adsumentes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem ³²et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi sunt ad castra ³³qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidi statuerunt ante illum et Paulum ³⁴cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset et cognoscens quia de Cilicia ³⁵audiam te inquit cum et accusatores tui venerint iussitque in praetorio Herodis custodiri eum