EXERCITIUM QUOTIDIANUM.

1. Confessionis et Doloris de Peccatis.

Ecce ego, Domine, quia vocasti me.

Ecce venio ad Te, et in conspectu Tuo vias meas arguam.

Væ mihi Domine, quia peccavi Tibi.

Aversus sum a Te, O pulchritudo æterna!

O immensa Bonitas, Te offendi.

O amabilitas infinita, Te dereliqui.

O peccatum! O æternitas!

Væ mihi, cum aperientur libri, et dicetur, ecce homo et opera ejus.

Heu, heu mihi, Domine, in illa die si inventus fuero minus habens.

Nunc scio et video, quia malum et amarum mihi est dereliquisse Te Deum meum, universum bonum meum.

Tribularer utique si nescirem misericordias Tuas, Domine.

O Jesu! O nomen sub quo nemini desperandum est.

Etiamsi occideris me, sperabo in Te: et Ipse eris Salvator meus.

O Pater misericordiarum, respice in faciem Christi Tui, quia copiosa apud Eum redemptio est.

Non ponar amplius contrarius Tibi: non committam illud amplius in æternum.

2. Hymnus Passionis.

Et nunc quæ est expectatio mea? nonne Tu Domine Jesu Deus meus, misericordia mea.

Memor ero ab initio mirabilium Tuorum: et misericordias Tuas, Domine, in æternum cantabo.

Omnes nos quasi oves erravimus et posuit Dominus in Te iniquitatem omnium nostrum?

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Jacebas consternatus super faciem Tuam: et vultus Tuus hærebat terræ.

Non remansit in To fortitudo: sed et species Tua immutata est in Te.

Rubrum factum est vestimentum Tuum: quia calcasti torcular solus.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Circumdederunt Te canes multi: concilium malignantium obsedit Te.

Amici Tui et proximi Tui a longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam Tuam.

Tu Spiritus oris nostri, Christe Domine, captus es in peccatis nostris.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Dedisti percutienti Te maxillam: saturatus es opprobriis.

Suscitatur falsiloquus adversus faciem Tuam: hostis Tuus terribilibus oculis intuitus est Te.

Contumelia et tormento interrogaverunt Te: morte turpissima condemnaverunt Te.

Dorsum Tuum fabricaverunt peccatores: prolongaverunt iniquitatem suam.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Sicut ovis ad occisionem ductus es: et quasi agnus coram tondente se, obmutuisti.

Apernerunt super Te ora sua: et exprobantes percusserunt maxillam Tuam.

Recordare paupertatis et nuditatis Tuæ: absinthii et fellis.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Foderunt manus Tuas et pedes Tuos: dinumeraverunt omnia ossa Tua.

Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt Te: diviserunt sibi vestimenta Tua et super vestem Tuam miserunt sortem.

Plauserunt super Te manibus omnes transeuntes per viam sibilaverunt inimici Tui et frenduerunt dentibus suis.

Dixerunt devorabimus eum: en ista est dies quain expee tabamus; invenimus, vidimus.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Facies Tua intumuit a fletu; et palpebræ Tuæ caligaverunt.

Conclusit Te Deus apud iniquos: et posuit Te sibi quasi in signum.

Hæc passus es absque iniquitate manus Tuæ: cum haberes mundas ad Deum preces.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Ecce quomodo dilexisti me! facta est ut mors dilectio Tua.

Salvete, salvete, salvete, salutiferæ plagæ Domini amatoris mei; in quibus descripsit me.

Te laudent coelum et terra: quia Te decet laus.

O expectatio Isræl, salvator ejus in die malorum.

3. Oblationis et Resignationis, &c.

Quid retribuam Tibi, Domine Jesu, pro omnibus quæ retribuisti mihi?

Tu Teipsum totum pro me obtulisti: factus es pro me maledictum.

Ecce, Domine, totum me offero Tibi: et omnia mea Tuæ subjicio voluntati.

Suscepi de manu Tua crucem: portabo eam usque ad mortem, sicut imposuisti mihi.

Omnes homines et maxime eos qui me persequuntur, sincera charitate, sicut possum, complector.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Omnia quæ infra Te sunt, Domine, relinquo et respuo: Teque prea omnibus eligo.

Desidero Tibi soli vivere: pone me ubi vis: des et auferas mihi quiquid vis: tantummodo vivam Tibi et Tecum: nam hoc sufficit mihi.

In infimum locum infra omnem creaturam me recipio: et pro Tuo honors omnium servum me constituo.

Pro tuo amore, Tua gratia adspirante, omnem futuram vitam meam consecro Tibi in quotidianis internæ conversationis exercitiis transigendam.

Quidquid ex Tua ordinatione perpetiar, et quamdiucunque perpetiar, omni consolationi renuntio, quæ a Te non procedit.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Deus, meus, nihil sum, et nihil possum: nihil habeo et nihil desidero, nisi solum Jesum, ut videam Eum in pace in Jerusalem.

Domine Deus meus, adoro et cum profundissima humilitate submitte me Tuis secretissimis et sapientissimis decretis de morte et futuro statu meo.

Omnes creaturæ me rejiciant, contemnant, et persequantur: tantummodo Tu, Domine, mihi protector adstes: Tu solus mihi sufficis.

Abrenuncio (falsæ illi) paci quæ completionem carnalium meorum desideriorum sequitur; et non eorumdem mortificationem.

Non recuso vivere, si its volueris, in eadem paupertate et derelictione, in qua Tu, Domino Jesu, vixisti.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Domine quæcumque mihi ex Tua permissione contigerit afflictio, desertio vel ariditas, Tua mihi adsistente gratia, nec omittam, nec ex negligentia contraham quotidiana mea internæ vitæ exercitia.

Deus meus, ex toto corde oro Te, ut glorifices Teipsum in me, et de me, quocumque demum modo Tibi placuerit.

Domino, pro Tuo amore renuntio omni desiderio auctoritatis aut prælationis.

Utinam tandem, Domine, meipsum a meipso abstraheres et a pereuntibus omnibus et perdentibus desideriis.

Ecce meipsum Tibi resigno, Domino, non solum ut superiorum meorum favore priver, sed ut ab ipsis contemnar, et quovis modo affligar.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Domine, corpus et animam meam dicavi Tibi: conserva hæc sicut placet; et impende ea sicut placet Tibi: in obsequium et gloriam Tuam.

Deus meus, donec perfecte humiliaveris superbum cor meum, ne parcas immittere vel multiplicare quascumque volueris cruces aut contradictiones.

Offero meipsum Tibi, ad perferendas quascumquedesolationes et obscuritates, quæ contingere solent in internæ vitæ exercitiis: quibus nihil obstantibus, propositum cordis mei perficias de non interrupta in eis perseverentia. Domine, pone me juxta te et cujusvis manus pugnet contra me.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Domino, quamvis faciem Tuam semper a me averteres, et nunquam mihi aliquam consolationem indulgeres: tamen auxilio gratiæ Tuæ nunquam cessabo Te diligere, adorare et quærere.

O tepiditas, quantum abominor te! Deus meus, non sint novissima mea pejora prioribus.

Domine, ex amore Tuc resigno me Divinæ voluntati Tuæ, ad moriendum, quando, ubi et quomodo ordinaveris.

Deus meus, Tu me hic collocasti: et Tu solus me alio transferes.

Domine, nihil a me necessarium æstimabitur nisi ut attendam ad Te per orationem et mei abnegationem.

*       *       *       *       *       *       *       *       *

Domine, Jesu, novi quia qui fugit crucem, fugit Crucifixum gratissima ergo erit mihi crux, quam imponere dignaberis.

Domine, si vis me esse in luce, sis benedictus: et si vis me esse in tenebris, sis benedictus. Lux et tenebræ benedicite Dominum.

Deus meus et omne bonum meum! quando duces animam meam in solitudinem Tuam?

Nihil sum Domine, et nihil sim, ut Tu solus sis omnia.

Non solum ignoscas, Domine Deus, tribulantibus me: sed et peculiarem aliquam gratiam eis conferas, utpote salutis meæ efficacissimis instrumentis.

4. Precatio ad B. Virginem et Sanctos.

O beatissima Virgo Mater Dei, respice in me et intercede pro me!

Regina coeli:

Refugium peccatorum;

Consolatrix afflictorum;

Salus infirmorum; me in tuam benedictam fidem, ac singularem custodiam, et in sinum misericordiæ tuæ hodie et quotidie et in hora exitus mei commendo.

O Sancti beatorum spirituum ordines;

Omnes Sancti et Sanctæ Dei; adjuvate me precibus, vestris ut ad societatem vestram pervenire merear.

5. Intercessio pro Ecclesia, &c.

Benigne fac Domine, in bona voluntate Tua Ecclesiæ Tuæ, pro qua Sacrosanctum Sanguinem Tuum fudisti.

Convertere miseros, peccatores.
Revoca hæreticos atque schismaticos.

Illumina infideles.

Juxta sis, Domine iis, qui tribulato sunt corde.

Adesto propinquis et benefactoribus meis, omnibusque qui precibus meis commendati esse cupiunt.

Benefac iis qui mihi inimico sunt animo.

Da vivis veniam et gratiam: da fidelibus defunctis requiem lucemque sempiternam.

6. Adspirationes ad SS. Trinitatem, &c.

O adoranda Trinitas, Pater et Filius et Spiritus Sanctus. Tibi gloria et benedictio in sæcula sæculorum.

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus Deus Sabaoth.

Ecce Domine, sicut possum magnifico sapientem et benignam Omnipotentiam Tuam.

Benedico Omnipotenti et benignæ sapientiæ Tuæ.

Glorifico Omnipotentem et Sapientem benignitatem Tuam.

O essentia summe simplex, summe tranquilla et summe amabilis.

O utinam a meipso totus deficerem.

O summa sufficientia mea! Quid volo præter Te?
O serena lux intimorum meorum! Tu in fundo animæ meæ habitas.

O jucunda requies spiritus mei! usquequo non me liberas ab omni proprietate?

O incircumscripta plenitudo omnis boni! Quicquid Tu non es, relinquo.

O ardens incendium! O dulce refrigerium! Amare Dei Filium.

Deus meus, non videbit Te homo et vivet: eia Domine moriar, ut videam: videam ut moriar.

Domine, quando dabis mihi immolari?

O quando duces animam meam in solitudinem Tuam?

O charitas! O charitas! O charitas!

Diligam totum Te ex toto me.

Aut amare, aut mori Domine.

Visibilia omnia mihi invisibilia sint; et invisibilia sola, visibilia.

Nihil sum; et nihil sim, ut Tu solus sis omnia.

Deus meus, merces mea magna nimis.

Væ, væ, væ! Amor non amatur.

Ecce cor meum Domine, quod offero Tibi et quid volo nisi ut sit holocaustum charitatis ad æternam gloriam Tuam.

Deus meus, omne bonum meum: Tibi silentium laus est.

Quem Tuus amor ebriat.

Novit quid Jesus sapiat:

Quam felix est, quem satiat.

Jesu, spes poenitentibus,

Quam pius es quærentibus!

Sed quid invenientibus!

THE END OF THE EXERCISES.

TO THE DEVOUT READER,

Devout Reader,

There was a promise made of an Exercise of Aspirations at the end here of the rest; but it will not be needful to repeat them again, having not only in the two precedent exercises, but also in that of amorous desires, given thee sufficient patterns of them. Farewell, and pray for me.

Soli Deo Gloria.

FINIS.