Chapter 16

¹dicebat autem et ad discipulos suos homo quidam erat dives qui habebat vilicum et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius ²et vocavit illum et ait illi quid hoc audio de te redde rationem vilicationis tuae iam enim non poteris vilicare ³ait autem vilicus intra se quid faciam quia dominus meus aufert a me vilicationem fodere non valeo mendicare erubesco ⁴scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilicatione recipiant me in domos suas ⁵convocatis itaque singulis debitoribus domini sui dicebat primo quantum debes domino meo ⁶at ille dixit centum cados olei dixitque illi accipe cautionem tuam et sede cito scribe quinquaginta ⁷deinde alio dixit tu vero quantum debes qui ait centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas et scribe octoginta ⁸et laudavit dominus vilicum iniquitatis quia prudenter fecisset quia filii huius saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt ⁹et ego vobis dico facite vobis amicos de mamona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos in aeterna tabernacula ¹⁰qui fidelis est in minimo et in maiori fidelis est et qui in modico iniquus est et in maiori iniquus est ¹¹si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod verum est quis credet vobis ¹²et si in alieno fideles non fuistis quod vestrum est quis dabit vobis ¹³nemo servus potest duobus dominis servire aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni adherebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonae ¹⁴audiebant autem omnia haec Pharisaei qui erant avari et deridebant illum ¹⁵et ait illis vos estis qui iustificatis vos coram hominibus Deus autem novit corda vestra quia quod hominibus altum est abominatio est ante Deum ¹⁶lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo regnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim facit ¹⁷facilius est autem caelum et terram praeterire quam de lege unum apicem cadere ¹⁸omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram moechatur et qui dimissam a viro ducit moechatur ¹⁹homo quidam erat dives et induebatur purpura et bysso et epulabatur cotidie splendide ²⁰et erat quidam mendicus nomine Lazarus qui iacebat ad ianuam eius ulceribus plenus ²¹cupiens saturari de micis quae cadebant de mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius ²²factum est autem ut moreretur mendicus et portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus est autem et dives et sepultus est in inferno ²³elevans oculos suos cum esset in tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius ²⁴et ipse clamans dixit pater Abraham miserere mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum digiti sui in aqua ut refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma ²⁵et dixit illi Abraham fili recordare quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem hic consolatur tu vero cruciaris ²⁶et in his omnibus inter nos et vos chasma magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint neque inde huc transmeare ²⁷et ait rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei ²⁸habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum ²⁹et ait illi Abraham habent Mosen et prophetas audiant illos ³⁰at ille dixit non pater Abraham sed si quis ex mortuis ierit ad eos paenitentiam agent ³¹ait autem illi si Mosen et prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent