Page 105-106
105 IN I. LIB. SAMUEL. CAP. XP. 106
vanas egcusationes et effugia quaeramus, quibus vitia tegere posse nos speremus: Bed potius own silentio reorum instar causae nostrae determinatio egspectanda. Neque istud acerbe molesteque, ferre nos oportet, quandoquidem magnopere ad salutem nostram conducit. Caeterum haec odia et similem pugnam suscipiant neeesse est, quotquot proximos de peccatis arguere instituunt, prout aunt homines mendacio et vanitati dediti: atque adeo hebetes ut veluti quaedam repagula velle Deo obiicere videantur, quo ipsorum peccata occultentur. Yerum quicunque alium reprehendere cogitat in Dei mandata peccantem; oportet animum obfirmet; ne reluctanti cedat, Bed potius pro virili pergat peccata detegere, et increpare: ac dooere longe falli opinione, qui Deum velit fallere, euius verbum est immutabile
ac proinde nimium impudentes ease, qui adversus illud audeant responsare, siquidem illius commodis et utilitati studet, quum docet peccatores sub potente manu Domini humiliari, seque ipsius tutelae Bubmittere. Necessaria sane doctrina ista est* ex hoc loco eruenda, 'quo Samuel its Saulem compellavit : Sine me, et indicabo tibi: Ex quibus verbis amplius apparet homines neque posse neque debere Deum loquentem, et liberrimo ipsos arguentem impedire: Et praeterea licet cum Deo contenderint, nihilominus tamen adversum se sententiam latum iri. Conspicuum istud eat Adami et Evae parentum nostrorum exemplis, quae superius attuli : qui quidom pro sua virili sese occultare studuerunt, Bed ficulnea tantum adhibuerunt folia: deinde alter in alterum culpam reiecerunt, Bed irrito conatu. Numquid enim' propterea minus adversus ipsos' lata sententia est a Domino? Sane vi r quidem ' in ugorem'' omnem. culpam reiiciens sese poenae subdubem cbnatus est, , deceptum se a muliere causatds. Sed nihilo minus a Deo condemnatus est. Femina vero serpentem veluti autorem peccati accusavit: sed'vel invitam oportuit. a Domino condemnari: Quare illos decebat in solam suam rebellioneni qua defecerant a Domino intuentes, nullam eaeusationem praetezere. Istos in hac responsione Saul imitatur: Nam etsi magnum et speciosum quiddam prae se tulit ne posset condemnari, perrexit tamen acrius instare propbeta, 'fucumque tollere, ut Saul ' non in odo nihil promoverit obloquendo, sed, potius deteriorem causam suam feeerit adversus. Deum sese obfirmando.
Caeterum hie observandum San~uelem exprobrare Sauli non interfectos a Be qaos~Deus iusserat. Qua in re severior, ut ante dictum. est,. ~Dei.'aententia videri posset. Nam quare tanta ` saevitia et immanitate homines sine misericordia tollerentur? Et praeterea quomodo peccati . unius vindictam etiam in aliquot ante saecula natos eos qui ad la nienam trahebantur admissi, distulit?' Nae videretur
prima fronte niniis insolens, ista Dei severitas. Sed contra observandum; adoranda esse nobis summa cum reverentia et silentio Dei iudieia, quum occul's
neque enim tum quum id contigit; isti n,oiti erant. Sed nihilominus Deus volt in its qui: tum ,vivebant patrum ingratitudinem ulcisci: quemadmodumDeus etiam minatur, ge in tertiain" et quartam usque generationem improborum ulturum :sui contemptuni. Qua in re tamers `iustissinius et ' aequiesimus fuit index: quis enim obsecro, eg tanta illa multitudine suam apud Deum innocentiam tuebitur? Quahdo= qI uideni igitur ' eertuni es t 'omnes a maximo ad mi=